Eo Stevenson, R.L. Doktoro Jekyll kaj sinjoro Hyde

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Lanyon, vi memo-ras viajn �urojn; kio sekvos, tio estos sub la sigelo de nia pro-fesio.Kaj nun, vi kiu jam de tiel longe estas ligita al la plejmallar�aj kaj materialismaj ideoj, vi kiu neis la efikon detranscenda medicino, vi kiu mokis viajn superulojn, rigardu!Li almetis la glason al siaj lipoj, kaj eltrinkis per unu en-gluto.Sekvis krio; li balanci�is, �anceli�is, kaptis la tablon kajtenis sin, rigardante kun injektitaj okuloj, spiregante el mal-fermita bu�o; kaj dum mi rigardis, venas, mi pensis, �an�o li �ajnis �veli lia viza�o subite nigri�is kaj la trajtoj �ajnisfandi�i kaj alii�i kaj momenton poste mi saltegis sur miajnpiedojn kaj malanta�en �is la muro, kun la brako levita pormin �irmi kontra� tiu mireginda�o, kun la menso premata deteruro. Dio! mi kriegis, kaj Dio! ree kaj ree; �ar tie anta�miaj okuloj pala kaj skuita, kaj duonsvenanta, kaj palpser-�anta anta� si per manoj kvaza� homo reveninta el la mor-to tie staris Harry Jekyll!Tion, kion li diris al mi dum la sekvanta horo, mi ne povasdecidi�i meti skribe sur paperon.Mi vidis tion, kion mi vidis;mi a�dis tion, kion mi a�dis, kaj �i na�zis mian animon; kaj,tamen, nun kiam tiu vida�o jam malaperis de miaj okuloj, mial mi demandas, �u mi �in kredas? kaj mi ne povas respon-di.Mia vivo estas skuita �is la radikoj; la dormo forlasis min;la plej mortiga teruro kunsidas kun mi je �iuj horoj de la tagokaj nokto; mi sentas, ke miaj tagoj estas kalkulitaj, ke mi de-vos morti; kaj, tamen, mi mortos nekredanta.Kaj la morala64DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDEeLIBROmalnobleco, kiun tiu viro e� kun larmoj de la pento senvua-ligis al mi, tion mi ne povas, e� en mia memoro pripensi, sensalto de teruro.Mi nur diros, Utterson, kaj tio (se vi povos vindevigi kredi �in) jam pli ol sufi�os.La esta�o, kiu tiun noktonenglitis en mian domon, estis, la� la konfeso de Jekyll mem,konata sub la nomo Hyde kaj ser�ata en �iuj anguloj de lalando kiel la murdinto de Carew.Hastie Lanyon65DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDEeLIBROLa plena deklaro pri la afero,skribita de doktoro Jekylli naski�is en la jaro 18& a, heredonto de granda ri�e-Mco, naturdotita plie per bonegaj talentoj, inklina la�karaktero al laboremo, amanta la estimon de la sa�uloj kajbonuloj inter miaj kunhomoj, kaj tial kion oni povus supo-zi kun �ia garantio por honorplena kaj distinga estonteco.La plej malbona el miaj kulpoj, efektive, estis ia malpaciencagajeco de temperamento, tia, kia �e multaj faris la feli�on, sedkian mi trovis malfacile akordigebla kun mia �iondeviga de-ziro teni alte la kapon kaj montri pli ol kutime gravan viza�onanta� la publiko.Okazis el tio, ke mi ka�is miajn plezurojn,kaj ke, atinginte la a�on de la pripensado kaj komencinte �ir-ka�rigardi kaj konsideri mian progreson kaj lokon en la mon-do, mi jam staris kompromitita en profunde trompa vivma-niero.Multaj homoj e� fanfaronegus pri tiaj neregula�oj, prikiuj mi estis kulpa; sed pro la altaj celoj, kiujn mi al mi anta�-metis, mi rigardis kaj ka�is ilin kun sento de honto preska�morbida.Estis do pli la postulema naturo de miaj aspiroj olspeciala malnobleco de miaj kulpoj, kiu faris min tio, kio miestis, kaj per fosa�o e� pli profunda ol �e la plejmulto, disigisen mi tiujn regionojn de la Bono kaj Malbono, kiuj dividas kajkompletigas la duoblan naturon de la homo.Kvankam mi estis tiel profunde duoblaganto, mi neniel66DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDEeLIBROestis hipokritulo miaj amba� flankoj estis tute seriozaj; mine estis pli mi mem, kiam mi forlasis la sindetenadon kaj �e-tis min en la honton, ol kiam mi laboris malka�e pri la dis-vastigo de scioj, a� pri la forigo de doloro kaj sufero.Kaj ha-zarde okazis, ke la direkto de miaj sciencaj studoj, kiuj kon-dukis tute al mistikismo kaj al la transcendismo, ka�is kajforte lumigis sur �i tiun konscion pri la �iama batalado intermiaj membroj.Kun �iu tago, kaj de amba� flankoj de mia in-teligenteco, la morala kaj la intelekta, mi tiel alproksimi�iskonstante al tiu vero, per kies parta eltrovo mi estas kondam-nita al tia terura pereo, nome: la vero, ke la homo efektive neestas unu, sed du.Estis �e la morala flanko, kaj en mia pro-pra persono, ke mi lernis konstati la entutan kaj primitivanduecon de la homo, mi sentis pri la du naturoj, kiuj konku-ris en la kampo de mia konscienco, ke e� se oni povus pravediri, ke mi estas unu a� la alia, tio estas nur tial, ke mi estisradike amba�, kaj jam frue en mia vivo, e� anta� ol la direk-to de miaj sciencaj eltrovoj komencis inspiri la plej nudaneblecon de tia miraklo, mi kutimi�is pensi kun plezuro, kielen amata revo, pri la disigo de tiuj elementoj.Se nur �iu, midiris al mi, povus esti lo�igita en apartan identa�on, tiam dela vivo estus forprenita �io, kio estis neeltenebla; la maljustulopovus iri la� sia vojo, liberigita de la aspiroj kaj ripro�ado desia pli pia �emelo, kaj la justulo povus iri konstante kajsendan�ere sur sia vojo supren, farante bona�ojn, en kiujtrovi�as lia plezuro, kaj jam ne plu elmetata kontra� la mal-honoro kaj la pentofarado pro �i tiu ekstera malbono.Por lahomaro estas ja malbeno, ke tiuj reciproke malta�gaj faske-roj estis tiel kunligitaj, ke en la doloranta ventro de la konscio,67DOKTORO JEKYLL KAJ SINJORO HYDEeLIBRO�i tiuj polusaj �emeloj sen�ese interbatalas.Kiel do ilin disi-gi?�is tie atingis miaj pripensadoj, kiam, kiel mi jam diris, lamisteron komencis klarigi flanka lumo de la tablo laborato-ria.Mi eksentis, pli profunde ol �is nun estis dirite, la treman-tan nemateriecon, la nebulsimilan �an�i�emecon de �i tiu�ajne fortika korpo, en kiu ni mar�as vestitaj [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne