[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Timante, ke ÿi ne povos pli longatempe kontraûbatali, ÿi preferis sin mortigi.—Ho ve! respondis la bankiero, vi divenas nur parton de tio, kio okazis.Instigite de sova¸a îaluzeco, Re¸ino çion preparis por samtempe mortigi Beatricon.Tial ke ÿia provo malsukcesis, tuj kiam ÿia farto estis restarigita, sinjorino Fradeko preferis malaperi; çar kredeble ÿi timis la asizju¸istaron kaj la malliberejon.Aûdante tiun malkaÿon, Petro sin tuje starigis kun viza¸o subite ÿan¸ita.Post la antaûmomenta malespero postvenis sen intertempo esprimo de teruro kaj de malamo,—La krimulino! li ekkriis.Ÿi estas prava, sin eltirinte el mia justa kolerego.Sen tio, ÿi estus pereinta nur de mia propra mano.—Nun, demandis la bankiero, kion vi intencas fari?379ÇU LI?eLIBRO—Mia konduto ÿajnas tre klare montrita de cirkonstancoj.Mi petos de la ju¸istaro la eksedzini¸on, tial ke ÿi forlasis la edzan lo¸ejon.—Efektive, mi kredas, ke, en la situacio, en kiu vi trovi¸as, jen estas la sola decido, al kiu vi povas vin turni.Re¸ino ne al vi konigis la lokon, en kiun ÿi intencas rifu-¸i.Estas evidente, ke ÿi volas rompi kun vi çiun ajn rilaton: kaj kun karaktero simila al la sia, ÿi ne estas virino, kiu pentos, kaj kiu en la venonta tempo revenos petegi de vi pardonon.Ÿi volis morti: mi ÿin savis malgraû ÿia konsento.Do ÿi penas anstataûigi la korpan memmortigon per la socia: reale ne estas vi, tiu, kiu eksedzi¸as, sed ÿi, kiu eksedzini¸as.—Min kontenti¸as vidi, ke pri tiu temo vi opinias sa-me kiel mi, respondis Petro.Kaj preninte tiun decidon, li lasis la bankieron, kaj aliris al Klozelo, por lin sciigi pri la malapero de Re¸ino, kaj samtempe por peti de li, ke li bonvolu sin okupi pri çiuj le¸aj detaloj postulitaj de la eksedzi¸o, kiun li intencis sentencigi.Same kiel Maziero la advokato opiniis, ke tia estas la sola ebla solvo; kaj li promesis, ke li klopodos, por fini kiel eble plej rapide tiun bedaûrindan okazantaîon.Kiam post kelkaj monatoj la tribunalo estis koniginta sian sentencon kaj estis proklaminta la geeksedzi¸on, la 380ÇU LI?eLIBROatestantoj de tiu nova katastrofo kunvenis en la hejmo de l’bankiero, Petro, kiun tiuj korpremantaj emocioj iom malsanetigis, eliris pli frue ol la aliaj: kaj restis apud Maziero nur Beatrico kaj la geedzoj Klozelo.Ili sidis kvarope sin rigardante, ne kura¸ante komuniki unu al la alia la pensojn kiuj agiti¸is en iliaj koroj.—Kiel vi fartas, sinjoro Maziero? diris fine Beatrico por çesigi la silentadon.Çu tiuj inkubson¸oj, kiuj tiel dolore vin suferigis, vin fine delasis?—Ne, bedaûrinde.Ili venas ankoraû çiunokte min viziti, respondis la bankiero kun malluma ÿajno.Tamen mi estas feliça, ke min turmentis tiuj sendormadoj; çar dank’al ili vi povis eviti la venenon, kiun al vi verÿis tiu krimulino,—Estu indulgema, sinjoro Maziero, respondis Beatrico per dolça voço.Certe la konduto de Re¸ino estis tre krima: sed, por ke tiu malfeliçulino alvenu al tiel ekstrema rimedo, necese estis, ke ÿi suferu teruregan turmentegon.Ha! tiun malsukcesintan provon ÿi kruelege elpagis.Kredu min, amikoj miaj, la solaj sentoj, kiujn hodiaû ni devas montri, estas pardono kaj forgeso.Antaû tia malfeliçeco ni ne havas plu rajton por kulpigi.Mirigite pro tia grandanimeco, la interparolantoj de Beatrico levis al la juna virino siajn rigardojn; kaj ilin surprizis la ¸oja esprimo, kiu brilis en ÿiaj okuloj.381ÇU LI?eLIBROTial ke la mortigaj projektoj de sinjorino Fradeko estis mirakle malprosperintaj, Beatrico mallaûte dankis sian kuzinon, ke ÿi ilin elpensis.