[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ankaû bonaj tagoj kun virino kaj kriado, kunpugnobataloj en stratetoj, kun voluptinoj, kiujvolvas ¸emante siajn dikajn gambojn çirkaûviajn koksojn; tagoj, en kiuj en la taûrarenoekbrilas reklamÿildoj kiel diamantojkaj kvazaû krias: Patrino Kapreo! ; tagoj,en kiuj kreskas violoj el la tero kaj diras al vi: Forgesu la mortajn armeojn kaj la pasintajnamatinojn, kiuj ellogis de vi vian monon.Tagoj,kiam infanoj diras gajajn kaj ekscelentajn vortojn,kiel sova¸uloj, kiuj volas sendi informon persiaj korpoj al vi, tiom longe, kiom ili ankoraûestas sufiçe vivantaj kaj viglaj por senti ion kajpor impresi nin per io kaj por petoli, sen iu pensopri malpermesoj kaj salajroj en koverto kaj idealoj kajposedo kaj etcerbaj konceptoj.Tagoj, en kiuj vi povas plori en verda çambro demateno ¸is vespero post fermita pordo; tagoj, kiamvi povas ridi pri la bakisto, çar li havas tiellongajn gambojn; tagoj, kiam vi algapas nur vandon.Kaj nenion kaj nenion.La tagoj de la çefoj;malkura¸aj figuroj kun buÿfetoro kaj grandajpiedoj; viroj, kiuj aspektas kiel ranoj, kiel hienoj,117 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROkaj kiuj iras tiel, kvazaû neniam ekzistis ritmo,viroj, kiuj trovas tion inteligenta dungi kaj elîetivirojn kaj fari profitojn;viroj, kiuj posedas multekostajn edzinojn kiel60 agrojn da tero truigita de borstangoj, edzinojn,kiujn ili montras kiel çe parado aû forçasas demalpli fortaj;viroj kiuj povas murdi vin, çar ili estas frenezajkaj havas la le¸on sur sia flanko,viroj, starantaj antaû fenestroj lar¸aj dek metrojn,kaj tamen ne vidas ion,viroj, kiuj per luksaj jaÛtoj velas çirkaû lamondon, sen lar¸igi sian horizonton eç nurje milimetro;viroj kiel limakoj, kiel angiloj, viroj kiel vermojen lardo kaj eç ne tiel impresaj.Kaj nenion.Vi ricevas vian lastan salajron enhaveno, en fabriko, en sanatorio, en hangaro,en spektakla foirejo, aû en frizosalono, aûpor iu alia laboro, kiun vi neniam volis havi.Vi pagas per impostÿar¸oj, per malsanoj kajhumili¸oj, per rompita brako kaj truoj en la kapo,la tuta plenigaîo elvenas, tiel, kiel çe malnovakuseno.118 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBRONi havas çion kaj ni havas nenion.Kelkaj dum certa tempo faras ¸in sufiçe bone,poste ili rezignas batali.La sukceso detruas ilin,aû la naûzo, la a¸o, nebona nutrado, inko enla okuloj aû infanoj en kolegio, nova auto,rompita spino pro skiado en Svisio, nova edzino,radikala ÿan¸o en la firmo, aû simple normalaforuzi¸o kaj disfalo.La viro, kiu ankoraûhieraû tramaraÿis la tutan distancon aûtradrinkis tri tagojn kaj noktojn en la Sego-denta Montaro, estas jam nur io sub kovrilo aûkruco aû ÿtono, aû la ofero de oportuna iluzio,armita per biblio, per golfvalizeto aû teko.Kielrapide ili fari¸as nuloj, çiuj çi viroj,de kiuj vi neniam atendis tion.Tagoj kiel çi tiu.Kiel via hodiaûa tago.Eble la pluvo frapas la fenestron kaj volastraveni al vi.Kion vi vidas hodiaû? Kio ¸iestas? Kie vi estas? La plej bonaj tagojvenas foje tuj je la komenco, foje en la mezokaj foje nur en la fino.La pecigitaj parcelojtie ekstere ne estas malbonaj, bildkartoj depre¸ejoj en Eûropo aû homoj en vaksfigurakabineto, enfrostigitaj en sia tuta sterileco.Terure, sed ne malbone.119 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROPensu pri la kanonoj en la parko, pri matenman¸okun toasto kaj kafo, sufiçe varmega, por ke virimarku, ke vi havas ankoraû langon.Rigardula tri geraniojn antaû la fenestro, kiuj penasaspekti ru¸aj aû rozkoloraj aû kiel geranioj.Ne estas mirakle, ke virinoj fojefoje ploras,ne estas mirakle, ke muloj de tempo al tempone emas suprengrimpi la monton.