[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Otozachowujesz się tak, jakbyś pisał swoje życie ze ściągawki.To coś takiego, jak zdana matura, którąspisałeś z gotowca przygotowanego przez kogoś innego.Przynosi satysfakcję dla świata zewnętrznego,ale ty posiadasz również swój świat wewnętrzny.I w tym miejscu coś tam nie do końca gra.Cośwewnętrznie mówi ci, że nie jesteś w porządku.Pomyśl, dla którego z tych światów bardziej chceszangażować swoje doświadczenia.Poczuj to swoim wnętrzem, gdzieś tam głęboko leży twoje prawdziweJA.To prawdziwe JA na pewno też posiada jakieś głębsze pragnienia, niż potrzeby ciała.Te fizycznepotrzeby, by żyć w tym świecie.Być może to prawdziwe JA odkryje przed tobą prawdziwe marzenia, któreokażą się pragnieniem czegoś więcej, niż tylko jeść.Inne ważne dla mnie puszczenie miało miejsce około jedenaście lat pózniej.Wtedy to będącw szkółce wojskowej, otarłem się o światłego politruka.Określano wówczas takim skrótem wykładowcę odzajęć politycznych.�w oficer Wojska Polskiego, pomimo, że nie cieszył się uznaniem, ze względu na małą popularność wykładanego przedmiotu, potrafił zaszczepić ciekawość do swojej osoby.Jak to byłomożliwe? Otóż światłość jego umysłu ukazywała, że wiele już w swoim życiu musiał puścić utartychwzorców i schematycznych zachowań.On to często odbiegał od wyznaczonego konspektem tematu poto, aby odkryć przed nami swoją pasję.Pasjonował się bowiem religioznawstwem.Trudno sobiewyobrazić, aby na początku lat siedemdziesiątych był mile widziany oficer W.P.z taką pasją.Tak jednakbyło.I kiedy ten nauczyciel odbiegał od właściwego tematu, stawał się najciekawszym ze wszystkichwykładowców.To było coś.Jego pasja udzielała się wszystkim.Mówił tak ciekawie, że słuchającysprawiali wrażenie zahipnotyzowanych.Niewielu wykładowców cieszy się takimi zdolnościami, ale zawszesą to pasjonaci w swojej dziedzinie, w swoim temacie poszukiwań.To właśnie wtedy musiałem zauważyć, że mój przyciasny, sztubacki garniturek, wyniesionychz dzieciństwa przekonań, na temat religii, coraz bardziej uwiera rozrastający się umysł dojrzewającegoczłowieka.Takie wzorce potrafią bardzo uwierać, ponieważ nie godzi się na własną rękę poszukiwaćczegoś, co z góry zakłada, że musisz w to wierzyć bez zastrzeżeń, bez szemrania, bo tylko wtedybędziesz godzien dostąpienia do zaszczytów jakie daje jedyna natchniona przez Boga religia.Nie łatwojest w takim przypadku posłuchać się Natury, by szukać na własną rękę, gdy samo zwątpienie uważanejest za odstępstwo, za herezję.Oj, niełatwą była decyzja, aby puścić się tamtych wzorców.Zagrożone tobyło wiecznym potępieniem, bez żadnej szansy na uratowanie.Jak w takim przypadku odważyć sięsamodzielnie poszukiwać.Jak puścić się utartych wzorców, które z natury wydają się za ciasne, nie moje,ograniczające i zniewalające.Kiedy całe społeczeństwo przyjmuje obraz Boga stworzony przez teologów.Bez sprzeciwu przyjmuje też wszelkie dogmaty.A postawa ortodoksyjna tego systemu, zamiast odkrywaćswoje prawdziwe oblicze, zdaje się być zaszczepiana jako patriotyczny obowiązek! Czymże jestpatriotyzm, czyż nie jeszcze jednym utartym frazesem, który nam wciśnięto, który pochodzi zzamierzchłych czasów i nigdy nie podlegał weryfikacji? Patriotyzm będzie zawsze oddzielał nas od ludzi,tak samo jak ortodoksyjna religia oddzielać będzie od innych.Czy pozwolono nam kiedyś spojrzeć na innereligie, abyśmy mogli sami ocenić czy te inne, cudze wartości są rzeczywiście gorsze? Nie, nigdy nam niepozwolono wątpić, bo to grzech.Nigdy też nie pozwolono bezkrytycznie spoglądać na inne wyznania, bywyciągnąć z nich jakieś pozytywne wartości.Inność należało zawsze krytykować, poniżać i pogardzać nią.Tak samo jest z patriotyzmem.Ten jest większym patriotą, kto z większą pogardą mówi o innychnarodach, o innych nacjach, innych kulturach i religiach.Czy kiedyś przyglądałeś się bliżej wartościomzaszczepionym nam przez kulturę, przez codzienną rzeczywistość, jaka nas otacza.Prawdopodobnienigdy, bo to jest przecież normalne.Wszystko, co jest normalne, przyjmujemy bez zastrzeżeń i nieanalizujemy tego, czy mnie osobiście służą takie wzorce [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Otozachowujesz się tak, jakbyś pisał swoje życie ze ściągawki.To coś takiego, jak zdana matura, którąspisałeś z gotowca przygotowanego przez kogoś innego.Przynosi satysfakcję dla świata zewnętrznego,ale ty posiadasz również swój świat wewnętrzny.I w tym miejscu coś tam nie do końca gra.Cośwewnętrznie mówi ci, że nie jesteś w porządku.Pomyśl, dla którego z tych światów bardziej chceszangażować swoje doświadczenia.Poczuj to swoim wnętrzem, gdzieś tam głęboko leży twoje prawdziweJA.To prawdziwe JA na pewno też posiada jakieś głębsze pragnienia, niż potrzeby ciała.Te fizycznepotrzeby, by żyć w tym świecie.Być może to prawdziwe JA odkryje przed tobą prawdziwe marzenia, któreokażą się pragnieniem czegoś więcej, niż tylko jeść.Inne ważne dla mnie puszczenie miało miejsce około jedenaście lat pózniej.Wtedy to będącw szkółce wojskowej, otarłem się o światłego politruka.Określano wówczas takim skrótem wykładowcę odzajęć politycznych.�w oficer Wojska Polskiego, pomimo, że nie cieszył się uznaniem, ze względu na małą popularność wykładanego przedmiotu, potrafił zaszczepić ciekawość do swojej osoby.Jak to byłomożliwe? Otóż światłość jego umysłu ukazywała, że wiele już w swoim życiu musiał puścić utartychwzorców i schematycznych zachowań.On to często odbiegał od wyznaczonego konspektem tematu poto, aby odkryć przed nami swoją pasję.Pasjonował się bowiem religioznawstwem.Trudno sobiewyobrazić, aby na początku lat siedemdziesiątych był mile widziany oficer W.P.z taką pasją.Tak jednakbyło.I kiedy ten nauczyciel odbiegał od właściwego tematu, stawał się najciekawszym ze wszystkichwykładowców.To było coś.Jego pasja udzielała się wszystkim.Mówił tak ciekawie, że słuchającysprawiali wrażenie zahipnotyzowanych.Niewielu wykładowców cieszy się takimi zdolnościami, ale zawszesą to pasjonaci w swojej dziedzinie, w swoim temacie poszukiwań.To właśnie wtedy musiałem zauważyć, że mój przyciasny, sztubacki garniturek, wyniesionychz dzieciństwa przekonań, na temat religii, coraz bardziej uwiera rozrastający się umysł dojrzewającegoczłowieka.Takie wzorce potrafią bardzo uwierać, ponieważ nie godzi się na własną rękę poszukiwaćczegoś, co z góry zakłada, że musisz w to wierzyć bez zastrzeżeń, bez szemrania, bo tylko wtedybędziesz godzien dostąpienia do zaszczytów jakie daje jedyna natchniona przez Boga religia.Nie łatwojest w takim przypadku posłuchać się Natury, by szukać na własną rękę, gdy samo zwątpienie uważanejest za odstępstwo, za herezję.Oj, niełatwą była decyzja, aby puścić się tamtych wzorców.Zagrożone tobyło wiecznym potępieniem, bez żadnej szansy na uratowanie.Jak w takim przypadku odważyć sięsamodzielnie poszukiwać.Jak puścić się utartych wzorców, które z natury wydają się za ciasne, nie moje,ograniczające i zniewalające.Kiedy całe społeczeństwo przyjmuje obraz Boga stworzony przez teologów.Bez sprzeciwu przyjmuje też wszelkie dogmaty.A postawa ortodoksyjna tego systemu, zamiast odkrywaćswoje prawdziwe oblicze, zdaje się być zaszczepiana jako patriotyczny obowiązek! Czymże jestpatriotyzm, czyż nie jeszcze jednym utartym frazesem, który nam wciśnięto, który pochodzi zzamierzchłych czasów i nigdy nie podlegał weryfikacji? Patriotyzm będzie zawsze oddzielał nas od ludzi,tak samo jak ortodoksyjna religia oddzielać będzie od innych.Czy pozwolono nam kiedyś spojrzeć na innereligie, abyśmy mogli sami ocenić czy te inne, cudze wartości są rzeczywiście gorsze? Nie, nigdy nam niepozwolono wątpić, bo to grzech.Nigdy też nie pozwolono bezkrytycznie spoglądać na inne wyznania, bywyciągnąć z nich jakieś pozytywne wartości.Inność należało zawsze krytykować, poniżać i pogardzać nią.Tak samo jest z patriotyzmem.Ten jest większym patriotą, kto z większą pogardą mówi o innychnarodach, o innych nacjach, innych kulturach i religiach.Czy kiedyś przyglądałeś się bliżej wartościomzaszczepionym nam przez kulturę, przez codzienną rzeczywistość, jaka nas otacza.Prawdopodobnienigdy, bo to jest przecież normalne.Wszystko, co jest normalne, przyjmujemy bez zastrzeżeń i nieanalizujemy tego, czy mnie osobiście służą takie wzorce [ Pobierz całość w formacie PDF ]