[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Anka� bonaj tagoj kun virino kaj kriado, kunpugnobataloj en stratetoj, kun voluptinoj, kiujvolvas �emante siajn dikajn gambojn �irka�viajn koksojn; tagoj, en kiuj en la ta�rarenoekbrilas reklam�ildoj kiel diamantojkaj kvaza� krias: Patrino Kapreo! ; tagoj,en kiuj kreskas violoj el la tero kaj diras al vi: Forgesu la mortajn armeojn kaj la pasintajnamatinojn, kiuj ellogis de vi vian monon.Tagoj,kiam infanoj diras gajajn kaj ekscelentajn vortojn,kiel sova�uloj, kiuj volas sendi informon persiaj korpoj al vi, tiom longe, kiom ili ankora�estas sufi�e vivantaj kaj viglaj por senti ion kajpor impresi nin per io kaj por petoli, sen iu pensopri malpermesoj kaj salajroj en koverto kaj idealoj kajposedo kaj etcerbaj konceptoj.Tagoj, en kiuj vi povas plori en verda �ambro demateno �is vespero post fermita pordo; tagoj, kiamvi povas ridi pri la bakisto, �ar li havas tiellongajn gambojn; tagoj, kiam vi algapas nur vandon.Kaj nenion kaj nenion.La tagoj de la �efoj;malkura�aj figuroj kun bu�fetoro kaj grandajpiedoj; viroj, kiuj aspektas kiel ranoj, kiel hienoj,117 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROkaj kiuj iras tiel, kvaza� neniam ekzistis ritmo,viroj, kiuj trovas tion inteligenta dungi kaj el�etivirojn kaj fari profitojn;viroj, kiuj posedas multekostajn edzinojn kiel60 agrojn da tero truigita de borstangoj, edzinojn,kiujn ili montras kiel �e parado a� for�asas demalpli fortaj;viroj kiuj povas murdi vin, �ar ili estas frenezajkaj havas la le�on sur sia flanko,viroj, starantaj anta� fenestroj lar�aj dek metrojn,kaj tamen ne vidas ion,viroj, kiuj per luksaj ja�toj velas �irka� lamondon, sen lar�igi sian horizonton e� nurje milimetro;viroj kiel limakoj, kiel angiloj, viroj kiel vermojen lardo kaj e� ne tiel impresaj.Kaj nenion.Vi ricevas vian lastan salajron enhaveno, en fabriko, en sanatorio, en hangaro,en spektakla foirejo, a� en frizosalono, a�por iu alia laboro, kiun vi neniam volis havi.Vi pagas per impost�ar�oj, per malsanoj kajhumili�oj, per rompita brako kaj truoj en la kapo,la tuta pleniga�o elvenas, tiel, kiel �e malnovakuseno.118 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBRONi havas �ion kaj ni havas nenion.Kelkaj dum certa tempo faras �in sufi�e bone,poste ili rezignas batali.La sukceso detruas ilin,a� la na�zo, la a�o, nebona nutrado, inko enla okuloj a� infanoj en kolegio, nova auto,rompita spino pro skiado en Svisio, nova edzino,radikala �an�o en la firmo, a� simple normalaforuzi�o kaj disfalo.La viro, kiu ankora�hiera� tramara�is la tutan distancon a�tradrinkis tri tagojn kaj noktojn en la Sego-denta Montaro, estas jam nur io sub kovrilo a�kruco a� �tono, a� la ofero de oportuna iluzio,armita per biblio, per golfvalizeto a� teko.Kielrapide ili fari�as nuloj, �iuj �i viroj,de kiuj vi neniam atendis tion.Tagoj kiel �i tiu.Kiel via hodia�a tago.Eble la pluvo frapas la fenestron kaj volastraveni al vi.Kion vi vidas hodia�? Kio �iestas? Kie vi estas? La plej bonaj tagojvenas foje tuj je la komenco, foje en la mezokaj foje nur en la fino.La pecigitaj parcelojtie ekstere ne estas malbonaj, bildkartoj depre�ejoj en E�ropo a� homoj en vaksfigurakabineto, enfrostigitaj en sia tuta sterileco.Terure, sed ne malbone.119 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROPensu pri la kanonoj en la parko, pri matenman�okun toasto kaj kafo, sufi�e varmega, por ke virimarku, ke vi havas ankora� langon.Rigardula tri geraniojn anta� la fenestro, kiuj penasaspekti ru�aj a� rozkoloraj a� kiel geranioj.Ne estas mirakle, ke virinoj fojefoje ploras,ne estas mirakle, ke muloj de tempo al tempone emas suprengrimpi la monton.