Çar sen ili Re¸ino estus farinta neniun malkaÿon, kaj sinjorino Herbeno nescius ankoraû, ke Petro ne estas viro alia ol Fernando, kaj ke Fernando çiam amas la virinon, kun kiu li edzi¸is en la belaj tagoj de sia juna¸o.Tiu malkovro, kiu preskaû mortigis Re¸inon, revivigis kontraûe Beatricon.Ne nur ÿia edzo estas retrovita, sed pripensante, ke la eksedzi¸o sentencita de l’tribunalo, redonante al Herbeno lian liberecon, ÿin samtempe liberigas por çiam el ÿia konkurantino, la juna virino opiniis, ke ne estas tro kare açetitaj per la dan¸ero riskita de ÿi la rezultatoj, kiujn la konfesoj de la malaperintino fatale naskos: kaj funde de ÿia animo ÿi sentis grandegan¸ojon, pri kiu ÿi sin riproçis, sed kiu ÿin igis grandanima.La konfeso de Re¸ino estis kaûzinta en la koro de çiuj profundan miregon.Ne nur ¸i plicertigis la kredon de Beatrico, sed plie ¸i profunde ÿancelis la iaman konvinkon de Maziero, de Juliino kaj de ÿia edzo.—Tamen kio al ni pruvas, rimarkigis sinjorino Klozelo, ke Re¸ino ne mensogis? Ÿi penis sin mortigi meze de tiel misteraj cirkonstancoj, ke oni estas rajtigita, sin demandante, ¸is kia grado estas veraj la aferoj, kiujn ÿi al ni rakontis.Tiu rimarko mirigis çiujn çeestantojn.382ÇU LI?eLIBRO—Via pripenso estas ¸usta, diris la bankiero; sed feliçe restas al ni kontrolrimedo.Dinan estas la sola punkto de la terglobo, en kiu la vero povas plenlume aperi.Se nia amiko estas vere Fradeko, li povas veturi al sia patrolando, sin montri al sia patro kaj al siaj iamaj amikoj, ne timante, ke oni lin rekonos.Tia voja¸o estas kontraûe absolute malpermesita al Herbeno, tial ke ¸i nepre lin perfidus kaj renversus la tutan trabaîon de liaj kombi-naîoj.Tie kuÿas la provilo.Post tia provo, laû la rezultatoj, kiujn ni ricevos, ni povos opinii, ke ni estas sufiçe bone sciigitaj.Tia estas mia sincera kredo [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Timante, ke ÿi ne povos pli longatempe kontraûbatali, ÿi preferis sin mortigi.—Ho ve! respondis la bankiero, vi divenas nur parton de tio, kio okazis.Instigite de sova¸a îaluzeco, Re¸ino çion preparis por samtempe mortigi Beatricon.Tial ke ÿia provo malsukcesis, tuj kiam ÿia farto estis restarigita, sinjorino Fradeko preferis malaperi; çar kredeble ÿi timis la asizju¸istaron kaj la malliberejon.Aûdante tiun malkaÿon, Petro sin tuje starigis kun viza¸o subite ÿan¸ita.Post la antaûmomenta malespero postvenis sen intertempo esprimo de teruro kaj de malamo,—La krimulino! li ekkriis.Ÿi estas prava, sin eltirinte el mia justa kolerego.Sen tio, ÿi estus pereinta nur de mia propra mano.—Nun, demandis la bankiero, kion vi intencas fari?379ÇU LI?eLIBRO—Mia konduto ÿajnas tre klare montrita de cirkonstancoj.Mi petos de la ju¸istaro la eksedzini¸on, tial ke ÿi forlasis la edzan lo¸ejon.—Efektive, mi kredas, ke, en la situacio, en kiu vi trovi¸as, jen estas la sola decido, al kiu vi povas vin turni.Re¸ino ne al vi konigis la lokon, en kiun ÿi intencas rifu-¸i.Estas evidente, ke ÿi volas rompi kun vi çiun ajn rilaton: kaj kun karaktero simila al la sia, ÿi ne estas virino, kiu pentos, kaj kiu en la venonta tempo revenos petegi de vi pardonon.Ÿi volis morti: mi ÿin savis malgraû ÿia konsento.Do ÿi penas anstataûigi la korpan memmortigon per la socia: reale ne estas vi, tiu, kiu eksedzi¸as, sed ÿi, kiu eksedzini¸as.