[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tio ne estas multe, sed li ja estas tute alispeca homo ol mi, kun tute aliaj pensoj kaj problemoj.Poste anka˘u Irene, la poetino, kaj Klaus, kiuokupiˆgas pri la varbanoncoj kaj la enpaˆgigo, tralegas ˆgin, kaj esprimas sin same kiel Ralf:“Bone!”Mia nervozeco preska˘u tute malaperis, mi sentas min certagrade feliˆca.Ralf proponas, ke ni nun traserˆcu iujn kajerojn kaj librojn por trovi ta˘ugajn ˆsercojn kaj de-segnaˆojn por la gazeto.Mi volonte konsentas, kvankam mi konscias pri tio, ke tiu okupo estas1.25supraˆa.Sed ial mi ˆgojas, ke ni ne pli detale parolas nun pri mia artikolo.Dum tuta horo mi trovaspreska˘u neniun ta˘ugan desegnaˆon, sed tio nun ne tiom gravas por mi.Anta˘u ol adia˘ui la aliajn, midemandas Ralf, kiam aperos la gazeto.“Post tri semajnoj”, li respondas.La venontan tagon mi rigardas miajn samklasanojn iomete alie ol anta˘ue.Mi rimarkas, ke anka˘uiliaj okuloj ne aspektas tiom gaje.Ankora˘u tri semajnoj, kaj ili ekscios, ke tiu ˆci mondo, en kiuoni kaˆsas sian suferadon, ne estas la vera mondo.Ili ekscios, ke mi volas esti ilia kamarado, ilia amiko, kaj ke mi interne estas parolema, ˆsatus vere konatiˆgi kun ili.La maskoj falos; ili ekscios, kela gajeco estas nur ˆsajno, kaj ke ni ˆciuj ˆgis nun prisilentis ion gravan.Sed.ˆcu ne ekzistas anka˘u malavantaˆgoj? Mi ne plu estos sola, sed inter amikoj.Mankos al mila trankvilo kaj la tempo por pripensi.Mi staros senˆsirme.Iel mi ˆsatis la solecon.Kaj kiel paˆcjo pensos pri la artikolo? Eble li tute ne a˘udos pri ˆgi.Kaj se jes? Mi skribis nur la veron; tamen lipovus koleriˆgi.Sed tio pravigus min.Tri semajnojn poste mi iras en la longa pa˘uzo en la pa˘uzejon - kaj vidas plurajn lernantojntenantajn flavajn kajerojn en la mano.Mi nervoziˆgas.kaj ekvidas tablon, malanta˘u kiu staras1.26Ralf kaj Klaus, diligente vendante tiujn kajerojn.Mi aˆcetas du ekzemplerojn, pagante unu markon.Mi iras al kvieta loko kaj riskas malfermi la gazeton.Mi ektimas, kiam mi subite legas ie en ˆgila titolon INTER ALIULOJ.Jes, ˆgi aperis.Nun ˆcio ˆsanˆgiˆgos.Mi tuj refermas la gazeton.Mine kuraˆgas legi la artikolon.Kaj mi anka˘u ne kuraˆgas, rigardi la aliulojn, kies vizaˆgojn mi anta˘ueˆciam tiom volonte observis.Mi sentas min senˆsirma, kvaza˘u mi fordonis min al ilia dispono.Mitimas tion, kion mi anta˘ue tiom arde aspiris; mi plej ˆsatus fuˆgi, por ke ili unue okupiˆgu solaj pri lapensinstigoj liveritaj de mi.