[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Hiram kraçis kaj demandis: Kial vi estas tiel kolera hodiaû?& Mi çiam estas kolera, kiam oni ne nomas min via nobleco& Kaj kial vi ne nomas min via alteco?& Mi ja estas princo!& Eble en Fenicio respondis Dagon. Sed jam en Asirio, çeiu ajn satrapo tri tagojn vi atendas aûdiencon en la vestiblo, kaj250LA FARAONOeLIBROkiam oni akceptas vin, vi kuÿas sur la ventro, kiel çiu fenicia komer-cisto. Kaj vi, sinjoro, kion vi farus en çeesto de sova¸a homo, kiu po-vas vin palisumi?& ekkriis Hiram. Kion mi farus, mi ne scias diris Dagon. Sed en Egipto misidas sur la sama kanapo kun la kronprinco, kiu nun estas vic-re¸o. Pacon, via nobleco!& Pacon, via alteco!& penis trankviligiilin la mastro. Çi tiu sinjoro estas ordinara fenicia komercisto, kiu ne volasrespekte agi kun mi& ekkriis Dagon. Mi havas cent ÿipojn!& kriegis Hiram. Kaj lia sankteco, la faraono, havas dudek mil urbojn, urbetojnkaj vila¸ojn& Viaj noblecoj dronigos çi tiun aferon kaj la tutan Fenicion!& interrompis Rabsun per jam pli laûta voço.Hiram kunpremis la pugnojn, sed eksilentis kaj momenton ripo-zis. Vi devas tamen konfesi, via nobleco, diris li al Dagon postmomento, ke el çi tiuj dudek mil urboj lia sankteco reale pose-das ne multe. Çu vi volas diri, via alteco respondis Dagon ke sep mil ur-boj apartenas al la temploj kaj sep mil al la grandaj sinjoroj?& Ta-men restas ankoraû nete por lia sankteco ses mil& Ne tute! Çar se de tio via nobleco deprenos çirkaû tri mil, kiujapartenas kiel garantiaîo al la pastroj, kaj du mil luataj de niaj Fe-nicianoj& Via alteco diras la veron respondis Dagon.- Tamen restas allia sankteco çirkaû mil urboj tre riçaj& Çu fripono vin kaptis?& kriis nun Rabsun. Vi nun kalku-los la urbojn de l faraono, la pesto ¸in&251LA FARAONOeLIBRO Pst!& murmuretis Dagon, salte levi¸ante de la se¸o. Kiam malfeliço pendas super Fenicio!& finis Rabsun. Fine mi eksciu, kia malfeliço& interrompis Dagon. Permesu do paroli al Hiram, kaj vi ekscios respondis la mas-tro. Li parolu& Çu via nobleco scias, kio okazis en la gastejo Sub xipo , çe niafrato Asarhadon?& komencis Hiram. Mi ne havas fratojn inter drinkejistoj!& respondis moke Da-gon. Silentu!& kriegis furioze Rabsun kaj kaptis sian ponardon jela tenilo. Vi estas malsa¸a, kiel hundo, kiu bojas dormante& Kial li koleras, tiu& tiu komercisto de ostoj?& respondis Da-gon kaj li ankaû prenis sian trançilon. Silenton!& Pacon!& trankviligis ilin la maljuna princo, sedankaû li mallevis sian sekan manon al la zono.Unu momenton tremis iliaj lipoj kaj brilis la okuloj.Fine Hiram,kiu trankvili¸is unua, rekomencis, kvazaû nenio estus okazinta. Antaû kelke da monatoj eklo¸is en la gastejo de Asarhadon iuPhut, de la urbo Harran& Li venis por repreni dek talentojn de iu pastro interrompisDagon. Kaj poste? demandis Hiram. Li trovis favoron çe pastrino kaj laû ÿia konsilo forveturis ser-çi ÿuldanton en Teboj. Vi havas sa¸on de infano kaj langon de virino diris Hiram. Çi tiu Harranano ne estas Harranano, sed Øaldeano, lia nomo neestas Phut, sed Beroes& Beroes?& Beroes?