[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Skazanie następuje tylko za jedno przestępstwo, ale w kwalifikacji prawnej czynu wymienia się wszystkie naruszone przepisy ( tzw.kumulatywna kwalifikacja czynu ).Karę wymierza się na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą.Nie stoi to na przeszkodzie orzeczeniu innych środków prawnych.Pozorny zbieg przepisów zachodzi, gdy:- wyłączenie przepisu ogólnego przez przepis szczególny czyn wypełnia znamiona przepisu ogólnego i przepisu szczególnego; nie jest to zbieg przepisów gdyż obowiązuje zasada, że przepis szczególny wyłącza zastosowanie przepisu ogólnego- wyłączenie przepisu posiłkowego ( subsydiarnego ) przez przepis główny czyn sprawcy wypełnia znamiona przepisu podstawowego i przepisu posiłkowego (subsydiarnego); przepis posiłkowy nie ma zastosowania, zostaje wyłączony przez przepis podstawowy- wyłączenie przepisu pochłoniętego przez przepis pochłaniający przestępstwo popełnione przez sprawcę obejmuje swoimi ramami czynności poprzedzające je lub następujące po nich (kto zabija człowieka często niszczy jego ubranie); nie jest to zbieg przepisów, czyn ten jest częścią przestępstwa - konsumpcjaTechniki rozwiązywania zbiegu przepisów:- zbieg przepisów wyższego rzędu (eliminacyjny zbieg przepisów) wg kodeksu wykroczeń kwalifikacji prawnej czynu dokonuje się z najsurowszego przepisu, kara zasadnicza jest orzekana z tego przepisu, zaś kary dodatkowe mogą być stosowane ze wszystkich zbiegających się przepisów.W wyroku ujęty jest tylko przepis najsurowszy jako podstawa wymiaru kary- kumulatywny zbieg przepisów jeżeli sprawca narusza kilka przepisów to wszystkie one muszą wystąpić przy kwalifikacji prawnej czynu, jednak karę orzeka się wg przepisu najsurowszego.Różnica polega na tym, że w eliminacyjnym zbiegu nie jest zapisany w wyroku fakt zbiegu przepisów, zaś w kumulatywnym zbiegu, w wyroku zapisane są wszystkie przestępstwa i wszystkie przepisy wg których była podjęta kwalifikacjaReguły redukcji wielości ocen w prawie karnym:- reguła specjalności: przepis szczególny wyłącza ogólny- reguła konsumpcji: przepis pochłaniający uchyla pochłaniany- reguła subsydiarności: przepis zasadniczy uchyla przepis posiłkowy.Rzeczywisty zbieg przepisów i problemy jego kwalifikacji.Część IINauka o karze i innych środkach reakcji wzwiązku z popełnieniem czynu zabronionegoI.Pojęcie kary i jej uzasadnienie„Nikt rozsądny nie karze tylko dlatego, że popełniono przestępstwo ale także po to aby ich nie popełniać” - SenekaKara jest prawną i społeczną konsekwencją popełnienia przestępstwa.Ma charakter osobisty.Kara jest środkiem przymusu stosowanego przez państwo, jest reakcją ze strony uprawnionego organu państwowego za czyn zabroniony, zawiniony przez sprawcę.Wymierzana jest w imieniu państwa przez specjalnie do tego powołane organy - sądy, w specjalnym postępowaniu, przy gwarancji praw i bezstronności rozstrzygnięć.Kara ma sprawiać dolegliwość sprawcy przestępstwa.Wymierzanie ich stanowi realizację wymiaru sprawiedliwości.Dolegliwość stanowi istotę kary a jej stopień może być różny, od pozbawienia życia do ograniczenia wolności lub grzywny.W prawie karnym mówiąc o karze mamy na myśli tzw.karę kryminalną.Kara kryminalna to osobista dolegliwość ponoszona przez sprawcę jako odpłata za popełnione przestępstwo, wyrażająca potępienie popełnionego przez niego czynu, i wymierzana w imieniu państwa przez sąd.Treścią kary kryminalnej jest pozbawienie lub umniejszenie dóbr osobistych skazanego, takich jak wolność, cześć, prawa obywatelskie, własność.Wyłączną podstawą stosowania kar kryminalnych jest wina ustalona i przypisana sprawcy w określonym przez prawo trybie.Wymiar miarkowany jest stopniem zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Teorie kary:1.Bezwzględne (absolutne, odpłatne, odwetowe) teorie