[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.45.2 Neniusz British History and the Welsh Annals, str.35.3 Patrz str.345 notatek dołączonych do Mabinogionu w przekładzie i opracowaniu CharlotteGuest; Londyn, J.M.Dent & Sons, 1906.4 Beda Venerabilis, A History of the English Church and People; Londyn, Penguin, 1968.5 Neniusz, British History and the Welsh Annals, str.40.6 Geoffrey z Monmouth, The History ofthe Kings ofBritain, przekład Lewis Thorp; Londyn,Penguin, 1966, str.217-218.7 Gildas ap Caw De Excidio.et Conquesta Brittania.Patrz Gildas-The Ruin of Britain andOther Documents, przekład i opracowanie Michael Winterbottom; Londyn & Chichester,Phillimore, 1978, str.28.8 Neniusz, Historia Brittonum, str.35.9 Neniusz, Historia Brittonum, str.35.10 W literaturze walijskiej znajdujemy liczne wzmianki o Bedwinie, który jest kojarzony zkrólem Arturem i prowincją Cernyw, gdzie był głównym biskupem.Caradog Freichfras zaśsprawował frakcję kasztelana dworu Artura w Gelliwig.11 Mabinogion, str.95-135.12 John H.Parry, The Cambrian Plutarch; Londyn, W.Simpkin & R.Marshall, 1824, str.8.Rozdział 141 Geoffrey z Monmouth podaje, że bitwa pod Camlanem odbyła się w 542 roku, tymczasemw Annales Cambriae czytamy, że był to rok 537.2 W Mabinogionie, w opowieści zatytułowanej The Dream ofRhonabwy czytamy, że CordPrydein zdradził Artura, wyjawiając jego plany Medrautowi.Spotkanie Iddawca i Medrauta wNant Gwynant w Gwyneddzie, które odbyło się przed bitwą pod Camlanem określone zostałow triadzie 61 mianem jednego z "trzech spotkań zdrajców na Wyspie Brytanii".3 Myrddin Sylvester, Yr Afallenau Myrrdin" w zbiorze The Literature of Kymry wopracowaniu Thomasa Stephensa.4 John H.Parry, The Cambrian Plutarch; Londyn, W.Simpkin i R.Marshall, 1824, str.14.Rozdział 151 James Bonwick, Irish Druids and Old Irish Religions, 1894; reedycja: Nowy Jork, Dorset,1986, str.294.2 Arcydruid Owen "Morien" Morgan, The Royal Winged Son od Stonehenge and Avebury;Londyn, Whittaker & Co., 1900, str.1.Tytuł drugiego wydania: Mabin of the Mabinogion;Londyn, Research into Lost Knowledge Organisation, 1984.3 Roger Sherman Loomis w książce The Grailfrom Celtic Myth to Christian Symbol wyrażapogląd, że znalazcą Graala miała być Morgan Le Fay, zaś Charlotte Guest w posłowiu doMabinogionu zauważa, iż walijskim odpowiednikiem imienia Morgan jest Modron.Wszyscyjęzykoznawcy są zgodni, że walijskie imię Modron pochodzi od celtyckiej bogini-wszechmatki Matriony, czczonej przez Celtów od Galii Zaalpejskiej w Galii po dolny biegRenu.Szwajcarski ksiądz Ulrich von Zatzikhofen w książce Lanzalet (ok.1195) opisujewróżkę - piękną, mądrą, obdarzoną mocą uzdrawiania podobnie jak Morgan - władającąkrólestwem na wyspie, matkę Mabuza, anglo-normandzkiego odpowiednika Mabona, który wtradycji walijskiej jest synem Modron.Wychowywany w odosobnieniu na wyspie Lancelot ćwiczy się w sztuce walki.Wyspą tą jest bez wątpienia Avalon, gdzie panuje Modron wotoczeniu dziewięciu służebnic.Avalon to celtyckie Elizjum, takie jak wyspa Sena; Lancelotto ta sama osoba co Llwch Llawinawg, "Władca Jezior", który zajmuje poczesne miejsce wpoemacie Taliesina Preiddiau Annwfn (The Spoils od Annwn).Patrz Thomas Stephens,Literature