[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gwałt występuje takŜe wśród innych naczelnych.Prymatolodzy juŜ od dawnaobserwują znaczne róŜnice indywidualne między samcami orangutana.Podczas gdy niektóreosobniki po zakończeniu okresu dorastania osiągają rozmiary i sylwetkę dojrzałego samca(waŜą średnio około 100 kilogramów), inne pozostają w stadium, które nazywa siępowszechnie „zatrzymaniem rozwoju".Te samce czasami przez wiele lat mają niewielkierozmiary ciała i nie zachowują się tak jak duŜe, w pełni dojrzałe osobniki.Nie mają własnegoterytorium, nie wydają głośnych dźwięków, ani nie walczą z dojrzałymi samcami.Początkowo prymatolodzy sądzili, Ŝe pozostają one w stadium niedojrzałości wskutekśrodowiskowego stresu - zagraŜającej obecności dorosłych samców o wyŜszym statusie, zktórymi nie są w stanie konkurować.Jednak badacze dokonali trzech odkryć, które podwaŜyły ten pogląd (Maggioncalda,Sapolsky, 2002; Mitani, 1985).Po pierwsze, okazało się, Ŝe samce pozostające w stadiumzatrzymania rozwoju nie mają podwyŜszonego poziomu hormonów stresu.Po drugie, chociaŜsą one pod wieloma względami niedojrzałe fizycznie - na przykład nie mają w pełnirozwiniętej brody ani duŜego worka gardzielowego umoŜliwiającego wydawanie głośnychdźwięków - to mają całkowicie dojrzałą spermę i jądra.Nie są zatem ani zestresowane, aniniedojrzałe pod względem reprodukcyjnym.Po trzecie, chociaŜ unikają bezpośredniejrywalizacji z duŜymi dorosłymi osobnikami, zachowując się w ich obecności ulegle, częstonapastują samice - nawet przez wiele dni - i zmuszają je do kopulacji.Prymatolodzy uwaŜają,Ŝe mamy tu do czynienia z gwałtem, poniewaŜ samice robią wszystko, co w ich mocy, Ŝebynie dopuścić do kopulacji.Uciekają, wydają głośne, gardłowe dźwięki i próbują gryźćnapastliwe samce.Warto dodać, Ŝe samice nie zachowują się w ten sposób, kiedy kopulują zdojrzałymi samcami.Antropolog John Mitani przeprowadził terenowe badanie na Borneo.Zaobserwował w sumie sto pięćdziesiąt jeden aktów kopulacji, w których uczestniczyłyzatrzymane w rozwoju samce - sto czterdzieści cztery z tych aktów były wymuszone.Dojrza-łe samce bardzo rzadko uŜywały siły, Ŝeby skłonić samicę do kopulacji.NaleŜy podkreślić, Ŝeorangutany mogą stanowić wyjątek wśród naczelnych.Tej -jak się wydaje, charakterystycznejtylko dla orangutanów - strategii gwałtu nie zaobserwowano dotąd wśród innych, bliŜejspokrewnionych z człowiekiem naczelnych, takich jak bonobo (szympansy karłowate) czydoskonale nam znane szympansy.Niemniej jednak odkrycie dokonane wśród orangutanówwskazuje na prawdopodobieństwo, Ŝe u niektórych gatunków gwałt moŜe się rozwinąć wprocesie ewolucji, jeśli zaistnieją określone warunki.Spór wokół tej moŜliwości wybuchł w 2000 roku, kiedy to biolog Randy Thornhill iantropolog Craig Palmer wydali ksiąŜkę pod tytułem A Natura „History of Rape: BiologicalBases of Sexual Coercion” („Naturalna historia gwałtu: Biologiczne podstawy przymususeksualnego") (Thornhill, Palmer, 2000).ChociaŜ juŜ dwadzieścia lat wcześniej publikowanoewolucyjne teorie dotyczące gwałtu (zob.rozdział siódmy), to praca Thornhilla i Palmerawywołała prawdziwą burzę.Autorzy przedstawili dwie konkurencyjne teorie gwałtu, przyczym kaŜdy z nich opowiedział się za jedną z tych teorii.Randy Thornhill wysunął hipotezę,Ŝe w toku ewolucji u męŜczyzn wykształciły się adaptacje związane z gwałtem - czyliwyspecjalizowane mechanizmy psychologiczne skłaniające męŜczyzn do stosowania strategiireprodukcyjnej, która polega na wymuszaniu na kobietach seksu wbrew ich woli.CraigPalmer stwierdził natomiast, Ŝe gwałt jest produktem ubocznym innych powstałych wprocesie ewolucji mechanizmów, takich jak męskie pragnienie seksualnej róŜnorodności,dąŜenie do minimalizowania kosztów dobrowolnego seksu, psychiczne wyczulenie naseksualne okazje oraz ogólna skłonność męŜczyzn do stosowania przemocy fizycznej dlaosiągania wielu róŜnych celów.W teorii gwałtu jako strategii adaptacyjnej wyróŜniono sześć wyspecjalizowanychadaptacji, które mogły się rozwinąć w męskim umyśle:• Ocena bezbronności potencjalnych ofiar gwałtu (np.w czasie wojny lub w innychsytuacjach, kiedy kobiet nie chronią ani męŜowie, ani krewni).• WraŜliwy na sytuację „włącznik", który motywuje do gwałtu męŜczyzn pozbawionychdostępu do partnerek wyraŜających zgodę na współŜycie seksualne (np.