kary - celem kary jest odpłata za przestępstwo, kara jako zaspokojenie społecznego poczucia sprawiedliwości, kara jest współmierna do czynu sprawcy.2.Względne (utylitarne, porzytkowe) teorie kary - celem kary jest przeszkodzenie winnemu w popełnieniu przestępstw i odstraszenie innych.Kara nie tylko jako odpłatą ale służy także jako działanie poprawcze, wychowawcze i odstraszające.3.Mieszane teorie kary - kara jako odwet za czyn sprawcy, współmierność kary do ciężaru czynu, ale kara ma również realizować cele zapobiegawcze, szczególno i ogólno prewencyjne, kara jako działanie poprawcze i wychowawcze. Ogólne dyrektywy wymiaru kary1.Dyrektywa prewencji ogólnej - która ma na celu aby wymierzana kara przyczyniła się do umocnienia właściwej postawy społeczeństwa, wytworzyła w nim przekonanie, że popełnienie przestępstw spotyka się z odpowiednia reakcją (odstraszanie) oraz pogłębiła ujemną ocenę dla zachowania sprawców2.Dyrektywa prewencji szczególnej - ma na celu zachowanie zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do sprawcy, zastosowanie takiego środka, który powstrzyma skazanego od powrotu do przestępstwa oraz zapewni jego poprawę.- przesłanka dotycząca czynu, charakterystyka czynu, następstwa i wszystko to co z czynem się łączy- określenia dotyczące podmiotu, sprawcy, jego osobowość zachowanie się- zakres strony podmiotowej, motywy którymi sprawca się kierował, elementy istotne wpływające na wymiar karyDyrektywa stopnia winy - współmierność kary do stopnia ciężaru naruszenia prawaKara wywodzi się z zemsty rodowej, której udoskonaloną i zracjonalizowaną formą stała się zasada talionu - sprawiedliwej odpłaty.Prawo karania w toku rozwoju historycznego skoncentrowane zostało w rękach panującego, a następnie stało się państwowym prawem karania.Kara kryminalna jest to przewidziana ustawą ujemna reakcja na przestępstwo ze strony organów państwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Skazanie następuje tylko za jedno przestępstwo, ale w kwalifikacji prawnej czynu wymienia się wszystkie naruszone przepisy ( tzw.kumulatywna kwalifikacja czynu ).Karę wymierza się na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą.Nie stoi to na przeszkodzie orzeczeniu innych środków prawnych.Pozorny zbieg przepisów zachodzi, gdy:- wyłączenie przepisu ogólnego przez przepis szczególny czyn wypełnia znamiona przepisu ogólnego i przepisu szczególnego; nie jest to zbieg przepisów gdyż obowiązuje zasada, że przepis szczególny wyłącza zastosowanie przepisu ogólnego- wyłączenie przepisu posiłkowego ( subsydiarnego ) przez przepis główny czyn sprawcy wypełnia znamiona przepisu podstawowego i przepisu posiłkowego (subsydiarnego); przepis posiłkowy nie ma zastosowania, zostaje wyłączony przez przepis podstawowy- wyłączenie przepisu pochłoniętego przez przepis pochłaniający przestępstwo popełnione przez sprawcę obejmuje swoimi ramami czynności poprzedzające je lub następujące po nich (kto zabija człowieka często niszczy jego ubranie); nie jest to zbieg przepisów, czyn ten jest częścią przestępstwa - konsumpcjaTechniki rozwiązywania zbiegu przepisów:- zbieg przepisów wyższego rzędu (eliminacyjny zbieg przepisów) wg kodeksu wykroczeń kwalifikacji prawnej czynu dokonuje się z najsurowszego przepisu, kara zasadnicza jest orzekana z tego przepisu, zaś kary dodatkowe mogą być stosowane ze wszystkich zbiegających się przepisów.W wyroku ujęty jest tylko przepis najsurowszy jako podstawa wymiaru kary- kumulatywny zbieg przepisów jeżeli sprawca narusza kilka przepisów to wszystkie one muszą wystąpić przy kwalifikacji prawnej czynu, jednak karę orzeka się wg przepisu najsurowszego.Różnica polega na tym, że w eliminacyjnym zbiegu nie jest zapisany w wyroku fakt zbiegu przepisów, zaś w kumulatywnym zbiegu, w wyroku zapisane są wszystkie przestępstwa i wszystkie