[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Zostały zebrane materiały dowodowe dotyczące traktowania więzniów obozówkoncentracyjnych przed i po ich eksterminacji.Wynika z nich, że włosy kobiet były ścinaneprzed ich uśmierceniem.Włosy te wysyłano następnie do Niemiec, gdzie je wykorzystywanoprzy produkcji materaców.Odzież, pieniądze i inne cenne rzeczy więzniów równieżzabezpieczano i wysyłano następnie do dyspozycji odpowiednich władz.Zrywano trupomzłote korony z zębów i przesyłano do Banku Rzeszy.Popiół ze spalonych zwłok używany był jako nawóz.W niektórych wypadkachczyniono próby zużytkowania tłuszczu ludzkiego do wytwarzania mydła na skalęprzemysłową.Specjalne grupy operacyjne jezdziły po Europie w poszukiwaniu %7łydów w celupoddania ich ostatecznemu rozwiązaniu .Specjalne misje niemieckie zostały wysłane dosatelitów Rzeszy, jak Węgry i Bułgaria, w celu zorganizowania transportów %7łydów doobozów zagłady.Jest rzeczą wiadomą, że z końcem 1944 roku 400 000 %7łydów z Węgierzostało wymordowanych w Oświęcimiu.Z przeprowadzonych dowodów wynika także, żez części Rumunii ewakuowano 110 000 %7łydów w celu ich zlikwidowania .Adolf Eichmann,który od Hitlera otrzymał zlecenie przeprowadzenia tego programu, szacuje liczbę zabitych%7łydów w rezultacie tej polityki na 6 milionów, z czego 4 miliony uśmiercono w obozachzagłady.Oskarżone organizacjeArt.9 statutu postanawia: W sprawie wszczętej przeciw członkowi jakiejkolwiekgrupy lub organizacji za jego osobistą działalność trybunał może (w związku z jakimkolwiekdziałaniem przestępnym, za które sprawca zostaje skazany osobiście) orzec, że grupa luborganizacja, której sprawca był członkiem, jest organizacją przestępczą .Z art.10 statutu wynika, że uznanie jakiejkolwiek organizacji za przestępczą jestostateczne.Właściwa władza krajowa każdego z sygnatariuszy ma prawo pociągnąć doodpowiedzialności członków tych grup lub organizacji.Trybunał uznał za stosowne poczynićkilka zaleceń, które miałyby zapobiec nadużyciom teorii przestępczości grupy w dalszychprocesach.Akt oskarżenia domaga się uznania przez trybunał za przestępcze następującychorganizacji: Korpus Politycznych Kierowników NSDAP, Gestapo, SD, SS, SA, rząd Rzeszy,Sztab Generalny i Naczelne Dowództwo Sił Zbrojnych.Korpus Politycznych Kierowników NSDAPStruktura i części składowe: Korpus Politycznych Kierowników NSDAP (Das Korpsder Politischen Leiter der Nationalsozialistischen Deutschen Arbeiterpartei) składał sięz oficjalnego aparatu organizacyjnego partii nazistowskiej z Hitlerem na czele.Rzeczywistapraca korpusu była wykonywana przez szefa Kancelarii Partii, któremu pomagałoReichsleitung (krajowe kierownictwo).Szefowi Kancelarii Partii podlegali gauleiterzy.Następnymi szczeblami w hierarchii byli kreisleiterzy, ortsgruppenleiterzy, zellenleiterzyi wreszcie blockleiterzy.Przynależność do kierownictwa partii na wszystkich szczeblachnastępowała dobrowolnie.Wniosek oskarżenia obejmuje grupę co najmniej 600 000 osób.Cele i czynności: Głównym celem Korpusu Politycznych Kierowników NSDAP byłouzyskanie i utrzymanie władzy.Aparat korpusu użyty był do kontrolowania politycznejpostawy narodu niemieckiego.Korpus Politycznych Kierowników partii był szczególnieczynny w czasie plebiscytów, a jego członkowie starali się uzyskać jak największą liczbęgłosów na tak .Kierownicy polityczni różnych szczebli często współpracowali z Gestapoi SD.Działalność przestępcza: Kroki zmierzające do utrzymania kontroli partii nie sązbrodnicze.Zbrodnicze były natomiast tego rodzaju środki podejmowane na tych obszarachokupowanych krajów, które zostały pózniej wcielone do Rzeszy. Korpus Politycznych Kierowników partii odegrał też swoją rolę w prześladowaniu%7łydów.I tak na przykład pogromy z 9 i 10 listopada 1938 roku zostały zorganizowane przywspółpracy gau- i kreisleiterów.Członkowie korpusu byli też do pewnego stopniapoinformowani o sprawie ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej, a to w celuprzeszkodzenia niemieckiej opinii