[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jednak do czasu ukończenia przez nie studiów znacząco zmieniły swąorientację.Opuszczając uczelnię, większość z nich wyznawała poglądy skrajnie liberalne.Zmiana ta była częściowo spowodowana tym, że Bennington tworzyło silnie zintegrowanąspołeczność, gdzie normę stanowiły poglądy liberalne: kobiety rozpoczynające studiapodlegały znacznej presji rówieśników, by stać się liberałami.Tak więc, chociaż ludziewysoko cenią sobie własne schematy oraz przekonania i często trwają przy nich nawet wobliczu niezgodnych z nimi danych, to w pewnych okolicznościach zmiany zachodzą.Podsumowując, stwierdziliśmy, że ilość informacji, z którą mamy do czynienia każdego dnia,jest tak ogromna, że musimy dokonywać jej redukcji do takiej wielkości, nad jaką możemyzapanować.Ponadto ta informacja w pokaznej części jest wieloznaczna i trudna dorozszyfrowania.Jednym ze sposobów zaradzenia tym problemom jest odwołanie się doschematów, które pomagają zredukować liczbę koniecznych do uwzględnienia danych izinterpretować informację wieloznaczną.Obecnie zajmiemy się innymi, bardziejspecyficznymi uproszczeniami myślowymi, które są wykorzystywane przez ludzi.Heurystyki wydawania sądówPomyśl, w jaki sposób szachiści podejmują decyzję dotyczącą wyboru ruchu.Dobrzy graczerozważają kilka możliwych posunięć, zastanawiają się, jak prawdopodobnie odpowieprzeciwnik, jak oni odpowiedzieliby na tę odpowiedz i tak dalej.Nawet jednak najlepsigracze nie są w stanie uwzględnić wszystkich możliwych układów przyszłych posunięć.Naprzykład, rozpoczynając grę, możesz wykonać ruch jednym z dziesięciu pionków.Na każdy ztych dziesięciu ruchów partner może odpowiedzieć ruchem każdego z dziesięciu własnychpionków.Musisz następnie rozważyć, jak odpowiedziałbyś na każdą z tych stu możliwychkombinacji posunięć.Liczba możliwych zestawień szybko rośnie do wartości tak wielkich, żenawet najpotężniejsze komputery nie mogą przetworzyć ich wszystkich.Co zatem robią szachiści reprezentujący poziom mistrzowski? Wybierają tylko te możliweruchy, które są najbardziej obiecujące, i następnie rozgrywają w myślach posunięcia ikontrposunięcia związane z tymi niewieloma możliwościami.To znaczy posługują sięstrategiami czy też dobrze wypróbowanymi regułami o charakterze nieformalnym tak, abyzredukować ilość informacji, z którą mają do czynienia, do takiego rozmiaru, nad jakim mogązapanować.Dokładnie to samo robią ludzie w swoim codziennym życiu.Pomyśl, jakpodejmowałeś decyzję o wyborze uczelni.Mogłeś gruntownie przestudiować wszystko, cowiadomo o ponad 2000 college'ów i uniwersytetów w Stanach Zjednoczonych, czytając oddeski do deski ich informatory, odwiedzając każdą z tych szkół, rozmawiając ze studentamiitd.Byłoby to jednak kosztowne i zabrałoby ci wiele czasu.Zamiast tego prawdopodobnieograniczyłeś swój wybór do małej liczby college'ów, kierując się określonym przez siebiezbiorem reguł, i dowiedziałeś się o nich tego, co było możliwe.Inaczej mówiąc, oparłeś się nauproszczonych regułach myślowych.Te reguły nie zawsze prowadzą do decyzji tak dobrej,jaką podjąłbyś, gdybyś przeanalizował wszystkie dane.Na przykład gdybyś wyczerpującoprzebadał wszystkie 2000 uczelni w Stanach Zjednoczonych, być może odkryłbyś taką, któraodpowiadałaby ci bardziej niż szkoła, w której jesteś.Uproszczone reguły myślowe są jednakefektywne i zwykle prowadzą do dobrych decyzji, podejmowanych w rozsądnym czasie.Czym są te uproszczenia? Stwierdziliśmy już, że należy do nich posługiwanie sięschematami.Inną uproszczoną regułę postępowania rozważaliśmy w rozdziale 3: wybierzalternatywę, która da ci poczucie jak największego zadowolenia z siebie.Podstawowezałożenie wyjaśnień odwołujących się do pojęcia samooceny, takich jak teoria dysonansu,głosi, że w naszych sądach i decyzjach kierujemy się potrzebą podtrzymania samooceny [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Jednak do czasu ukończenia przez nie studiów znacząco zmieniły swąorientację.Opuszczając uczelnię, większość z nich wyznawała poglądy skrajnie liberalne.Zmiana ta była częściowo spowodowana tym, że Bennington tworzyło silnie zintegrowanąspołeczność, gdzie normę stanowiły poglądy liberalne: kobiety rozpoczynające studiapodlegały znacznej presji rówieśników, by stać się liberałami.Tak więc, chociaż ludziewysoko cenią sobie własne schematy oraz przekonania i często trwają przy nich nawet wobliczu niezgodnych z nimi danych, to w pewnych okolicznościach zmiany zachodzą.Podsumowując, stwierdziliśmy, że ilość informacji, z którą mamy do czynienia każdego dnia,jest tak ogromna, że musimy dokonywać jej redukcji do takiej wielkości, nad jaką możemyzapanować.Ponadto ta informacja w pokaznej części jest wieloznaczna i trudna dorozszyfrowania.Jednym ze sposobów zaradzenia tym problemom jest odwołanie się doschematów, które pomagają zredukować liczbę koniecznych do uwzględnienia danych izinterpretować informację wieloznaczną.Obecnie zajmiemy się innymi, bardziejspecyficznymi uproszczeniami myślowymi, które są wykorzystywane przez ludzi.Heurystyki wydawania sądówPomyśl, w jaki sposób szachiści podejmują decyzję dotyczącą wyboru ruchu.Dobrzy graczerozważają kilka możliwych posunięć, zastanawiają się, jak prawdopodobnie odpowieprzeciwnik, jak oni odpowiedzieliby na tę odpowiedz i tak dalej.Nawet jednak najlepsigracze nie są w stanie uwzględnić wszystkich możliwych układów przyszłych posunięć.Naprzykład, rozpoczynając grę, możesz wykonać ruch jednym z dziesięciu pionków.Na każdy ztych dziesięciu ruchów partner może odpowiedzieć ruchem każdego z dziesięciu własnychpionków.Musisz następnie rozważyć, jak odpowiedziałbyś na każdą z tych stu możliwychkombinacji posunięć.Liczba możliwych zestawień szybko rośnie do wartości tak wielkich, żenawet najpotężniejsze komputery nie mogą przetworzyć ich wszystkich.Co zatem robią szachiści reprezentujący poziom mistrzowski? Wybierają tylko te możliweruchy, które są najbardziej obiecujące, i następnie rozgrywają w myślach posunięcia ikontrposunięcia związane z tymi niewieloma możliwościami.To znaczy posługują sięstrategiami czy też dobrze wypróbowanymi regułami o charakterze nieformalnym tak, abyzredukować ilość informacji, z którą mają do czynienia, do takiego rozmiaru, nad jakim mogązapanować.Dokładnie to samo robią ludzie w swoim codziennym życiu.Pomyśl, jakpodejmowałeś decyzję o wyborze uczelni.Mogłeś gruntownie przestudiować wszystko, cowiadomo o ponad 2000 college'ów i uniwersytetów w Stanach Zjednoczonych, czytając oddeski do deski ich informatory, odwiedzając każdą z tych szkół, rozmawiając ze studentamiitd.Byłoby to jednak kosztowne i zabrałoby ci wiele czasu.Zamiast tego prawdopodobnieograniczyłeś swój wybór do małej liczby college'ów, kierując się określonym przez siebiezbiorem reguł, i dowiedziałeś się o nich tego, co było możliwe.Inaczej mówiąc, oparłeś się nauproszczonych regułach myślowych.Te reguły nie zawsze prowadzą do decyzji tak dobrej,jaką podjąłbyś, gdybyś przeanalizował wszystkie dane.Na przykład gdybyś wyczerpującoprzebadał wszystkie 2000 uczelni w Stanach Zjednoczonych, być może odkryłbyś taką, któraodpowiadałaby ci bardziej niż szkoła, w której jesteś.Uproszczone reguły myślowe są jednakefektywne i zwykle prowadzą do dobrych decyzji, podejmowanych w rozsądnym czasie.Czym są te uproszczenia? Stwierdziliśmy już, że należy do nich posługiwanie sięschematami.Inną uproszczoną regułę postępowania rozważaliśmy w rozdziale 3: wybierzalternatywę, która da ci poczucie jak największego zadowolenia z siebie.Podstawowezałożenie wyjaśnień odwołujących się do pojęcia samooceny, takich jak teoria dysonansu,głosi, że w naszych sądach i decyzjach kierujemy się potrzebą podtrzymania samooceny [ Pobierz całość w formacie PDF ]