Çu vi estasen hotelçambro de Detroit kaj serças cigaredon?Nur havi ankoraûfoje bonan tagon, almenaûaludeton de ¸i.Flegistinoj elvenas post sia servo el la transakonstruaîo kaj estas sataj ¸isgor¸e, okflegistinoj kun diversaj nomoj kaj lo¸ejoj,ili iras trans la gazonon, kelkaj por gazetoaû kakao, kelkaj deziras varman duÿon, kelkajviron, kelkaj apenaû povas pensi plu pri io.Da çio sufiçe kaj ne sufiçe.Lacaj pilgrimantojinter arkadoj, oran¸oj, stratkanaletoj, filikoj,antikorpoj, malplenaj Kleenex-skatoloj.Fojefoje, se la suno volas plezurigi nin, ÿvebasfacila odoro de urnoj en la aero kaj la ladeca bruode malnovaj batalaviadiloj, kaj kiam vi enirasla domon kaj frotas fingron sur fenestrobreto,vi trovas polvon, eble eç teron.Kaj se vi rigardas120 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROel la fenestro, tie estas la tago, kaj se vi estasmaljuni¸inta, vi staras kaj elrigardas, vi suçasiom per la lango: Ah, ah.ne, ne.eble.Kelkaj aspektas çe tio tute naturaj,kelkaj obscenaj.Estas çie la samo.121 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROPALMFOLIOJ EN PLUVO¯uste noktzomeze,silvestre de la jaro1973 en Los An¸eleso,komencis pluvi sur lapalmfoliojn antaûmia fenestro, ekis lahupado, la krakado de lapiroteknikaîoj,estis infera bruego.Mi estis enliti¸intajam je la naûa vespere,forÿaltis la lumonkaj tiris la kovrilonsuper min.Ilia petolado, iliagajeco, ilia kriado,iliaj paperçapeloj,iliaj aûtoj, iliaj virinoj,iliaj amatorecaj ¸isebriajdrinkadoj.122 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROEn la silvestronoktokaptas min çiamhorora sento.La vivo,mi pensas, ja ne estasdeÿirkalendaro.Nun la hupadoçesi¸is.Neniujartfajraîoj plu,neniu tondrado.Post kvinminutoj çio fini¸is.Çion, kion mi audas,estas la pluvado sur lapalmfoliojn, kaj mi dirasal mi: Mi neniam komprenasla homojn, sed mi sukcesisvivi kun ili.123 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROINTERPAROLADOMATENE JE LA KVARAMatene je la kvara malfermi¸aspordo, iu proksimi¸as sur nudajpiedoj sur la koridoro, tiam frapasçe mia pordo, mi formetas la bieronkaj malfermas. Nu, mi estu damnita, ÿi diras, çu vi eble neniam dormas, hm? xi envenas, la hararon en papilotoj,en silka matenrobo, sur kiu malgrandajleporoj kaj birdoj petolas [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Ankaû bonaj tagoj kun virino kaj kriado, kunpugnobataloj en stratetoj, kun voluptinoj, kiujvolvas ¸emante siajn dikajn gambojn çirkaûviajn koksojn; tagoj, en kiuj en la taûrarenoekbrilas reklamÿildoj kiel diamantojkaj kvazaû krias: Patrino Kapreo! ; tagoj,en kiuj kreskas violoj el la tero kaj diras al vi: Forgesu la mortajn armeojn kaj la pasintajnamatinojn, kiuj ellogis de vi vian monon.Tagoj,kiam infanoj diras gajajn kaj ekscelentajn vortojn,kiel sova¸uloj, kiuj volas sendi informon persiaj korpoj al vi, tiom longe, kiom ili ankoraûestas sufiçe vivantaj kaj viglaj por senti ion kajpor impresi nin per io kaj por petoli, sen iu pensopri malpermesoj kaj salajroj en koverto kaj idealoj kajposedo kaj etcerbaj konceptoj.Tagoj, en kiuj vi povas plori en verda çambro demateno ¸is vespero post fermita pordo; tagoj, kiamvi povas ridi pri la bakisto, çar li havas tiellongajn gambojn; tagoj, kiam vi algapas nur vandon.Kaj nenion kaj nenion.La tagoj de la çefoj;malkura¸aj figuroj kun buÿfetoro kaj grandajpiedoj; viroj, kiuj aspektas kiel ranoj, kiel hienoj,117 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROkaj kiuj iras tiel, kvazaû neniam ekzistis ritmo,viroj, kiuj trovas tion inteligenta dungi kaj elîetivirojn kaj fari profitojn;viroj, kiuj posedas multekostajn edzinojn kiel60 agrojn da tero truigita de borstangoj, edzinojn,kiujn ili montras kiel çe parado aû forçasas demalpli fortaj;viroj kiuj povas murdi vin, çar ili estas frenezajkaj havas la le¸on sur sia flanko,viroj, starantaj antaû fenestroj lar¸aj dek metrojn,kaj tamen ne vidas ion,viroj, kiuj per luksaj jaÛtoj velas çirkaû lamondon, sen lar¸igi sian horizonton eç nurje milimetro;viroj kiel limakoj, kiel angiloj, viroj kiel vermojen lardo kaj eç ne tiel impresaj.Kaj nenion.Vi ricevas vian lastan salajron enhaveno, en fabriko, en sanatorio, en hangaro,en spektakla foirejo, aû en frizosalono, aûpor iu alia laboro, kiun vi neniam volis havi.Vi pagas per impostÿar¸oj, per malsanoj kajhumili¸oj, per rompita brako kaj truoj en la kapo,la tuta plenigaîo elvenas, tiel, kiel çe malnovakuseno.118 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBRONi havas çion kaj ni havas nenion.Kelkaj dum certa tempo faras ¸in sufiçe bone,poste ili rezignas batali.La sukceso detruas ilin,aû la naûzo, la a¸o, nebona nutrado, inko enla okuloj aû infanoj en kolegio, nova auto,rompita spino pro skiado en Svisio, nova edzino,radikala ÿan¸o en la firmo, aû simple normalaforuzi¸o kaj disfalo.La viro, kiu ankoraûhieraû tramaraÿis la tutan distancon aûtradrinkis tri tagojn kaj noktojn en la Sego-denta Montaro, estas jam nur io sub kovrilo aûkruco aû ÿtono, aû la ofero de oportuna iluzio,armita per biblio, per golfvalizeto aû teko.Kielrapide ili fari¸as nuloj, çiuj çi viroj,de kiuj vi neniam atendis tion.Tagoj kiel çi tiu.Kiel via hodiaûa tago.Eble la pluvo frapas la fenestron kaj volastraveni al vi.Kion vi vidas hodiaû? Kio ¸iestas? Kie vi estas? La plej bonaj tagojvenas foje tuj je la komenco, foje en la mezokaj foje nur en la fino.La pecigitaj parcelojtie ekstere ne estas malbonaj, bildkartoj depre¸ejoj en Eûropo aû homoj en vaksfigurakabineto, enfrostigitaj en sia tuta sterileco.Terure, sed ne malbone.119 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROPensu pri la kanonoj en la parko, pri matenman¸okun toasto kaj kafo, sufiçe varmega, por ke virimarku, ke vi havas ankoraû langon.Rigardula tri geraniojn antaû la fenestro, kiuj penasaspekti ru¸aj aû rozkoloraj aû kiel geranioj.Ne estas mirakle, ke virinoj fojefoje ploras,ne estas mirakle, ke muloj de tempo al tempone emas suprengrimpi la monton.Çu vi estasen hotelçambro de Detroit kaj serças cigaredon?Nur havi ankoraûfoje bonan tagon, almenaûaludeton de ¸i.Flegistinoj elvenas post sia servo el la transakonstruaîo kaj estas sataj ¸isgor¸e, okflegistinoj kun diversaj nomoj kaj lo¸ejoj,ili iras trans la gazonon, kelkaj por gazetoaû kakao, kelkaj deziras varman duÿon, kelkajviron, kelkaj apenaû povas pensi plu pri io.Da çio sufiçe kaj ne sufiçe.Lacaj pilgrimantojinter arkadoj, oran¸oj, stratkanaletoj, filikoj,antikorpoj, malplenaj Kleenex-skatoloj.Fojefoje, se la suno volas plezurigi nin, ÿvebasfacila odoro de urnoj en la aero kaj la ladeca bruode malnovaj batalaviadiloj, kaj kiam vi enirasla domon kaj frotas fingron sur fenestrobreto,vi trovas polvon, eble eç teron.Kaj se vi rigardas120 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROel la fenestro, tie estas la tago, kaj se vi estasmaljuni¸inta, vi staras kaj elrigardas, vi suçasiom per la lango: Ah, ah.ne, ne.eble.Kelkaj aspektas çe tio tute naturaj,kelkaj obscenaj.Estas çie la samo.121 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROPALMFOLIOJ EN PLUVO¯uste noktzomeze,silvestre de la jaro1973 en Los An¸eleso,komencis pluvi sur lapalmfoliojn antaûmia fenestro, ekis lahupado, la krakado de lapiroteknikaîoj,estis infera bruego.Mi estis enliti¸intajam je la naûa vespere,forÿaltis la lumonkaj tiris la kovrilonsuper min.Ilia petolado, iliagajeco, ilia kriado,iliaj paperçapeloj,iliaj aûtoj, iliaj virinoj,iliaj amatorecaj ¸isebriajdrinkadoj.122 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROEn la silvestronoktokaptas min çiamhorora sento.La vivo,mi pensas, ja ne estasdeÿirkalendaro.Nun la hupadoçesi¸is.Neniujartfajraîoj plu,neniu tondrado.Post kvinminutoj çio fini¸is.Çion, kion mi audas,estas la pluvado sur lapalmfoliojn, kaj mi dirasal mi: Mi neniam komprenasla homojn, sed mi sukcesisvivi kun ili.123 KIE BRULAS, ¯ENTLEMANOJ?eLIBROINTERPAROLADOMATENE JE LA KVARAMatene je la kvara malfermi¸aspordo, iu proksimi¸as sur nudajpiedoj sur la koridoro, tiam frapasçe mia pordo, mi formetas la bieronkaj malfermas. Nu, mi estu damnita, ÿi diras, çu vi eble neniam dormas, hm? xi envenas, la hararon en papilotoj,en silka matenrobo, sur kiu malgrandajleporoj kaj birdoj petolas [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]