�u vi estasen hotel�ambro de Detroit kaj ser�as cigaredon?Nur havi ankora�foje bonan tagon, almena�aludeton de �i.Flegistinoj elvenas post sia servo el la transakonstrua�o kaj estas sataj �isgor�e, okflegistinoj kun diversaj nomoj kaj lo�ejoj,ili iras trans la gazonon, kelkaj por gazetoa� kakao, kelkaj deziras varman du�on, kelkajviron, kelkaj apena� povas pensi plu pri io.Da �io sufi�e kaj ne sufi�e.Lacaj pilgrimantojinter arkadoj, oran�oj, stratkanaletoj, filikoj,antikorpoj, malplenaj Kleenex-skatoloj.Fojefoje, se la suno volas plezurigi nin, �vebasfacila odoro de urnoj en la aero kaj la ladeca bruode malnovaj batalaviadiloj, kaj kiam vi enirasla domon kaj frotas fingron sur fenestrobreto,vi trovas polvon, eble e� teron.Kaj se vi rigardas120 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROel la fenestro, tie estas la tago, kaj se vi estasmaljuni�inta, vi staras kaj elrigardas, vi su�asiom per la lango: Ah, ah.ne, ne.eble.Kelkaj aspektas �e tio tute naturaj,kelkaj obscenaj.Estas �ie la samo.121 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROPALMFOLIOJ EN PLUVO�uste noktzomeze,silvestre de la jaro1973 en Los An�eleso,komencis pluvi sur lapalmfoliojn anta�mia fenestro, ekis lahupado, la krakado de lapiroteknika�oj,estis infera bruego.Mi estis enliti�intajam je la na�a vespere,for�altis la lumonkaj tiris la kovrilonsuper min.Ilia petolado, iliagajeco, ilia kriado,iliaj paper�apeloj,iliaj a�toj, iliaj virinoj,iliaj amatorecaj �isebriajdrinkadoj.122 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROEn la silvestronoktokaptas min �iamhorora sento.La vivo,mi pensas, ja ne estasde�irkalendaro.Nun la hupado�esi�is.Neniujartfajra�oj plu,neniu tondrado.Post kvinminutoj �io fini�is.�ion, kion mi audas,estas la pluvado sur lapalmfoliojn, kaj mi dirasal mi: Mi neniam komprenasla homojn, sed mi sukcesisvivi kun ili.123 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROINTERPAROLADOMATENE JE LA KVARAMatene je la kvara malfermi�aspordo, iu proksimi�as sur nudajpiedoj sur la koridoro, tiam frapas�e mia pordo, mi formetas la bieronkaj malfermas. Nu, mi estu damnita, �i diras, �u vi eble neniam dormas, hm? xi envenas, la hararon en papilotoj,en silka matenrobo, sur kiu malgrandajleporoj kaj birdoj petolas [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Anka� bonaj tagoj kun virino kaj kriado, kunpugnobataloj en stratetoj, kun voluptinoj, kiujvolvas �emante siajn dikajn gambojn �irka�viajn koksojn; tagoj, en kiuj en la ta�rarenoekbrilas reklam�ildoj kiel diamantojkaj kvaza� krias: Patrino Kapreo! ; tagoj,en kiuj kreskas violoj el la tero kaj diras al vi: Forgesu la mortajn armeojn kaj la pasintajnamatinojn, kiuj ellogis de vi vian monon.Tagoj,kiam infanoj diras gajajn kaj ekscelentajn vortojn,kiel sova�uloj, kiuj volas sendi informon persiaj korpoj al vi, tiom longe, kiom ili ankora�estas sufi�e vivantaj kaj viglaj por senti ion kajpor impresi nin per io kaj por petoli, sen iu pensopri malpermesoj kaj salajroj en koverto kaj idealoj kajposedo kaj etcerbaj konceptoj.Tagoj, en kiuj vi povas plori en verda �ambro demateno �is vespero post fermita pordo; tagoj, kiamvi povas ridi pri la bakisto, �ar li havas tiellongajn gambojn; tagoj, kiam vi algapas nur vandon.Kaj nenion kaj nenion.La tagoj de la �efoj;malkura�aj figuroj kun bu�fetoro kaj grandajpiedoj; viroj, kiuj aspektas kiel ranoj, kiel hienoj,117 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROkaj kiuj iras tiel, kvaza� neniam ekzistis ritmo,viroj, kiuj trovas tion inteligenta dungi kaj el�etivirojn kaj fari profitojn;viroj, kiuj posedas multekostajn edzinojn kiel60 agrojn da tero truigita de borstangoj, edzinojn,kiujn ili montras kiel �e parado a� for�asas demalpli fortaj;viroj kiuj povas murdi vin, �ar ili estas frenezajkaj havas la le�on sur sia flanko,viroj, starantaj anta� fenestroj lar�aj dek metrojn,kaj tamen ne vidas ion,viroj, kiuj per luksaj ja�toj velas �irka� lamondon, sen lar�igi sian horizonton e� nurje milimetro;viroj kiel limakoj, kiel angiloj, viroj kiel vermojen lardo kaj e� ne tiel impresaj.Kaj nenion.Vi ricevas vian lastan salajron enhaveno, en fabriko, en sanatorio, en hangaro,en spektakla foirejo, a� en frizosalono, a�por iu alia laboro, kiun vi neniam