[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Grupka kilkudziesięciu osób, które otwarcie protestowały przeciw ko nadużyciomwładzy, stawiała sobie skromne cele - nie dalekosiężne, radykalne zmianypolityczne, ale wolność sło wa i przestrzeganie prawa.Próbowali również mobilizować zachodnią opinię publiczną, by wpływała na zmianęra dzieckiego reżimu2.Radzieccy działacze ruchu praw człowieka drogo płacili za swoją odwagę,która ściągała na nich uwagę najbardziej represyjnej policji politycznej naświecie, KGB.Działając z błogosławieństwem kierownictwa KPZR, KGB spuścił ze smyczy tysiącefunkcjonariuszy, by mogli brutalnie zdławić rodzący się ruch oporu.W rezultacie wielu dysydentów straciło pracę i albo zostali wygnani z kraju,albo trafili do więzień i łagrów.Niektórych zamknięto w zakładach psy chiatrycznych, co było ulubioną karą szefaKGB Jurija Andropowa, ponieważ pozwalało uniknąć publicznego procesu.Mimo to dysydenci osiągnęli niewiele, zwłaszcza jeśli chodzi ozainteresowanie świata sprawą łamania praw czło wieka, prawdziwa zmiananastąpiła dopiero w epoce Gorbaczowa, kiedy stopniowo zaprzestano aresztowań, awolność słowa po raz pierwszy w radzieckiej historii stała się rzeczy wistością.Pod koniec lat osiemdziesiątych protestujący mo gli demonstrować bez ryzyka, żezostaną natychmiast za trzymani przez milicję, a niezależne wydawnictwa (sam225.ROZDZIAA SI�DMYizdat) przeżywały rozkwit.Oficjalna prasa szybko skorzysta ła z wolności słowa i dziennikarze nie obawialisię już kry tykować reżimu i uczciwie relacjonować faktów.W tym czasie KGB, którego podstawowym zadaniem było H tłumienie opozycjipolitycznej, miał związane ręce.Jego działania ograniczały się do zakulisowych operacji, takich jak infiltracjanowo powstających niezależnych grup i zbie ranie informacji, które mogły byćwykorzystane na wypadek zmiany kursu politycznego.Wszystko ciągle było możliwe, choć Gorbaczow przyczynił się bardzo dodemokratyzacji Związku Radzieckiego i ograniczenia naruszeń praw czło wieka, alenie zdecydował się na jeden ruch, który pomógł by w zachowaniu nowych swobód nadłużej: nie zagwaranto wał ich prawnie.Pomimo ciągłych obietnic dokonania poważnych zmian w kodeksach karnych, które pochodziły z lat 1960-1961, stare ustawy, z niewielkimi wyjątkami,pozostawały w mocy i pra wa obywateli radzieckich wciąż zależały od woli tych,którzy akurat znajdowali się u władzy.W maju 1988 roku Konferen cja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE)opubli kowała raport, w klóiym napisane: "Oceniając postęp, ja.kiego Związek Radziecki dokonał w dziedzinie obrony praw człowieka, nie należyzapominać o tolerowanych pod rząda mi Gorbaczowa zakulisowych praktykach, któregodzą w uzy skane swobody.W tej dziedzinie niewiele się zmieniło"3.Gorbaczow pomimo swojego wizerunku demokraty na Zachodzie zaostrzyłniektóre ustawy wymierzone w dysy dentów, chociaż ze względu na rozwójantyrosyjskiego na cjonalizmu skoncentrowano się raczej na etnicznych ru chachseparatystycznych niż na indywidualnych krytykach reżimu.W lipcu 1988 roku rząd wydał dekret, w którym za kazywał nielegalnychpublicznych demonstracji i dawał możliwość karania ich uczestników.Dziewięć miesięcy póz niej wobec nacisków demokratów rząd Gorbaczowa złago dziłdrakoński artykuł 70.kodeksu karnego, wykreślając zwrot "antyradziecka agitacja i propaganda", którydawał KGB możliwość dowolnego prześladowania dysydentów.226 1SAU%7łBY BEZPIECZECSTWA A PRAWA CZAOWIEKAGorbaczow wprowadził jednak inne poprawki, które osłabi ły tę zmianę.W rezultacie KGB wciąż miał solidną podsta wę prawną do prześladowaniapolitycznych i narodowych opozycjonistów4.W lecie 1989 roku parlament zmusił Gorbaczowa do wy kreślenia najbardziejrestrykcyjnych zapisów.Jednak zo stawszy prezydentem, Gorbaczow w marcu 1990 roku użył swych szerokichuprawnień do wprowadzenia nowej Ustawy "O zwiększeniu odpowiedzialności zanaruszenie narodowej równości obywateli i pogwałcenie integralności terytorialnej ZSRR".Ustawa dodawała kolejną klauzulę do artykułu 70.i zaostrzała sankcje karne.Ustawa o demonstracjach z 1988 roku, zakazująca udziału w publicznych zgromadzeniach, stała się bardziej represyjna wobec ruchów lub par tii, które "podsycająetniczną wrogość lub godzą w integral ność terytorium ZSRR".Te niedookreślone zapisy miały na celu dostarczenie władzy podstawy prawnej dowalki z se paratystycznymi żądaniami nierosyjskich nacjonalistów w miejscachtakich, jak Gruzja i republiki nadbałtyckie, do których prezydent już wcześniejwysłał wojsko, by stłumić narodowe wystąpienia5Gorbaczow, wykształcony prawnik, skupił się w swoich wysiłkach naprawodawstwie, na nowo określając relacje po między państwem a obywatelem [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Grupka kilkudziesięciu osób, które otwarcie protestowały przeciw ko nadużyciomwładzy, stawiała sobie skromne cele - nie dalekosiężne, radykalne zmianypolityczne, ale wolność sło wa i przestrzeganie prawa.Próbowali również mobilizować zachodnią opinię publiczną, by wpływała na zmianęra dzieckiego reżimu2.Radzieccy działacze ruchu praw człowieka drogo płacili za swoją odwagę,która ściągała na nich uwagę najbardziej represyjnej policji politycznej naświecie, KGB.Działając z błogosławieństwem kierownictwa KPZR, KGB spuścił ze smyczy tysiącefunkcjonariuszy, by mogli brutalnie zdławić rodzący się ruch oporu.W rezultacie wielu dysydentów straciło pracę i albo zostali wygnani z kraju,albo trafili do więzień i łagrów.Niektórych zamknięto w zakładach psy chiatrycznych, co było ulubioną karą szefaKGB Jurija Andropowa, ponieważ pozwalało uniknąć publicznego procesu.Mimo to dysydenci osiągnęli niewiele, zwłaszcza jeśli chodzi ozainteresowanie świata sprawą łamania praw czło wieka, prawdziwa zmiananastąpiła dopiero w epoce Gorbaczowa, kiedy stopniowo zaprzestano aresztowań, awolność słowa po raz pierwszy w radzieckiej historii stała się rzeczy wistością.Pod koniec lat osiemdziesiątych protestujący mo gli demonstrować bez ryzyka, żezostaną natychmiast za trzymani przez milicję, a niezależne wydawnictwa (sam225.ROZDZIAA SI�DMYizdat) przeżywały rozkwit.Oficjalna prasa szybko skorzysta ła z wolności słowa i dziennikarze nie obawialisię już kry tykować reżimu i uczciwie relacjonować faktów.W tym czasie KGB, którego podstawowym zadaniem było H tłumienie opozycjipolitycznej, miał związane ręce.Jego działania ograniczały się do zakulisowych operacji, takich jak infiltracjanowo powstających niezależnych grup i zbie ranie informacji, które mogły byćwykorzystane na wypadek zmiany kursu politycznego.Wszystko ciągle było możliwe, choć Gorbaczow przyczynił się bardzo dodemokratyzacji Związku Radzieckiego i ograniczenia naruszeń praw czło wieka, alenie zdecydował się na jeden ruch, który pomógł by w zachowaniu nowych swobód nadłużej: nie zagwaranto wał ich prawnie.Pomimo ciągłych obietnic dokonania poważnych zmian w kodeksach karnych, które pochodziły z lat 1960-1961, stare ustawy, z niewielkimi wyjątkami,pozostawały w mocy i pra wa obywateli radzieckich wciąż zależały od woli tych,którzy akurat znajdowali się u władzy.W maju 1988 roku Konferen cja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE)opubli kowała raport, w klóiym napisane: "Oceniając postęp, ja.kiego Związek Radziecki dokonał w dziedzinie obrony praw człowieka, nie należyzapominać o tolerowanych pod rząda mi Gorbaczowa zakulisowych praktykach, któregodzą w uzy skane swobody.W tej dziedzinie niewiele się zmieniło"3.Gorbaczow pomimo swojego wizerunku demokraty na Zachodzie zaostrzyłniektóre ustawy wymierzone w dysy dentów, chociaż ze względu na rozwójantyrosyjskiego na cjonalizmu skoncentrowano się raczej na etnicznych ru chachseparatystycznych niż na indywidualnych krytykach reżimu.W lipcu 1988 roku rząd wydał dekret, w którym za kazywał nielegalnychpublicznych demonstracji i dawał możliwość karania ich uczestników.Dziewięć miesięcy póz niej wobec nacisków demokratów rząd Gorbaczowa złago dziłdrakoński artykuł 70.kodeksu karnego, wykreślając zwrot "antyradziecka agitacja i propaganda", którydawał KGB możliwość dowolnego prześladowania dysydentów.226 1SAU%7łBY BEZPIECZECSTWA A PRAWA CZAOWIEKAGorbaczow wprowadził jednak inne poprawki, które osłabi ły tę zmianę.W rezultacie KGB wciąż miał solidną podsta wę prawną do prześladowaniapolitycznych i narodowych opozycjonistów4.W lecie 1989 roku parlament zmusił Gorbaczowa do wy kreślenia najbardziejrestrykcyjnych zapisów.Jednak zo stawszy prezydentem, Gorbaczow w marcu 1990 roku użył swych szerokichuprawnień do wprowadzenia nowej Ustawy "O zwiększeniu odpowiedzialności zanaruszenie narodowej równości obywateli i pogwałcenie integralności terytorialnej ZSRR".Ustawa dodawała kolejną klauzulę do artykułu 70.i zaostrzała sankcje karne.Ustawa o demonstracjach z 1988 roku, zakazująca udziału w publicznych zgromadzeniach, stała się bardziej represyjna wobec ruchów lub par tii, które "podsycająetniczną wrogość lub godzą w integral ność terytorium ZSRR".Te niedookreślone zapisy miały na celu dostarczenie władzy podstawy prawnej dowalki z se paratystycznymi żądaniami nierosyjskich nacjonalistów w miejscachtakich, jak Gruzja i republiki nadbałtyckie, do których prezydent już wcześniejwysłał wojsko, by stłumić narodowe wystąpienia5Gorbaczow, wykształcony prawnik, skupił się w swoich wysiłkach naprawodawstwie, na nowo określając relacje po między państwem a obywatelem [ Pobierz całość w formacie PDF ]