przepisy wg których była podjęta kwalifikacjaReguły redukcji wielości ocen w prawie karnym:- reguła specjalności: przepis szczególny wyłącza ogólny- reguła konsumpcji: przepis pochłaniający uchyla pochłaniany- reguła subsydiarności: przepis zasadniczy uchyla przepis posiłkowy.Rzeczywisty zbieg przepisów i problemy jego kwalifikacji.Część IINauka o karze i innych środkach reakcji wzwiązku z popełnieniem czynu zabronionegoI.Pojęcie kary i jej uzasadnienie„Nikt rozsądny nie karze tylko dlatego, że popełniono przestępstwo ale także po to aby ich nie popełniać” - SenekaKara jest prawną i społeczną konsekwencją popełnienia przestępstwa.Ma charakter osobisty.Kara jest środkiem przymusu stosowanego przez państwo, jest reakcją ze strony uprawnionego organu państwowego za czyn zabroniony, zawiniony przez sprawcę.Wymierzana jest w imieniu państwa przez specjalnie do tego powołane organy - sądy, w specjalnym postępowaniu, przy gwarancji praw i bezstronności rozstrzygnięć.Kara ma sprawiać dolegliwość sprawcy przestępstwa.Wymierzanie ich stanowi realizację wymiaru sprawiedliwości.Dolegliwość stanowi istotę kary a jej stopień może być różny, od pozbawienia życia do ograniczenia wolności lub grzywny.W prawie karnym mówiąc o karze mamy na myśli tzw.karę kryminalną.Kara kryminalna to osobista dolegliwość ponoszona przez sprawcę jako odpłata za popełnione przestępstwo, wyrażająca potępienie popełnionego przez niego czynu, i wymierzana w imieniu państwa przez sąd.Treścią kary kryminalnej jest pozbawienie lub umniejszenie dóbr osobistych skazanego, takich jak wolność, cześć, prawa obywatelskie, własność.Wyłączną podstawą stosowania kar kryminalnych jest wina ustalona i przypisana sprawcy w określonym przez prawo trybie.Wymiar miarkowany jest stopniem zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Teorie kary:1.Bezwzględne (absolutne, odpłatne, odwetowe) teorie kary - celem kary jest odpłata za przestępstwo, kara jako zaspokojenie społecznego poczucia sprawiedliwości, kara jest współmierna do czynu sprawcy.2.Względne (utylitarne, porzytkowe) teorie kary - celem kary jest przeszkodzenie winnemu w popełnieniu przestępstw i odstraszenie innych.Kara nie tylko jako odpłatą ale służy także jako działanie poprawcze, wychowawcze i odstraszające.3.Mieszane teorie kary - kara jako odwet za czyn sprawcy, współmierność kary do ciężaru czynu, ale kara ma również realizować cele zapobiegawcze, szczególno i ogólno prewencyjne, kara jako działanie poprawcze i wychowawcze. Ogólne dyrektywy wymiaru kary1.Dyrektywa prewencji ogólnej - która ma na celu aby wymierzana kara przyczyniła się do umocnienia właściwej postawy społeczeństwa, wytworzyła w nim przekonanie, że popełnienie przestępstw spotyka się z odpowiednia reakcją (odstraszanie) oraz pogłębiła ujemną ocenę dla zachowania sprawców2.Dyrektywa prewencji szczególnej - ma na celu zachowanie zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do sprawcy, zastosowanie takiego środka, który powstrzyma skazanego od powrotu do przestępstwa oraz zapewni jego poprawę.- przesłanka dotycząca czynu, charakterystyka czynu, następstwa i wszystko to co z czynem się łączy- określenia dotyczące podmiotu, sprawcy, jego osobowość zachowanie się- zakres strony podmiotowej, motywy którymi sprawca się kierował, elementy istotne wpływające na wymiar karyDyrektywa stopnia winy - współmierność kary do stopnia ciężaru naruszenia prawaKara wywodzi się z zemsty rodowej, której udoskonaloną i zracjonalizowaną formą stała się zasada talionu - sprawiedliwej odpłaty.Prawo karania w toku rozwoju historycznego skoncentrowane zostało w rękach panującego, a następnie stało się państwowym prawem karania.Kara kryminalna jest to przewidziana ustawą ujemna reakcja na przestępstwo ze strony organów państwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]