volis havi.Vi pagas per impost�ar�oj, per malsanoj kajhumili�oj, per rompita brako kaj truoj en la kapo,la tuta pleniga�o elvenas, tiel, kiel �e malnovakuseno.118 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBRONi havas �ion kaj ni havas nenion.Kelkaj dum certa tempo faras �in sufi�e bone,poste ili rezignas batali.La sukceso detruas ilin,a� la na�zo, la a�o, nebona nutrado, inko enla okuloj a� infanoj en kolegio, nova auto,rompita spino pro skiado en Svisio, nova edzino,radikala �an�o en la firmo, a� simple normalaforuzi�o kaj disfalo.La viro, kiu ankora�hiera� tramara�is la tutan distancon a�tradrinkis tri tagojn kaj noktojn en la Sego-denta Montaro, estas jam nur io sub kovrilo a�kruco a� �tono, a� la ofero de oportuna iluzio,armita per biblio, per golfvalizeto a� teko.Kielrapide ili fari�as nuloj, �iuj �i viroj,de kiuj vi neniam atendis tion.Tagoj kiel �i tiu.Kiel via hodia�a tago.Eble la pluvo frapas la fenestron kaj volastraveni al vi.Kion vi vidas hodia�? Kio �iestas? Kie vi estas? La plej bonaj tagojvenas foje tuj je la komenco, foje en la mezokaj foje nur en la fino.La pecigitaj parcelojtie ekstere ne estas malbonaj, bildkartoj depre�ejoj en E�ropo a� homoj en vaksfigurakabineto, enfrostigitaj en sia tuta sterileco.Terure, sed ne malbone.119 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROPensu pri la kanonoj en la parko, pri matenman�okun toasto kaj kafo, sufi�e varmega, por ke virimarku, ke vi havas ankora� langon.Rigardula tri geraniojn anta� la fenestro, kiuj penasaspekti ru�aj a� rozkoloraj a� kiel geranioj.Ne estas mirakle, ke virinoj fojefoje ploras,ne estas mirakle, ke muloj de tempo al tempone emas suprengrimpi la monton.�u vi estasen hotel�ambro de Detroit kaj ser�as cigaredon?Nur havi ankora�foje bonan tagon, almena�aludeton de �i.Flegistinoj elvenas post sia servo el la transakonstrua�o kaj estas sataj �isgor�e, okflegistinoj kun diversaj nomoj kaj lo�ejoj,ili iras trans la gazonon, kelkaj por gazetoa� kakao, kelkaj deziras varman du�on, kelkajviron, kelkaj apena� povas pensi plu pri io.Da �io sufi�e kaj ne sufi�e.Lacaj pilgrimantojinter arkadoj, oran�oj, stratkanaletoj, filikoj,antikorpoj, malplenaj Kleenex-skatoloj.Fojefoje, se la suno volas plezurigi nin, �vebasfacila odoro de urnoj en la aero kaj la ladeca bruode malnovaj batalaviadiloj, kaj kiam vi enirasla domon kaj frotas fingron sur fenestrobreto,vi trovas polvon, eble e� teron.Kaj se vi rigardas120 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROel la fenestro, tie estas la tago, kaj se vi estasmaljuni�inta, vi staras kaj elrigardas, vi su�asiom per la lango: Ah, ah.ne, ne.eble.Kelkaj aspektas �e tio tute naturaj,kelkaj obscenaj.Estas �ie la samo.121 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROPALMFOLIOJ EN PLUVO�uste noktzomeze,silvestre de la jaro1973 en Los An�eleso,komencis pluvi sur lapalmfoliojn anta�mia fenestro, ekis lahupado, la krakado de lapiroteknika�oj,estis infera bruego.Mi estis enliti�intajam je la na�a vespere,for�altis la lumonkaj tiris la kovrilonsuper min.Ilia petolado, iliagajeco, ilia kriado,iliaj paper�apeloj,iliaj a�toj, iliaj virinoj,iliaj amatorecaj �isebriajdrinkadoj.122 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROEn la silvestronoktokaptas min �iamhorora sento.La vivo,mi pensas, ja ne estasde�irkalendaro.Nun la hupado�esi�is.Neniujartfajra�oj plu,neniu tondrado.Post kvinminutoj �io fini�is.�ion, kion mi audas,estas la pluvado sur lapalmfoliojn, kaj mi dirasal mi: Mi neniam komprenasla homojn, sed mi sukcesisvivi kun ili.123 KIE BRULAS, �ENTLEMANOJ?eLIBROINTERPAROLADOMATENE JE LA KVARAMatene je la kvara malfermi�aspordo, iu proksimi�as sur nudajpiedoj sur la koridoro, tiam frapas�e mia pordo, mi formetas la bieronkaj malfermas. Nu, mi estu damnita, �i diras, �u vi eble neniam dormas, hm? xi envenas, la hararon en papilotoj,en silka matenrobo, sur kiu malgrandajleporoj kaj birdoj petolas [ Pobierz całość w formacie PDF ]