ˆCio aspektas malklare, nebule.Mi ne scias, kion fari nun.Mi remalfermas la gazeton, sed zorge atentas pri tio, ke mi ne vidu la malˆgustajn, do miajn paˆgojn.Mi iomete legas en la resto de lagazeto, sen povi vere koncentriˆgi sur tiuj tekstoj kaj ilustraˆoj.Feliˆce la pa˘uzo jam finiˆgas.Mi iras en la klasˆcambron, kie tuj komenciˆgos la leciono pri la latina.Time mi ˆcirka˘urigardas, evitante rigardi la vizaˆgojn de miaj samklasanoj.Sur la tablo de Karstenmi vidas la gazeton, kaj Johannes eˆc legas en ˆgi! Feliˆce doktoro Kramer jam eniras.Ni tradukasel la libro “La Ga˘ula Milito” de Cezaro, sed mi estas tro nervoza por koncentriˆgi sur la tradukatajfrazoj.ˆGuste en tiuj ˆci horoj ja okazas profundaj ˆsanˆgoj en mia vivo.Post la leciono denove estas pa˘uzeto, kaj mi vidas, ke Johannes remalfermas la gazeton kaj - li eˆclegas mian artikolon! Subite li turnas sin al mi kaj alparolas min.Scivole kaj samtempe tremante mi a˘uskultas:1.27“Kion signifas ’instruostoj?’ ”, li demandas, montrante per la fingro sur vorton ˆce la fino de mia artikolo, kaj ridetas iomete.“Instruistoj”, mi respondas, sentante min samtempe senˆsarˆgita kaj elrevigita.ˆCu tio estas ˆcio,kion li havas por diri pri mia artikolo? Li estas supraˆulo, jes, mi fakte ne kalkulis je li en miaj planoj plibonigi la mondon.Mi biciklas hejmen tra la a˘utuna pejzaˆgo, konstatante kun beda˘uro, ke en la postaj lecionoj neniuplu alparolis min pri mia artikolo.Verˆsajne ili bezonas iom pli da tempo, por tralegi kaj digesti la artikolon.ˆGi ja estas parte iomete komplika, skribita en eble tro peza stilo, kaj ne ˆciu trovis jam en la pa˘uzoj la necesan tempon kaj trankvilon por okupiˆgi pri ˆgi [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Tio ne estas multe, sed li ja estas tute alispeca homo ol mi, kun tute aliaj pensoj kaj problemoj.Poste anka˘u Irene, la poetino, kaj Klaus, kiuokupiˆgas pri la varbanoncoj kaj la enpaˆgigo, tralegas ˆgin, kaj esprimas sin same kiel Ralf:“Bone!”Mia nervozeco preska˘u tute malaperis, mi sentas min certagrade feliˆca.Ralf proponas, ke ni nun traserˆcu iujn kajerojn kaj librojn por trovi ta˘ugajn ˆsercojn kaj de-segnaˆojn por la gazeto.Mi volonte konsentas, kvankam mi konscias pri tio, ke tiu okupo estas1.25supraˆa.Sed ial mi ˆgojas, ke ni ne pli detale parolas nun pri mia artikolo.Dum tuta horo mi trovaspreska˘u neniun ta˘ugan desegnaˆon, sed tio nun ne tiom gravas por mi.Anta˘u ol adia˘ui la aliajn, midemandas Ralf, kiam aperos la gazeto.“Post tri semajnoj”, li respondas.La venontan tagon mi rigardas miajn samklasanojn iomete alie ol anta˘ue.Mi rimarkas, ke anka˘uiliaj okuloj ne aspektas tiom gaje.Ankora˘u tri semajnoj, kaj ili ekscios, ke tiu ˆci mondo, en kiuoni kaˆsas sian suferadon, ne estas la vera mondo.Ili ekscios, ke mi volas esti ilia kamarado, ilia amiko, kaj ke mi interne estas parolema, ˆsatus vere konatiˆgi kun ili.La maskoj falos; ili ekscios, kela gajeco estas nur ˆsajno, kaj ke ni ˆciuj ˆgis nun prisilentis ion gravan.Sed.