[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Doświadczenie potwierdza, że należy starać się o społeczne dowartościowanie zadańmacierzyńskich, trudu, jaki jest z nimi związany, troski, miłości i uczucia, którychdzieci nieodzownie potrzebują, aby mogły się rozwijać jako osoby odpowiedzialne,moralnie i religijnie dojrzałe oraz psychicznie zrównoważone.Przyniesie to chlubęspołeczeństwu, jeśli nie ograniczając wolności matki, nie dyskryminując jejpsychologicznie lub praktycznie, nie pogarszając jej sytuacji w zestawieniu z innymi kobietami umożliwi kobiecie-matce oddanie się trosce o wychowanie dzieci,odpowiednio do zróżnicowanych potrzeb ich wieku.Zaniedbanie tych obowiązkówspowodowane koniecznością podjęcia pracy zarobkowej poza domem jestniewłaściwe z punktu widzenia dobra społeczeństwa i rodziny, skoro uniemożliwia lubutrudnia wypełnienie pierwszorzędnych celów posłannictwa macierzyńskiego11.W tym kontekście należy w sposób zasadniczy podkreślić, że cały system pracytrzeba tak organizować i dostosowywać, aby uszanowane były wymogi osoby i formyjej życia, przede wszystkim życia domowego, z uwzględnieniem wieku i płci.Faktemjest, że w wielu społeczeństwach kobiety pracują niemal we wszystkich dziedzinachżycia.Winny one jednak mieć możliwość wykonywania w pełni swoich zadań zgodniez właściwą im naturą, bez dyskryminacji i bez pozbawienia możności podjęcia takiegozatrudnienia, do jakiego są zdolne; nie pomniejszając poszanowania dla ich aspiracjirodzinnych, jak też i dla ich szczególnego wkładu, jaki wraz z mężczyznami wnoszą wdobro społeczeństwa.Prawdziwy awans społeczny kobiet wymaga takiej strukturypracy, aby kobieta nie musiała zań płacić rezygnacją ze swojej specyficznejodrębności ze szkodą dla rodziny, w której jako matka posiada rolę niezastąpioną.Obok płacy wchodzą tutaj w grę jeszcze różne świadczenia społeczne, mające nacelu zabezpieczenie życia i zdrowia pracowników, a także ich rodziny.Wydatkizwiązane z koniecznością leczenia, zwłaszcza w razie wypadku przy pracy, domagająsię tego, aby pracownik miał ułatwiony kontakt z ośrodkami pomocy lekarskiej ito, o ile możności, kontakt tani, a nawet bezpłatny.Inną dziedziną świadczeń jest ta,która wiąże się z prawem do wypoczynku przede wszystkim chodzi tutaj oregularny wypoczynek tygodniowy, obejmujący przynajmniej niedzielę, a prócz tegoo dłuższy wypoczynek, czyli tak zwany urlop raz w roku, ewentualnie kilka razy wroku przez krótsze okresy.Wreszcie chodzi również o prawo do emerytury,zabezpieczenia na starość i w razie wypadków związanych z rodzajem wykonywanejpracy.W obrębie tych głównych uprawnień rozbudowuje się cały system uprawnieńszczegółowych, które wraz z wynagrodzeniem za pracę stanowią o prawidłowymukładaniu się stosunków pomiędzy pracownikiem a pracodawcą.Trzeba pamiętać, żedo tych uprawnień należy także i to, aby miejsce pracy i procesy produkcji nieszkodziły zdrowiu fizycznemu pracowników i nie naruszały ich zdrowia moralnego.Znaczenie związków zawodowych20.Na gruncie tych wszystkich uprawnień, wraz z potrzebą ich zabezpieczenia zestrony samych ludzi pracy, wyrasta potrzeba jeszcze jednego uprawnienia.Jest tomianowicie uprawnienie do zrzeszania się, czyli do tworzenia stowarzyszeń lubzwiązków mających na celu obronę żywotnych interesów ludzi zatrudnionych wróżnych zawodach.Stąd też związki te noszą nazwę związków zawodowych lubsyndykatów.