„nieudaczników",którzy nie mogą zdobyć partnerki drogą zwyczajnych zalotów) [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Gwałt występuje takŜe wśród innych naczelnych.Prymatolodzy juŜ od dawnaobserwują znaczne róŜnice indywidualne między samcami orangutana.Podczas gdy niektóreosobniki po zakończeniu okresu dorastania osiągają rozmiary i sylwetkę dojrzałego samca(waŜą średnio około 100 kilogramów), inne pozostają w stadium, które nazywa siępowszechnie „zatrzymaniem rozwoju".Te samce czasami przez wiele lat mają niewielkierozmiary ciała i nie zachowują się tak jak duŜe, w pełni dojrzałe osobniki.Nie mają własnegoterytorium, nie wydają głośnych dźwięków, ani nie walczą z dojrzałymi samcami.Początkowo prymatolodzy sądzili, Ŝe pozostają one w stadium niedojrzałości wskutekśrodowiskowego stresu - zagraŜającej obecności dorosłych samców o wyŜszym statusie, zktórymi nie są w stanie konkurować.Jednak badacze dokonali trzech odkryć, które podwaŜyły ten pogląd (Maggioncalda,Sapolsky, 2002; Mitani, 1985).Po pierwsze, okazało się, Ŝe samce pozostające w stadiumzatrzymania rozwoju nie mają podwyŜszonego poziomu hormonów stresu.Po drugie, chociaŜsą one pod wieloma względami niedojrzałe fizycznie - na przykład nie mają w pełnirozwiniętej brody ani duŜego worka gardzielowego umoŜliwiającego wydawanie głośnychdźwięków - to mają całkowicie dojrzałą spermę i jądra.Nie są zatem ani zestresowane, aniniedojrzałe pod względem reprodukcyjnym.Po trzecie, chociaŜ unikają bezpośredniejrywalizacji z duŜymi dorosłymi osobnikami, zachowując się w ich obecności ulegle, częstonapastują samice - nawet przez wiele dni - i zmuszają je do kopulacji.Prymatolodzy uwaŜają,Ŝe mamy tu do czynienia z gwałtem, poniewaŜ samice robią wszystko, co w ich mocy, Ŝebynie dopuścić do kopulacji.Uciekają, wydają głośne, gardłowe dźwięki i próbują gryźćnapastliwe samce.Warto dodać, Ŝe samice nie zachowują się w ten sposób, kiedy kopulują zdojrzałymi samcami.Antropolog John Mitani przeprowadził terenowe badanie na Borneo.Zaobserwował w sumie sto pięćdziesiąt jeden aktów kopulacji, w których uczestniczyłyzatrzymane w rozwoju samce - sto czterdzieści cztery z tych aktów były wymuszone.Dojrza-łe samce bardzo rzadko uŜywały siły, Ŝeby skłonić samicę do kopulacji.NaleŜy podkreślić, Ŝeorangutany mogą stanowić wyjątek wśród naczelnych.Tej -jak się wydaje, charakterystycznejtylko dla orangutanów - strategii gwałtu nie zaobserwowano dotąd wśród innych, bliŜejspokrewnionych z człowiekiem naczelnych, takich jak bonobo (szympansy karłowate) czydoskonale nam znane szympansy.Niemniej jednak odkrycie dokonane wśród orangutanówwskazuje na prawdopodobieństwo, Ŝe u niektórych gatunków gwałt moŜe się rozwinąć wprocesie ewolucji, jeśli zaistnieją określone warunki.Spór wokół tej moŜliwości wybuchł w 2000 roku, kiedy to biolog Randy Thornhill iantropolog Craig Palmer wydali ksiąŜkę pod tytułem A Natura „History of Rape: BiologicalBases of Sexual Coercion” („Naturalna historia gwałtu: Biologiczne podstawy przymususeksualnego") (Thornhill, Palmer, 2000).ChociaŜ juŜ dwadzieścia lat wcześniej publikowanoewolucyjne teorie dotyczące gwałtu (zob.rozdział siódmy), to praca Thornhilla i Palmerawywołała prawdziwą burzę.Autorzy przedstawili dwie konkurencyjne teorie gwałtu, przyczym kaŜdy z nich opowiedział się za jedną z tych teorii.Randy Thornhill wysunął hipotezę,Ŝe w toku ewolucji u męŜczyzn wykształciły się adaptacje związane z gwałtem - czyliwyspecjalizowane mechanizmy psychologiczne skłaniające męŜczyzn do stosowania strategiireprodukcyjnej, która polega na wymuszaniu na kobietach seksu wbrew ich woli.CraigPalmer stwierdził natomiast, Ŝe gwałt jest produktem ubocznym innych powstałych wprocesie ewolucji mechanizmów, takich jak męskie pragnienie seksualnej róŜnorodności,dąŜenie do minimalizowania kosztów dobrowolnego seksu, psychiczne wyczulenie naseksualne okazje oraz ogólna skłonność męŜczyzn do stosowania przemocy fizycznej dlaosiągania wielu róŜnych celów.W teorii gwałtu jako strategii adaptacyjnej wyróŜniono sześć wyspecjalizowanychadaptacji, które mogły się rozwinąć w męskim umyśle:• Ocena bezbronności potencjalnych ofiar gwałtu (np.w czasie wojny lub w innychsytuacjach, kiedy kobiet nie chronią ani męŜowie, ani krewni).• WraŜliwy na sytuację „włącznik", który motywuje do gwałtu męŜczyzn pozbawionychdostępu do partnerek wyraŜających zgodę na współŜycie seksualne (np.„nieudaczników",którzy nie mogą zdobyć partnerki drogą zwyczajnych zalotów) [ Pobierz całość w formacie PDF ]