[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oto pieczęć, pochodząca najprawdopodobniej z okresu przełomu kultury Uruk iDżemdet Nasr, nazwana przez badaczy Procesją na statku".Niewielka, obsługiwanaprzez dwóch żeglarzy łódz, której dziób zdobią pęki roślin, wiezie stojącego wśrodku kapłana, w długiej szacie, z przepaskąOkruchy tysiącletniej historiina głowie.Kapłan ma ręce złożone jak do modlitwy.Tuż za nim znajduje sięrodzaj kultowego stołu, przed nim ołtarz schodkowy, umieszczony na grzbieciebyka.Ołtarz wieńczą dwa pęki trzciny, uznane za symbol bogini Inanny.Być może,jesteśmy świadkami doniosłego obrzędu religijnego, który sumeryjski rzezbiarzutrwalił w cylindrycznej pieczęci z lapis lazuli wysokości 4,3 cm i grubości 3,5cm.Szczególnie wiele bezcennych dzieł sztuki rzezbiarskiej powstałych w tym okresieznaleziono w Ur i Uruk.Obok pieczęci i tabliczek drobne figurki z gliny, lapis lazuli, masy perłowej, alabastru, metalu.Spotykamy już inkrustacje np.w figurce spoczywającego cielątka, łaty na skórze oddane są za pomocąinkrustacji z lapis lazuli.Obok tych małych form rzezby spotykamy i wielkiepłaskorzezby na naczyniach ofiarnych, wazach, płytach kamiennych.W warstwieUruk III, odpowiadającej okresowi Dżemdet Nasr, odkopano płytę bazaltowąwysokości 80 cm, na której artysta uwiecznił władcę podczas polowania na lwy.Kzezba składa się z dwóch, jedna nad drugą umieszczonych części.Na górnej brodaty książę myśliwy, w okrągłej czapeczce, wbija dzidę w ciało skaczącego nańlwa; na dolnej ten sam władca wypuszcza strzałę z mocno napiętego łuku.Wśródznalezisk w Uruk uwagę zwraca dwudziestocentymetrowej wysokości waza libacyjna,używana podczas uroczystości świątynnych, wykonana z żółtawego wapienia.Upodstawy wazy artysta wyrzezbił pełne ekspresji postacie lwów i byków, w pobliżudziobka dwa stojące lwy.Z realistycznym, niemal naturalistycznym, sposobemprzedstawienia postaci zwierzęcych kłóci się nieco mniej staranna formapokazywania człowieka.O ile tam każdy szczegół, każdy mięsień oddany jestniemal z fotograficzną dokładnością, tu mniej interesowała artystów sama postać,anatomiczne szczegóły, więcej ekspresja gestu, ruchu, stanu emocjonalnego.Na odkopanej również w Uruk alabastrowej wazie kultowej, wysmukłej, o pięknymkształcie, wysokości l metra, utrwalił artysta wiele scen" charakterystycznych dla życia, obyczajów i obrzędów Sumerów.Rzezba podzielonazostała na trzy pasy.Najniższy dzieli się dodatkowo na jeszcze" dwie części: dolna pokazuje życiodajne wody, nad którymi bujnie kłosi sięzboże; nieco wyżej widzimy stada, tłustych krów i cieląt.Zrodkowy paszapełniają ludzie nadzy, postępując jeden za drugim, dzwigają dzbany i misy,pełne wszelakich owoców, zbóż, mleka.To lud znoszący do świątyni i jejmagazynów płody swej pracy na roli, w sadach, na łąkach.Najwyższy inajszerszy zarazem pas to jakby opowieść o przyjmowaniu darów i ofiar.BoginiInanna, którą rozpoznać można po jej" charakterystycznym trzcinowym emblemacie, odbiera ofiary od swych wyznawców.Tuż przed nią, sądząc po wielkości nóg reszta uległa zniszczeniu składahołd, jako pierwszy, ensi; za władcą postępują znacz-Uruk ok.2900 p.n.e.69niejsi kapłani.W głębi, jakby za plecami bogini, widać wielkie naczynie pobrzegi wypełnione płodami, a także owce, byka, kozę i maleńkie postacie byćmoże, sług bogini, być może, kapłanów, sprawujących pieczę nad dobytkiem Inanny.Czyż nie o tym, co najważniejsze było w życiu Sumerów, co decydowało o ichrozkwicie i potędze, opowiada zlepiona ze szczątków waza? %7łyciodajne wody,płynące w wybudowanych przez nich kanałach, gromadzone w staranniekonserwowanych zbiornikach, pozwalały im zbierać z pól, łąk, ogrodów i sadówobfite plony.Ich stada były liczne, mleko- i wełnodajne.Ale wierzyli wszystko to stanowi nie ich własność, lecz, wraz z nimi, własność bóstwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Oto