& ripetis Dagon, penante rememori. Miie aûdis çi tiun nomon&252LA FARAONOeLIBRO Vi aûdis!& diris malestime Hiram. Beroes estas la plejsa¸a pastro en Babilono, konsilanto de la asiriaj princoj kaj de lare¸o mem&. Li estu konsilanto, se nur ne de la faraono, tio estas indiferentapor mi diris la bankiero.Rabsun levi¸is de la se¸o kaj minacante al Dagon per la pugnojantaû la okuloj, ekkriis: Vi porko, grasigita per la faraonaj lavakvoj.Vin Fenicio intere-sas tiom, kiom min Egipto& Se vi povus, vi por draÛmo vendus lapatrujon& hundo& leprulo!&Dagon pali¸is kaj respondis per trankvila tono: Kion babilas çi tiu butikisto?& En Tiro estas miaj filoj kaj ler-nas la marveturadon; en Sidono lo¸as mia filino kun la edzo& Duo-non de mia havo mi pruntis al la plej alta kolegio, kvankam mi nehavas por tio eç dek procentojn.Kaj çi tiu butikisto diras, ke Feni-cio estas indiferenta por mi!&Rabsun, aûskultu min aldonis li post momento. Mi dezirasal via edzino kaj infanoj kaj al la ombroj de viaj patroj, ke vi tiel zor-gu pri ili, kiel min interesas çiu fenicia ÿipo, çiu ÿtono de Tiro kajSidono, eç de Zarpat aû AÛsib& Dagon diras la veron intermetis Hiram. Por mi Fenicio estas indiferenta! daûrigis la bankiero. Kajkiom da Fenicianoj mi venigis çi tien, por ke ili riçi¸u, kaj kiom mihavas de tio?& Por mi Fenicio estas indiferenta!& Hiram ruinigis dumiajn ÿipojn kaj senigis min je grandaj profitoj, tamen pro la afe-roj de Fenicio mi sidi¸is kun li en la sama çambro& Çar vi pensis, ke vi priparolos, kiel trompi iun diris Rabsun. Pensu vi tiel pri la morto, malsa¸ulo!& respondis Dagon.Çu mi estas infano kaj ne komprenas, ke kiam Hiram venas Memfi-253LA FARAONOeLIBROson, li ne faras tion por negoco.Oh vi Rabsun!& Vi devus du jarojnbalai çe mi la çevalejon& Sufiçe!& kriis Hiram, batante la tablon per la pugno. Neniam ni finos kun tiu Ûaldea pastro murmuretis Rabsunkun tia trankvilo, kvazaû ne lin oni insultis antaû momento.Hiram ektusis kaj komencis: Çi tiu homo vere havas domon kaj teron en Harran kaj tie oninomas lin Phut.Li ricevis leterojn de la Ûetaj komercistoj al la ko-mercistoj sidonaj, kaj tial nia karavano akceptis lin.Li bone paro-las fenicie, pagas honeste, postulas nenion eksterordinaran, tial niajhomoj eç tre amis lin.Sed daûrigis Hiram, gratante sian barbon kiam leono sinkovras per bova haûto, çiam oni povas vidi almenaû pecon de liavosto.Tiu Phut estis terure sa¸a kaj memfida: la estro de la karava-no sekrete faris revizion en liaj pakaîoj.Li trovis nenion, nur med-alon de la diino Astarte.La medalo pikis la koron de la estro de lkaravano.De kie Øeto havas fenician medalon?&Kiam ili venis Sidonon, tuj li komunikis tion al la feniciaj estrojkaj de tiu tempo nia sekreta polico havis okulon sur Phut.Sed li estas tiel sa¸ulo, ke post kelke da tagoj çiuj ekamis lin enSidono.Li pre¸is kaj faris aferojn nur kun Fenicianoj, kaj li tieltrompis çiujn, ke la observado de la polico çesis kaj li trankvile atin-gis Memfison.Tie oni ree komencis observi lin, sed trovis nenion; oni nur kon-jektis, ke li devas esti granda sinjoro, ne simpla harrana bur¸o [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Hiram kraçis kaj demandis: Kial vi estas tiel kolera hodiaû?