%7ływotne interesy ludzi pracy są do pewnego stopnia wspólne dlawszystkich, równocześnie jednak każdy rodzaj pracy, każdy zawód, posiada właściwąsobie specyfikę, która w tych organizacjach winna znalezć swe szczegółoweodzwierciedlenie.Związki zawodowe znajdują swe odpowiedniki poniekąd już w średniowiecznychcechach rzemieślniczych o tyle, że organizacje te łączyły z sobą ludzi przynależących do tego samego zawodu, a więc na zasadzie wykonywanej pracy.Równocześniejednak zachodzi różnica pomiędzy cechami a związkami zawodowymi w tymzasadniczym punkcie, że nowożytne związki zawodowe wyrosły na podstawie walkipracowników, świata pracy, a przede wszystkim robotników przemysłowych o ichsłuszne uprawnienia w stosunku do posiadaczy środków produkcji.Zadaniem ich wzwiązku z tym pozostaje obrona bytowych interesów ludzi pracy we wszystkichdziedzinach, w których dochodzą do głosu uprawnienia tych ostatnich.Doświadczenie historyczne poucza, że organizacje tego typu są nieodzownymskładnikiem życia społecznego, zwłaszcza w nowoczesnych społeczeństwachuprzemysłowionych.Nie znaczy to oczywiście, że tylko pracownicy przemysłu tworzątego rodzaju związki.Służą one zabezpieczeniu analogicznych uprawnień dlaprzedstawicieli każdego zawodu.Istnieją więc związki rolników i pracownikówumysłowych.Istnieją także związki pracodawców.Wszystkie, jak już wspomniano,dzielą się jeszcze na dalsze grupy i podgrupy wedle szczegółowej specjalizacjizawodowej.Katolicka nauka społeczna nie uważa, ażeby związki zawodowe stanowiły li tylkoodzwierciedlenie klasowej struktury społeczeństwa i były wykładnikiemnieuchronnie rządzącej życiem społecznym walki klas.Owszem, są one wykładnikiemwalki o sprawiedliwość społeczną, o słuszne uprawnienia ludzi pracy wedleposzczególnych zawodów.Jednakże walka ta winna być traktowana jako normalnestaranie o właściwe dobro: w tym wypadku o dobro odpowiadające potrzebom izasługom ludzi zrzeszonych wedle zawodów nie jest to natomiast walka przeciwko innym.Jeśli w sprawach spornych przybiera również i taki charakter, todzieje się to z uwagi na dobro społecznej sprawiedliwości, a nie dla walki albo teżdla wyeliminowania przeciwnika.Praca ma to do siebie, że przede wszystkim łączyludzi i na tym polega jej siła społeczna: siła budowania wspólnoty.Wostateczności we wspólnocie tej musza się w jakiś sposób połączyć i ci, którzypracują, i ci, którzy dysponują środkami produkcji lub są ich posiadaczami.W świetletej podstawowej struktury wszelkiej pracy w świetle faktu, że ostateczne wkażdym ustroju społecznym praca i kapitał są nieodzownymi składnikami procesuprodukcji zrodzona z potrzeb pracy łączność ludzi dla zabezpieczenia właściwychim uprawnień pozostaje konstruktywnym czynnikiem ładu społecznego i nieodzownejdla tego solidarności.Słuszne zabiegi o zabezpieczenie upragnień ludzi pracy połączonych tym samymzawodem muszą zawsze liczyć się z tymi ograniczeniami, jakie nakłada ogólnasytuacja ekonomiczna kraju.