pieczęć, pochodząca najprawdopodobniej z okresu przełomu kultury Uruk iDżemdet Nasr, nazwana przez badaczy Procesją na statku".Niewielka, obsługiwanaprzez dwóch żeglarzy łódz, której dziób zdobią pęki roślin, wiezie stojącego wśrodku kapłana, w długiej szacie, z przepaskąOkruchy tysiącletniej historiina głowie.Kapłan ma ręce złożone jak do modlitwy.Tuż za nim znajduje sięrodzaj kultowego stołu, przed nim ołtarz schodkowy, umieszczony na grzbieciebyka.Ołtarz wieńczą dwa pęki trzciny, uznane za symbol bogini Inanny.Być może,jesteśmy świadkami doniosłego obrzędu religijnego, który sumeryjski rzezbiarzutrwalił w cylindrycznej pieczęci z lapis lazuli wysokości 4,3 cm i grubości 3,5cm.Szczególnie wiele bezcennych dzieł sztuki rzezbiarskiej powstałych w tym okresieznaleziono w Ur i Uruk.Obok pieczęci i tabliczek drobne figurki z gliny, lapis lazuli, masy perłowej, alabastru, metalu.Spotykamy już inkrustacje np.w figurce spoczywającego cielątka, łaty na skórze oddane są za pomocąinkrustacji z lapis lazuli.Obok tych małych form rzezby spotykamy i wielkiepłaskorzezby na naczyniach ofiarnych, wazach, płytach kamiennych.W warstwieUruk III, odpowiadającej okresowi Dżemdet Nasr, odkopano płytę bazaltowąwysokości 80 cm, na której artysta uwiecznił władcę podczas polowania na lwy.Kzezba składa się z dwóch, jedna nad drugą umieszczonych części.Na górnej brodaty książę myśliwy, w okrągłej czapeczce, wbija dzidę w ciało skaczącego nańlwa; na dolnej ten sam władca wypuszcza strzałę z mocno napiętego łuku.Wśródznalezisk w Uruk uwagę zwraca dwudziestocentymetrowej wysokości waza libacyjna,używana podczas uroczystości świątynnych, wykonana z żółtawego wapienia.Upodstawy wazy artysta wyrzezbił pełne ekspresji postacie lwów i byków, w pobliżudziobka dwa stojące lwy.Z realistycznym, niemal naturalistycznym, sposobemprzedstawienia postaci zwierzęcych kłóci się nieco mniej staranna formapokazywania człowieka.O ile tam każdy szczegół, każdy mięsień oddany jestniemal z fotograficzną dokładnością, tu mniej interesowała artystów sama postać,anatomiczne szczegóły, więcej ekspresja gestu, ruchu, stanu emocjonalnego.Na odkopanej również w Uruk alabastrowej wazie kultowej, wysmukłej, o pięknymkształcie, wysokości l metra, utrwalił artysta wiele scen" charakterystycznych dla życia, obyczajów i obrzędów Sumerów.Rzezba podzielonazostała na trzy pasy.Najniższy dzieli się dodatkowo na jeszcze" dwie części: dolna pokazuje życiodajne wody, nad którymi bujnie kłosi sięzboże; nieco wyżej widzimy stada, tłustych krów i cieląt.Zrodkowy paszapełniają ludzie nadzy, postępując jeden za drugim, dzwigają dzbany i misy,pełne wszelakich owoców, zbóż, mleka.To lud znoszący do świątyni i jejmagazynów płody swej pracy na roli, w sadach, na łąkach.Najwyższy inajszerszy zarazem pas to jakby opowieść o przyjmowaniu darów i ofiar.BoginiInanna, którą rozpoznać można po jej" charakterystycznym trzcinowym emblemacie, odbiera ofiary od swych wyznawców.Tuż przed nią, sądząc po wielkości nóg reszta uległa zniszczeniu składahołd, jako pierwszy, ensi; za władcą postępują znacz-Uruk ok.2900 p.n.e.69niejsi kapłani.W głębi, jakby za plecami bogini, widać wielkie naczynie pobrzegi wypełnione płodami, a także owce, byka, kozę i maleńkie postacie byćmoże, sług bogini, być może, kapłanów, sprawujących pieczę nad dobytkiem Inanny.Czyż nie o tym, co najważniejsze było w życiu Sumerów, co decydowało o ichrozkwicie i potędze, opowiada zlepiona ze szczątków waza? %7łyciodajne wody,płynące w wybudowanych przez nich kanałach, gromadzone w staranniekonserwowanych zbiornikach, pozwalały im zbierać z pól, łąk, ogrodów i sadówobfite plony.Ich stada były liczne, mleko- i wełnodajne.Ale wierzyli wszystko to stanowi nie ich własność, lecz, wraz z nimi, własność bóstwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]