—Min kontenti¸as vidi, ke pri tiu temo vi opinias sa-me kiel mi, respondis Petro.Kaj preninte tiun decidon, li lasis la bankieron, kaj aliris al Klozelo, por lin sciigi pri la malapero de Re¸ino, kaj samtempe por peti de li, ke li bonvolu sin okupi pri çiuj le¸aj detaloj postulitaj de la eksedzi¸o, kiun li intencis sentencigi.Same kiel Maziero la advokato opiniis, ke tia estas la sola ebla solvo; kaj li promesis, ke li klopodos, por fini kiel eble plej rapide tiun bedaûrindan okazantaîon.Kiam post kelkaj monatoj la tribunalo estis koniginta sian sentencon kaj estis proklaminta la geeksedzi¸on, la 380ÇU LI?eLIBROatestantoj de tiu nova katastrofo kunvenis en la hejmo de l’bankiero, Petro, kiun tiuj korpremantaj emocioj iom malsanetigis, eliris pli frue ol la aliaj: kaj restis apud Maziero nur Beatrico kaj la geedzoj Klozelo.Ili sidis kvarope sin rigardante, ne kura¸ante komuniki unu al la alia la pensojn kiuj agiti¸is en iliaj koroj.—Kiel vi fartas, sinjoro Maziero? diris fine Beatrico por çesigi la silentadon.Çu tiuj inkubson¸oj, kiuj tiel dolore vin suferigis, vin fine delasis?—Ne, bedaûrinde.Ili venas ankoraû çiunokte min viziti, respondis la bankiero kun malluma ÿajno.Tamen mi estas feliça, ke min turmentis tiuj sendormadoj; çar dank’al ili vi povis eviti la venenon, kiun al vi verÿis tiu krimulino,—Estu indulgema, sinjoro Maziero, respondis Beatrico per dolça voço.Certe la konduto de Re¸ino estis tre krima: sed, por ke tiu malfeliçulino alvenu al tiel ekstrema rimedo, necese estis, ke ÿi suferu teruregan turmentegon.Ha! tiun malsukcesintan provon ÿi kruelege elpagis.Kredu min, amikoj miaj, la solaj sentoj, kiujn hodiaû ni devas montri, estas pardono kaj forgeso.Antaû tia malfeliçeco ni ne havas plu rajton por kulpigi.Mirigite pro tia grandanimeco, la interparolantoj de Beatrico levis al la juna virino siajn rigardojn; kaj ilin surprizis la ¸oja esprimo, kiu brilis en ÿiaj okuloj.381ÇU LI?eLIBROTial ke la mortigaj projektoj de sinjorino Fradeko estis mirakle malprosperintaj, Beatrico mallaûte dankis sian kuzinon, ke ÿi ilin elpensis.Çar sen ili Re¸ino estus farinta neniun malkaÿon, kaj sinjorino Herbeno nescius ankoraû, ke Petro ne estas viro alia ol Fernando, kaj ke Fernando çiam amas la virinon, kun kiu li edzi¸is en la belaj tagoj de sia juna¸o.Tiu malkovro, kiu preskaû mortigis Re¸inon, revivigis kontraûe Beatricon.Ne nur ÿia edzo estas retrovita, sed pripensante, ke la eksedzi¸o sentencita de l’tribunalo, redonante al Herbeno lian liberecon, ÿin samtempe liberigas por çiam el ÿia konkurantino, la juna virino opiniis, ke ne estas tro kare açetitaj per la dan¸ero riskita de ÿi la rezultatoj, kiujn la konfesoj de la malaperintino fatale naskos: kaj funde de ÿia animo ÿi sentis grandegan¸ojon, pri kiu ÿi sin riproçis, sed kiu ÿin igis grandanima.La konfeso de Re¸ino estis kaûzinta en la koro de çiuj profundan miregon.Ne nur ¸i plicertigis la kredon de Beatrico, sed plie ¸i profunde ÿancelis la iaman konvinkon de Maziero, de Juliino kaj de ÿia edzo.—Tamen kio al ni pruvas, rimarkigis sinjorino Klozelo, ke Re¸ino ne mensogis? Ÿi penis sin mortigi meze de tiel misteraj cirkonstancoj, ke oni estas rajtigita, sin demandante, ¸is kia grado estas veraj la aferoj, kiujn ÿi al ni rakontis.Tiu rimarko mirigis çiujn çeestantojn.382ÇU LI?eLIBRO—Via pripenso estas ¸usta, diris la bankiero; sed feliçe restas al ni kontrolrimedo.Dinan estas la sola punkto de la terglobo, en kiu la vero povas plenlume aperi.Se nia amiko estas vere Fradeko, li povas veturi al sia patrolando, sin montri al sia patro kaj al siaj iamaj amikoj, ne timante, ke oni lin rekonos.Tia voja¸o estas kontraûe absolute malpermesita al Herbeno, tial ke ¸i nepre lin perfidus kaj renversus la tutan trabaîon de liaj kombi-naîoj.Tie kuÿas la provilo.Post tia provo, laû la rezultatoj, kiujn ni ricevos, ni povos opinii, ke ni estas sufiçe bone sciigitaj.Tia estas mia sincera kredo [ Pobierz całość w formacie PDF ]