[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I tekwestie pozostawię nie rozstrzygnięte; odpowiedzi szukać należyu tych, którzy na ten temat pisali.Pewne jest jednak, że boskiKlaudiusz nie komu innemu, ale Aurelianowi powierzył prowadzeniecałej wojny przeciw Meotydom 21.Zachował się list, który swoim zwyczajem, ze względu na jego wia-rogodność, uznałem za wart przytoczenia, zwłaszcza że, jak widzę,to samo robili inni autorzy roczników: Flawiusz Klaudiusz pozdra-wia swego Waleriusza Aureliana.Państwo nasze żąda od ciebie speł-nienia zwykłego obowiązku.Wez go na siebie! Czemu się ociągasz.Chcę, byś był wodzem wojska i trybunów.Trzeba pokonać Gotówi odpędzić ich od granic Tracji.Gdy ty przeciw nim walczyłeś, ucie-22kli, a teraz wielu z nich niepokoi Hemimontum i Europę.Oddajępod twoją władzę wszystkie wojska w Tracji i Ilirii, i cały obszar gra-niczny; okaż nam swoje zwykłe męstwo.Z tobą będzie także mój brat Kwintyllus, który przyjdzie ci na pomoc.Ja, zajęty innymisprawami, całą tę wojnę powierzam twojemu męstwu.Wysiałemdziesięć koni, dwa pancerze i inny rynsztunek, którym z koniecz-ności musi osłaniać się ten, kto wyrusza na wojnę".Korzystając tedyz walk pomyślnie stoczonych pod dowództwem Klaudiusza, Aure-lian przywrócił państwu spokój i od razu, jak wyżej wspominałem,sam został cesarzem za zgodą wszystkich legionów.Za rządów Klaudiusza, przed uzyskaniem władzy cesarskiej, Aure-lian dowodził w rzeczywistości całą jazda, ponieważ jej dowódcy, któ-rzy walczyli w sposób nieprzemyślany bez rozkazu Klaudiusza, popa-dli w niełaskę.W tym samym czasie Aurelian prowadził również za-cięte walki przeciw Swebom i Sarmatom i odniósł wspaniałe zwycię-stwo.Za jego czasów natomiast Rzymianie popełnili błąd i sami po-23nieśli klęskę w walce z Markomanami.Kiedy ci bowiem nagle przy-stąpili do ataku, Aurelian zamiast spotkać ich od czoła, starał się na-cierać od tyłu, wskutek czego cała okolica Mediolanu została poważ-nie zniszczona.Pózniej pokonano jednak także Markomanów.Wtedywszakże, ze strachu przed Markomanami, którzy wszystko pustoszyli,w Rzymie wybuchły wielkie zamieszki, gdyż obawiano się powszech-nie, aby nie powtórzyło się to, co zaszło za panowania Galiena.Dlate-go zbadano także księgi Sybilińskie znane z dobrodziejstw wyświad-czonych państwu i znaleziono w nich polecenie, żeby w określonychmiejscach złożyć ofiary, by barbarzyńcy nie mogli tamtędy przejść.Spełniono te polecenia dokonując różnego rodzaju ceremonii i w tensposób zatrzymano barbarzyńców; gdy potem błąkali się w rozsypce,Aurelian wszystkich wymordował.Uważam za słuszne podać brzmie-nie samej uchwały senatu, na mocy której ów najdostojniejszy stanpolecił zbadać księgi.Dnia jedenastego stycznia pretor miejski Fulwiusz Sabinus po-wiedział: Podaję wam do wiadomości, senatorowie, polecenie ka-płanów i list cesarza Aureliana; każą oni zbadać księgi przeznacze-nia, w których zawarta jest nadzieja zakończenia wojny dzięki świę-tej władzy bogów.Wiecie bowiem sami, że ilekroć istniały jakieśpoważniejsze powody do niepokoju, zawsze je badano i nie wcześ-niej następował koniec nieszczęść publicznych, aż odniosła skutekpowaga ofiar według ich polecenia złożonych." Wstał wtedy Ulpiusz Sylanus, który miał prawo pierwszy zabierać głos, i tak powie-dział: Zbyt pózno, senatorowie, szukamy sposobu ocalenia państwa,pózno zwracamy się do tego, co nakazuje nam przeznaczenie; po-stępujemy jak ludzie słabi, którzy dopiero w największej rozpaczyposyłają po najlepszych lekarzy, jakby mężowie bardziej doświad-czeni mogli okazać im większą troskliwość, chociaż zawsze lepiej jestzapobiegać chorobom [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.I tekwestie pozostawię nie rozstrzygnięte; odpowiedzi szukać należyu tych, którzy na ten temat pisali.Pewne jest jednak, że boskiKlaudiusz nie komu innemu, ale Aurelianowi powierzył prowadzeniecałej wojny przeciw Meotydom 21.Zachował się list, który swoim zwyczajem, ze względu na jego wia-rogodność, uznałem za wart przytoczenia, zwłaszcza że, jak widzę,to samo robili inni autorzy roczników: Flawiusz Klaudiusz pozdra-wia swego Waleriusza Aureliana.Państwo nasze żąda od ciebie speł-nienia zwykłego obowiązku.Wez go na siebie! Czemu się ociągasz.Chcę, byś był wodzem wojska i trybunów.Trzeba pokonać Gotówi odpędzić ich od granic Tracji.Gdy ty przeciw nim walczyłeś, ucie-22kli, a teraz wielu z nich niepokoi Hemimontum i Europę.Oddajępod twoją władzę wszystkie wojska w Tracji i Ilirii, i cały obszar gra-niczny; okaż nam swoje zwykłe męstwo.Z tobą będzie także mój brat Kwintyllus, który przyjdzie ci na pomoc.Ja, zajęty innymisprawami, całą tę wojnę powierzam twojemu męstwu.Wysiałemdziesięć koni, dwa pancerze i inny rynsztunek, którym z koniecz-ności musi osłaniać się ten, kto wyrusza na wojnę".Korzystając tedyz walk pomyślnie stoczonych pod dowództwem Klaudiusza, Aure-lian przywrócił państwu spokój i od razu, jak wyżej wspominałem,sam został cesarzem za zgodą wszystkich legionów.Za rządów Klaudiusza, przed uzyskaniem władzy cesarskiej, Aure-lian dowodził w rzeczywistości całą jazda, ponieważ jej dowódcy, któ-rzy walczyli w sposób nieprzemyślany bez rozkazu Klaudiusza, popa-dli w niełaskę.W tym samym czasie Aurelian prowadził również za-cięte walki przeciw Swebom i Sarmatom i odniósł wspaniałe zwycię-stwo.Za jego czasów natomiast Rzymianie popełnili błąd i sami po-23nieśli klęskę w walce z Markomanami.Kiedy ci bowiem nagle przy-stąpili do ataku, Aurelian zamiast spotkać ich od czoła, starał się na-cierać od tyłu, wskutek czego cała okolica Mediolanu została poważ-nie zniszczona.Pózniej pokonano jednak także Markomanów.Wtedywszakże, ze strachu przed Markomanami, którzy wszystko pustoszyli,w Rzymie wybuchły wielkie zamieszki, gdyż obawiano się powszech-nie, aby nie powtórzyło się to, co zaszło za panowania Galiena.Dlate-go zbadano także księgi Sybilińskie znane z dobrodziejstw wyświad-czonych państwu i znaleziono w nich polecenie, żeby w określonychmiejscach złożyć ofiary, by barbarzyńcy nie mogli tamtędy przejść.Spełniono te polecenia dokonując różnego rodzaju ceremonii i w tensposób zatrzymano barbarzyńców; gdy potem błąkali się w rozsypce,Aurelian wszystkich wymordował.Uważam za słuszne podać brzmie-nie samej uchwały senatu, na mocy której ów najdostojniejszy stanpolecił zbadać księgi.Dnia jedenastego stycznia pretor miejski Fulwiusz Sabinus po-wiedział: Podaję wam do wiadomości, senatorowie, polecenie ka-płanów i list cesarza Aureliana; każą oni zbadać księgi przeznacze-nia, w których zawarta jest nadzieja zakończenia wojny dzięki świę-tej władzy bogów.Wiecie bowiem sami, że ilekroć istniały jakieśpoważniejsze powody do niepokoju, zawsze je badano i nie wcześ-niej następował koniec nieszczęść publicznych, aż odniosła skutekpowaga ofiar według ich polecenia złożonych." Wstał wtedy Ulpiusz Sylanus, który miał prawo pierwszy zabierać głos, i tak powie-dział: Zbyt pózno, senatorowie, szukamy sposobu ocalenia państwa,pózno zwracamy się do tego, co nakazuje nam przeznaczenie; po-stępujemy jak ludzie słabi, którzy dopiero w największej rozpaczyposyłają po najlepszych lekarzy, jakby mężowie bardziej doświad-czeni mogli okazać im większą troskliwość, chociaż zawsze lepiej jestzapobiegać chorobom [ Pobierz całość w formacie PDF ]