ˆcu ne ekzistas anka˘u malavantaˆgoj? Mi ne plu estos sola, sed inter amikoj.Mankos al mila trankvilo kaj la tempo por pripensi.Mi staros senˆsirme.Iel mi ˆsatis la solecon.Kaj kiel paˆcjo pensos pri la artikolo? Eble li tute ne a˘udos pri ˆgi.Kaj se jes? Mi skribis nur la veron; tamen lipovus koleriˆgi.Sed tio pravigus min.Tri semajnojn poste mi iras en la longa pa˘uzo en la pa˘uzejon - kaj vidas plurajn lernantojntenantajn flavajn kajerojn en la mano.Mi nervoziˆgas.kaj ekvidas tablon, malanta˘u kiu staras1.26Ralf kaj Klaus, diligente vendante tiujn kajerojn.Mi aˆcetas du ekzemplerojn, pagante unu markon.Mi iras al kvieta loko kaj riskas malfermi la gazeton.Mi ektimas, kiam mi subite legas ie en ˆgila titolon INTER ALIULOJ.Jes, ˆgi aperis.Nun ˆcio ˆsanˆgiˆgos.Mi tuj refermas la gazeton.Mine kuraˆgas legi la artikolon.Kaj mi anka˘u ne kuraˆgas, rigardi la aliulojn, kies vizaˆgojn mi anta˘ueˆciam tiom volonte observis.Mi sentas min senˆsirma, kvaza˘u mi fordonis min al ilia dispono.Mitimas tion, kion mi anta˘ue tiom arde aspiris; mi plej ˆsatus fuˆgi, por ke ili unue okupiˆgu solaj pri lapensinstigoj liveritaj de mi.ˆCio aspektas malklare, nebule.Mi ne scias, kion fari nun.Mi remalfermas la gazeton, sed zorge atentas pri tio, ke mi ne vidu la malˆgustajn, do miajn paˆgojn.Mi iomete legas en la resto de lagazeto, sen povi vere koncentriˆgi sur tiuj tekstoj kaj ilustraˆoj.Feliˆce la pa˘uzo jam finiˆgas.Mi iras en la klasˆcambron, kie tuj komenciˆgos la leciono pri la latina.Time mi ˆcirka˘urigardas, evitante rigardi la vizaˆgojn de miaj samklasanoj.Sur la tablo de Karstenmi vidas la gazeton, kaj Johannes eˆc legas en ˆgi! Feliˆce doktoro Kramer jam eniras.Ni tradukasel la libro “La Ga˘ula Milito” de Cezaro, sed mi estas tro nervoza por koncentriˆgi sur la tradukatajfrazoj.ˆGuste en tiuj ˆci horoj ja okazas profundaj ˆsanˆgoj en mia vivo.Post la leciono denove estas pa˘uzeto, kaj mi vidas, ke Johannes remalfermas la gazeton kaj - li eˆclegas mian artikolon! Subite li turnas sin al mi kaj alparolas min.Scivole kaj samtempe tremante mi a˘uskultas:1.27“Kion signifas ’instruostoj?’ ”, li demandas, montrante per la fingro sur vorton ˆce la fino de mia artikolo, kaj ridetas iomete.“Instruistoj”, mi respondas, sentante min samtempe senˆsarˆgita kaj elrevigita.ˆCu tio estas ˆcio,kion li havas por diri pri mia artikolo? Li estas supraˆulo, jes, mi fakte ne kalkulis je li en miaj planoj plibonigi la mondon.Mi biciklas hejmen tra la a˘utuna pejzaˆgo, konstatante kun beda˘uro, ke en la postaj lecionoj neniuplu alparolis min pri mia artikolo.Verˆsajne ili bezonas iom pli da tempo, por tralegi kaj digesti la artikolon.ˆGi ja estas parte iomete komplika, skribita en eble tro peza stilo, kaj ne ˆciu trovis jam en la pa˘uzoj la necesan tempon kaj trankvilon por okupiˆgi pri ˆgi [ Pobierz całość w formacie PDF ]