& Mi çiam estas kolera, kiam oni ne nomas min via nobleco& Kaj kial vi ne nomas min via alteco?& Mi ja estas princo!& Eble en Fenicio respondis Dagon. Sed jam en Asirio, çeiu ajn satrapo tri tagojn vi atendas aûdiencon en la vestiblo, kaj250LA FARAONOeLIBROkiam oni akceptas vin, vi kuÿas sur la ventro, kiel çiu fenicia komer-cisto. Kaj vi, sinjoro, kion vi farus en çeesto de sova¸a homo, kiu po-vas vin palisumi?& ekkriis Hiram. Kion mi farus, mi ne scias diris Dagon. Sed en Egipto misidas sur la sama kanapo kun la kronprinco, kiu nun estas vic-re¸o. Pacon, via nobleco!& Pacon, via alteco!& penis trankviligiilin la mastro. Çi tiu sinjoro estas ordinara fenicia komercisto, kiu ne volasrespekte agi kun mi& ekkriis Dagon. Mi havas cent ÿipojn!& kriegis Hiram. Kaj lia sankteco, la faraono, havas dudek mil urbojn, urbetojnkaj vila¸ojn& Viaj noblecoj dronigos çi tiun aferon kaj la tutan Fenicion!& interrompis Rabsun per jam pli laûta voço.Hiram kunpremis la pugnojn, sed eksilentis kaj momenton ripo-zis. Vi devas tamen konfesi, via nobleco, diris li al Dagon postmomento, ke el çi tiuj dudek mil urboj lia sankteco reale pose-das ne multe. Çu vi volas diri, via alteco respondis Dagon ke sep mil ur-boj apartenas al la temploj kaj sep mil al la grandaj sinjoroj?& Ta-men restas ankoraû nete por lia sankteco ses mil& Ne tute! Çar se de tio via nobleco deprenos çirkaû tri mil, kiujapartenas kiel garantiaîo al la pastroj, kaj du mil luataj de niaj Fe-nicianoj& Via alteco diras la veron respondis Dagon.- Tamen restas allia sankteco çirkaû mil urboj tre riçaj& Çu fripono vin kaptis?& kriis nun Rabsun. Vi nun kalku-los la urbojn de l faraono, la pesto ¸in&251LA FARAONOeLIBRO Pst!& murmuretis Dagon, salte levi¸ante de la se¸o. Kiam malfeliço pendas super Fenicio!& finis Rabsun. Fine mi eksciu, kia malfeliço& interrompis Dagon. Permesu do paroli al Hiram, kaj vi ekscios respondis la mas-tro. Li parolu& Çu via nobleco scias, kio okazis en la gastejo Sub xipo , çe niafrato Asarhadon?& komencis Hiram. Mi ne havas fratojn inter drinkejistoj!& respondis moke Da-gon. Silentu!& kriegis furioze Rabsun kaj kaptis sian ponardon jela tenilo. Vi estas malsa¸a, kiel hundo, kiu bojas dormante& Kial li koleras, tiu& tiu komercisto de ostoj?& respondis Da-gon kaj li ankaû prenis sian trançilon. Silenton!& Pacon!& trankviligis ilin la maljuna princo, sedankaû li mallevis sian sekan manon al la zono.Unu momenton tremis iliaj lipoj kaj brilis la okuloj.Fine Hiram,kiu trankvili¸is unua, rekomencis, kvazaû nenio estus okazinta. Antaû kelke da monatoj eklo¸is en la gastejo de Asarhadon iuPhut, de la urbo Harran& Li venis por repreni dek talentojn de iu pastro interrompisDagon. Kaj poste? demandis Hiram. Li trovis favoron çe pastrino kaj laû ÿia konsilo forveturis ser-çi ÿuldanton en Teboj. Vi havas sa¸on de infano kaj langon de virino diris Hiram. Çi tiu Harranano ne estas Harranano, sed Øaldeano, lia nomo neestas Phut, sed Beroes& Beroes?& Beroes?& ripetis Dagon, penante rememori. Miie aûdis çi tiun nomon&252LA FARAONOeLIBRO Vi aûdis!