of Kymry, str.192.4 P.C.Bartram w książce Early Welsh Genealogical Tracts (str.43-91) pisze, że Afallach,ojciec Gwalltwen, konkubiny Maelgwyna Hira z Gwyneddu i matki jego syna Rhuna, to tensam, który pojawia się w Troedd Ynys Prydein (numer 70) jako ojciec Modron, żony UrienaGorre'a, matki Owena i Morfudd.W niektórych fragmentach Achau'r Mamu, zawartych viPeniarth Manuscript (numer 75), Rhun przedstawiany jest jako syn Maelgwyna i Gwalltwen,córki Afallacha.5 Taliesin, The Spoils of Annwn w zbiorze The Book of Taliesin; przekład John GwenogvrynEvans, Walia, Llanbedrog, 1910.6 Saint Brendan pod redakcją laina MacDonalda; Edinburgh, Floris Books, 1992, str.457 Lewis Morris w książce Celtic Remains (str.170), wydanej przez Cambrian ArcheologicalAssociation w 1878 roku, podaje, że Ty Wydr (Szklany Zamek) znajdował się na wyspieYnys Enlli.Morris podjął próbę racjonalnego wytłumaczenia legendy: jego zdaniem Ty Wydrto muzeum, a Myrddin Wyllt był jego kustoszem.Związki Myrddina z wyspą Bardseyopisane są w rozszerzonej wersji Enweu Ynys Prydein Hiraethoga zawartej w PeniarthManuscript Nr.163; czytamy w niej, że Myrddin został tam pochowany.8 Artur z Bretanii jest bohaterem szesnastowiecznego francuskiego romansu prozą Artus de laPetite Bretagne, przełożonego przez Johna Bourchiera, baroneta Berners.Utwór mówi o synuksięcia Bretanii, największym rycerzu świata, który demonstruje swoje niezwykłeumiejętności w pojedynkach z ludzmi i w walkach z bajecznymi stworami.Artus kładzie kresczarowi Port Noire, zdobywając w ten sposób rękę pięknej Florencji, córki króla Emendusa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.45.2 Neniusz British History and the Welsh Annals, str.35.3 Patrz str.345 notatek dołączonych do Mabinogionu w przekładzie i opracowaniu CharlotteGuest; Londyn, J.M.Dent & Sons, 1906.4 Beda Venerabilis, A History of the English Church and People; Londyn, Penguin, 1968.5 Neniusz, British History and the Welsh Annals, str.40.6 Geoffrey z Monmouth, The History ofthe Kings ofBritain, przekład Lewis Thorp; Londyn,Penguin, 1966, str.217-218.7 Gildas ap Caw De Excidio.et Conquesta Brittania.Patrz Gildas-The Ruin of Britain andOther Documents, przekład i opracowanie Michael Winterbottom; Londyn & Chichester,Phillimore, 1978, str.28.8 Neniusz, Historia Brittonum, str.35.9 Neniusz, Historia Brittonum, str.35.10 W literaturze walijskiej znajdujemy liczne wzmianki o Bedwinie, który jest kojarzony zkrólem Arturem i prowincją Cernyw, gdzie był głównym biskupem.Caradog Freichfras zaśsprawował frakcję kasztelana dworu Artura w Gelliwig.11 Mabinogion, str.95-135.12 John H.Parry, The Cambrian Plutarch; Londyn, W.Simpkin & R.Marshall, 1824, str.8.Rozdział 141 Geoffrey z Monmouth podaje, że bitwa pod Camlanem odbyła się w 542 roku, tymczasemw Annales Cambriae czytamy, że był to rok 537.2 W Mabinogionie, w opowieści zatytułowanej The Dream ofRhonabwy czytamy, że CordPrydein zdradził Artura, wyjawiając jego plany Medrautowi.Spotkanie Iddawca i Medrauta wNant Gwynant w Gwyneddzie, które odbyło się przed bitwą pod Camlanem określone zostałow triadzie 61 mianem jednego z "trzech spotkań zdrajców na Wyspie Brytanii".3 Myrddin Sylvester, Yr Afallenau Myrrdin" w