%7łądania syndykalne nie mogą zamienić się w pewienrodzaj egoizmu grupowego czy klasowego chociaż mogą i powinny dążyćrównież do tego, aby ze względu na dobro wspólne całego społeczeństwa naprawić ito wszystko, co jest wadliwe w systemie posiadania środków produkcji oraz wsposobie zarządzania i dysponowania nimi [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Doświadczenie potwierdza, że należy starać się o społeczne dowartościowanie zadańmacierzyńskich, trudu, jaki jest z nimi związany, troski, miłości i uczucia, którychdzieci nieodzownie potrzebują, aby mogły się rozwijać jako osoby odpowiedzialne,moralnie i religijnie dojrzałe oraz psychicznie zrównoważone.Przyniesie to chlubęspołeczeństwu, jeśli nie ograniczając wolności matki, nie dyskryminując jejpsychologicznie lub praktycznie, nie pogarszając jej sytuacji w zestawieniu z innymi kobietami umożliwi kobiecie-matce oddanie się trosce o wychowanie dzieci,odpowiednio do zróżnicowanych potrzeb ich wieku.Zaniedbanie tych obowiązkówspowodowane koniecznością podjęcia pracy zarobkowej poza domem jestniewłaściwe z punktu widzenia dobra społeczeństwa i rodziny, skoro uniemożliwia lubutrudnia wypełnienie pierwszorzędnych celów posłannictwa macierzyńskiego11.W tym kontekście należy w sposób zasadniczy podkreślić, że cały system pracytrzeba tak organizować i dostosowywać, aby uszanowane były wymogi osoby i formyjej życia, przede wszystkim życia domowego, z uwzględnieniem wieku i płci.Faktemjest, że w wielu społeczeństwach kobiety pracują niemal we wszystkich dziedzinachżycia.Winny one jednak mieć możliwość wykonywania w pełni swoich zadań zgodniez właściwą im naturą, bez dyskryminacji i bez pozbawienia możności podjęcia takiegozatrudnienia, do jakiego są zdolne; nie pomniejszając poszanowania dla ich aspiracjirodzinnych, jak też i dla ich szczególnego wkładu, jaki wraz z mężczyznami wnoszą wdobro społeczeństwa.Prawdziwy awans społeczny kobiet wymaga takiej strukturypracy, aby kobieta nie musiała zań płacić rezygnacją ze swojej specyficznejodrębności ze szkodą dla rodziny, w której jako matka posiada rolę niezastąpioną.Obok płacy wchodzą tutaj w grę jeszcze różne świadczenia społeczne, mające nacelu zabezpieczenie życia i zdrowia pracowników, a także ich rodziny.Wydatkizwiązane z koniecznością leczenia, zwłaszcza w razie wypadku przy pracy, domagająsię tego, aby pracownik miał ułatwiony kontakt z ośrodkami pomocy lekarskiej ito, o ile możności, kontakt tani, a nawet bezpłatny.Inną dziedziną świadczeń jest ta,która wiąże się z prawem do wypoczynku przede wszystkim chodzi tutaj oregularny wypoczynek tygodniowy, obejmujący przynajmniej niedzielę, a prócz tegoo dłuższy wypoczynek, czyli tak zwany urlop raz w roku, ewentualnie kilka razy wroku przez krótsze okresy.Wreszcie chodzi również o prawo do emerytury,zabezpieczenia na starość i w razie wypadków związanych z rodzajem wykonywanejpracy.W obrębie tych głównych uprawnień rozbudowuje się cały system uprawnieńszczegółowych, które wraz z wynagrodzeniem za pracę stanowią o prawidłowymukładaniu się stosunków pomiędzy pracownikiem a pracodawcą.Trzeba pamiętać, żedo tych uprawnień należy także i to, aby miejsce pracy i procesy produkcji nieszkodziły zdrowiu fizycznemu pracowników i nie naruszały ich zdrowia moralnego.Znaczenie związków zawodowych20.Na gruncie tych wszystkich uprawnień, wraz z potrzebą ich zabezpieczenia zestrony samych ludzi pracy, wyrasta potrzeba jeszcze jednego uprawnienia.Jest tomianowicie uprawnienie do zrzeszania się, czyli do tworzenia stowarzyszeń lubzwiązków mających na celu obronę żywotnych interesów ludzi zatrudnionych wróżnych zawodach.Stąd też związki te noszą nazwę związków zawodowych lubsyndykatów.