& diris malestime Hiram. Beroes estas la plejsa¸a pastro en Babilono, konsilanto de la asiriaj princoj kaj de lare¸o mem&. Li estu konsilanto, se nur ne de la faraono, tio estas indiferentapor mi diris la bankiero.Rabsun levi¸is de la se¸o kaj minacante al Dagon per la pugnojantaû la okuloj, ekkriis: Vi porko, grasigita per la faraonaj lavakvoj.Vin Fenicio intere-sas tiom, kiom min Egipto& Se vi povus, vi por draÛmo vendus lapatrujon& hundo& leprulo!&Dagon pali¸is kaj respondis per trankvila tono: Kion babilas çi tiu butikisto?& En Tiro estas miaj filoj kaj ler-nas la marveturadon; en Sidono lo¸as mia filino kun la edzo& Duo-non de mia havo mi pruntis al la plej alta kolegio, kvankam mi nehavas por tio eç dek procentojn.Kaj çi tiu butikisto diras, ke Feni-cio estas indiferenta por mi!&Rabsun, aûskultu min aldonis li post momento. Mi dezirasal via edzino kaj infanoj kaj al la ombroj de viaj patroj, ke vi tiel zor-gu pri ili, kiel min interesas çiu fenicia ÿipo, çiu ÿtono de Tiro kajSidono, eç de Zarpat aû AÛsib& Dagon diras la veron intermetis Hiram. Por mi Fenicio estas indiferenta! daûrigis la bankiero. Kajkiom da Fenicianoj mi venigis çi tien, por ke ili riçi¸u, kaj kiom mihavas de tio?& Por mi Fenicio estas indiferenta!& Hiram ruinigis dumiajn ÿipojn kaj senigis min je grandaj profitoj, tamen pro la afe-roj de Fenicio mi sidi¸is kun li en la sama çambro& Çar vi pensis, ke vi priparolos, kiel trompi iun diris Rabsun. Pensu vi tiel pri la morto, malsa¸ulo!& respondis Dagon.Çu mi estas infano kaj ne komprenas, ke kiam Hiram venas Memfi-253LA FARAONOeLIBROson, li ne faras tion por negoco.Oh vi Rabsun!& Vi devus du jarojnbalai çe mi la çevalejon& Sufiçe!& kriis Hiram, batante la tablon per la pugno. Neniam ni finos kun tiu Ûaldea pastro murmuretis Rabsunkun tia trankvilo, kvazaû ne lin oni insultis antaû momento.Hiram ektusis kaj komencis: Çi tiu homo vere havas domon kaj teron en Harran kaj tie oninomas lin Phut.Li ricevis leterojn de la Ûetaj komercistoj al la ko-mercistoj sidonaj, kaj tial nia karavano akceptis lin.Li bone paro-las fenicie, pagas honeste, postulas nenion eksterordinaran, tial niajhomoj eç tre amis lin.Sed daûrigis Hiram, gratante sian barbon kiam leono sinkovras per bova haûto, çiam oni povas vidi almenaû pecon de liavosto.Tiu Phut estis terure sa¸a kaj memfida: la estro de la karava-no sekrete faris revizion en liaj pakaîoj.Li trovis nenion, nur med-alon de la diino Astarte.La medalo pikis la koron de la estro de lkaravano.De kie Øeto havas fenician medalon?&Kiam ili venis Sidonon, tuj li komunikis tion al la feniciaj estrojkaj de tiu tempo nia sekreta polico havis okulon sur Phut.Sed li estas tiel sa¸ulo, ke post kelke da tagoj çiuj ekamis lin enSidono.Li pre¸is kaj faris aferojn nur kun Fenicianoj, kaj li tieltrompis çiujn, ke la observado de la polico çesis kaj li trankvile atin-gis Memfison.Tie oni ree komencis observi lin, sed trovis nenion; oni nur kon-jektis, ke li devas esti granda sinjoro, ne simpla harrana bur¸o [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]