zbiorze The Literature of Kymry wopracowaniu Thomasa Stephensa.4 John H.Parry, The Cambrian Plutarch; Londyn, W.Simpkin i R.Marshall, 1824, str.14.Rozdział 151 James Bonwick, Irish Druids and Old Irish Religions, 1894; reedycja: Nowy Jork, Dorset,1986, str.294.2 Arcydruid Owen "Morien" Morgan, The Royal Winged Son od Stonehenge and Avebury;Londyn, Whittaker & Co., 1900, str.1.Tytuł drugiego wydania: Mabin of the Mabinogion;Londyn, Research into Lost Knowledge Organisation, 1984.3 Roger Sherman Loomis w książce The Grailfrom Celtic Myth to Christian Symbol wyrażapogląd, że znalazcą Graala miała być Morgan Le Fay, zaś Charlotte Guest w posłowiu doMabinogionu zauważa, iż walijskim odpowiednikiem imienia Morgan jest Modron.Wszyscyjęzykoznawcy są zgodni, że walijskie imię Modron pochodzi od celtyckiej bogini-wszechmatki Matriony, czczonej przez Celtów od Galii Zaalpejskiej w Galii po dolny biegRenu.Szwajcarski ksiądz Ulrich von Zatzikhofen w książce Lanzalet (ok.1195) opisujewróżkę - piękną, mądrą, obdarzoną mocą uzdrawiania podobnie jak Morgan - władającąkrólestwem na wyspie, matkę Mabuza, anglo-normandzkiego odpowiednika Mabona, który wtradycji walijskiej jest synem Modron.Wychowywany w odosobnieniu na wyspie Lancelot ćwiczy się w sztuce walki.Wyspą tą jest bez wątpienia Avalon, gdzie panuje Modron wotoczeniu dziewięciu służebnic.Avalon to celtyckie Elizjum, takie jak wyspa Sena; Lancelotto ta sama osoba co Llwch Llawinawg, "Władca Jezior", który zajmuje poczesne miejsce wpoemacie Taliesina Preiddiau Annwfn (The Spoils od Annwn).Patrz Thomas Stephens,Literature of Kymry, str.192.4 P.C.Bartram w książce Early Welsh Genealogical Tracts (str.43-91) pisze, że Afallach,ojciec Gwalltwen, konkubiny Maelgwyna Hira z Gwyneddu i matki jego syna Rhuna, to tensam, który pojawia się w Troedd Ynys Prydein (numer 70) jako ojciec Modron, żony UrienaGorre'a, matki Owena i Morfudd.W niektórych fragmentach Achau'r Mamu, zawartych viPeniarth Manuscript (numer 75), Rhun przedstawiany jest jako syn Maelgwyna i Gwalltwen,córki Afallacha.5 Taliesin, The Spoils of Annwn w zbiorze The Book of Taliesin; przekład John GwenogvrynEvans, Walia, Llanbedrog, 1910.6 Saint Brendan pod redakcją laina MacDonalda; Edinburgh, Floris Books, 1992, str.457 Lewis Morris w książce Celtic Remains (str.170), wydanej przez Cambrian ArcheologicalAssociation w 1878 roku, podaje, że Ty Wydr (Szklany Zamek) znajdował się na wyspieYnys Enlli.Morris podjął próbę racjonalnego wytłumaczenia legendy: jego zdaniem Ty Wydrto muzeum, a Myrddin Wyllt był jego kustoszem.Związki Myrddina z wyspą Bardseyopisane są w rozszerzonej wersji Enweu Ynys Prydein Hiraethoga zawartej w PeniarthManuscript Nr.163; czytamy w niej, że Myrddin został tam pochowany.8 Artur z Bretanii jest bohaterem szesnastowiecznego francuskiego romansu prozą Artus de laPetite Bretagne, przełożonego przez Johna Bourchiera, baroneta Berners.Utwór mówi o synuksięcia Bretanii, największym rycerzu świata, który demonstruje swoje niezwykłeumiejętności w pojedynkach z ludzmi i w walkach z bajecznymi stworami.Artus kładzie kresczarowi Port Noire, zdobywając w ten sposób rękę pięknej Florencji, córki króla Emendusa [ Pobierz całość w formacie PDF ]