%7ływotne interesy ludzi pracy są do pewnego stopnia wspólne dlawszystkich, równocześnie jednak każdy rodzaj pracy, każdy zawód, posiada właściwąsobie specyfikę, która w tych organizacjach winna znalezć swe szczegółoweodzwierciedlenie.Związki zawodowe znajdują swe odpowiedniki poniekąd już w średniowiecznychcechach rzemieślniczych o tyle, że organizacje te łączyły z sobą ludzi przynależących do tego samego zawodu, a więc na zasadzie wykonywanej pracy.Równocześniejednak zachodzi różnica pomiędzy cechami a związkami zawodowymi w tymzasadniczym punkcie, że nowożytne związki zawodowe wyrosły na podstawie walkipracowników, świata pracy, a przede wszystkim robotników przemysłowych o ichsłuszne uprawnienia w stosunku do posiadaczy środków produkcji.Zadaniem ich wzwiązku z tym pozostaje obrona bytowych interesów ludzi pracy we wszystkichdziedzinach, w których dochodzą do głosu uprawnienia tych ostatnich.Doświadczenie historyczne poucza, że organizacje tego typu są nieodzownymskładnikiem życia społecznego, zwłaszcza w nowoczesnych społeczeństwachuprzemysłowionych.Nie znaczy to oczywiście, że tylko pracownicy przemysłu tworzątego rodzaju związki.Służą one zabezpieczeniu analogicznych uprawnień dlaprzedstawicieli każdego zawodu.Istnieją więc związki rolników i pracownikówumysłowych.Istnieją także związki pracodawców.Wszystkie, jak już wspomniano,dzielą się jeszcze na dalsze grupy i podgrupy wedle szczegółowej specjalizacjizawodowej.Katolicka nauka społeczna nie uważa, ażeby związki zawodowe stanowiły li tylkoodzwierciedlenie klasowej struktury społeczeństwa i były wykładnikiemnieuchronnie rządzącej życiem społecznym walki klas.Owszem, są one wykładnikiemwalki o sprawiedliwość społeczną, o słuszne uprawnienia ludzi pracy wedleposzczególnych zawodów.Jednakże walka ta winna być traktowana jako normalnestaranie o właściwe dobro: w tym wypadku o dobro odpowiadające potrzebom izasługom ludzi zrzeszonych wedle zawodów nie jest to natomiast walka przeciwko innym.Jeśli w sprawach spornych przybiera również i taki charakter, todzieje się to z uwagi na dobro społecznej sprawiedliwości, a nie dla walki albo teżdla wyeliminowania przeciwnika.Praca ma to do siebie, że przede wszystkim łączyludzi i na tym polega jej siła społeczna: siła budowania wspólnoty.Wostateczności we wspólnocie tej musza się w jakiś sposób połączyć i ci, którzypracują, i ci, którzy dysponują środkami produkcji lub są ich posiadaczami.W świetletej podstawowej struktury wszelkiej pracy w świetle faktu, że ostateczne wkażdym ustroju społecznym praca i kapitał są nieodzownymi składnikami procesuprodukcji zrodzona z potrzeb pracy łączność ludzi dla zabezpieczenia właściwychim uprawnień pozostaje konstruktywnym czynnikiem ładu społecznego i nieodzownejdla tego solidarności.Słuszne zabiegi o zabezpieczenie upragnień ludzi pracy połączonych tym samymzawodem muszą zawsze liczyć się z tymi ograniczeniami, jakie nakłada ogólnasytuacja ekonomiczna kraju.%7łądania syndykalne nie mogą zamienić się w pewienrodzaj egoizmu grupowego czy klasowego chociaż mogą i powinny dążyćrównież do tego, aby ze względu na dobro wspólne całego społeczeństwa naprawić ito wszystko, co jest wadliwe w systemie posiadania środków produkcji oraz wsposobie zarządzania i dysponowania nimi [ Pobierz całość w formacie PDF ]