publicznej wyrażenia swego protestu przeciwko temuprogramowi.Aparat politycznego kierownictwa partii odgrywał wielką rolę w przeprowadzaniuprogramu pracy niewolniczej.Zgodnie z dekretem Sauckla traktowanie robotnikówcudzoziemskich było sprawą Korpusu Politycznych Kierowników partii nazistowskiej i jegoczłonkowie - co najmniej od stopnia ortsgruppenleitera - są odpowiedzialni za bezlitosny,a często wręcz nieludzki sposób postępowania wobec tych ludzi.Członkowie korpusuzajmowali się bezpośrednio sprawą traktowania jeńców wojennych.Oficerowie, którzy mielinadzór nad jeńcami wojennymi, mieli nakaz utrzymywania kontaktu z kreisleiteramiw sprawie wydajności pracy.Korpus Politycznych Kierownir ków był również włączony doakcji zachęcania ludności do stosowania linczu wobec zestrzelonych pilotów alianckich.Konkluzja: Bormann i Sauckel wykorzystywali Korpus Politycznych Kierownikówpartii do dokonywania wyżej wymienionych celów przestępczych.Gauleiterzy, kreisleiterzyoraz ortsgruppenleiterzy uczestniczyli w większym lub mniejszym stopniu w wykonaniu tegoprzestępczego programu.Trybunał orzeka, że przestępcza jest grupa osób, które stały na czelebiur Reichsleitung (krajowe kierownictwo), Gauleitung (okręgowe kierownictwo) i Kreis-leitung (obwodowe kierownictwo) oraz tych członków tej organizacji, którzy wiedzielio popełnianiu czynów przestępczych lub osobiście uczestniczyli w popełnianiu takichzbrodni.Powyższa grupa uznana za przestępczą nie może obejmować tych osób, któreustąpiły z zajmowanych wyżej wymienionych stanowisk przed 1 września 1939 roku.Gestapo i SDStruktura i części składowe: Sprawę Geheime Staatspolizei (Gestapo) i Si-cherheitsdienst des Reichsfhrers SS (SD) rozpatrywano wspólnie, gdyż od 26 czerwca 1936roku, po ujednoliceniu policji, zostały one podporządkowane Heydrichowi.ZintegrowanieSicherheitspolizei (Gestapo i Kriminalpolizei) i SD zostało potwierdzone 27 września 1939roku, kiedy to powstał Reichssicherheitshauptamt (Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy -RSHA), w ramach którego scalono kierownictwo pionu państwowej Policji Bezpieczeństwa(Sicherheitspolizei - Sipo) oraz pionu formalnie nadal partyjnej Służby BezpieczeństwaReichsfhrera SS (Sicherheitsdienst des RFSS).RSHA dzielił się na 7 departamentów(Hauptamter): departamenty I i II zajmowały się sprawami administracyjnymi; departamentyIV i V obejmowały działalność Sicherheitspolizei, a mianowicie Departament IV (Gestapo)i Departament V Policję Kryminalną (Kripo); departament III, VI i VII obejmowałydziałalność SD, a mianowicie Departament III - działalność SD wewnątrz kraju, DepartamentVI - działalność SD za granicą i Departament VII - badania światopoglądowe.W krótkimczasie po stworzeniu RSHA zrównano [zglajchszaltowano] Sipo z SS w ten sposób, żewszyscy urzędnicy Gestapo i Policji Kryminalnej zostali odpowiednio do swoich stopniwcieleni do SS [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
. Zostały zebrane materiały dowodowe dotyczące traktowania więzniów obozówkoncentracyjnych przed i po ich eksterminacji.Wynika z nich, że włosy kobiet były ścinaneprzed ich uśmierceniem.Włosy te wysyłano następnie do Niemiec, gdzie je wykorzystywanoprzy produkcji materaców.Odzież, pieniądze i inne cenne rzeczy więzniów równieżzabezpieczano i wysyłano następnie do dyspozycji odpowiednich władz.Zrywano trupomzłote korony z zębów i przesyłano do Banku Rzeszy.Popiół ze spalonych zwłok używany był jako nawóz.W niektórych wypadkachczyniono próby zużytkowania tłuszczu ludzkiego do wytwarzania mydła na skalęprzemysłową.Specjalne grupy operacyjne jezdziły po Europie w poszukiwaniu %7łydów w celupoddania ich ostatecznemu rozwiązaniu .Specjalne misje niemieckie zostały wysłane dosatelitów Rzeszy, jak Węgry i Bułgaria, w celu zorganizowania transportów %7łydów doobozów zagłady.Jest rzeczą wiadomą, że z końcem 1944 roku 400 000 %7łydów z Węgierzostało wymordowanych w Oświęcimiu.Z przeprowadzonych dowodów wynika także, żez części Rumunii ewakuowano 110 000 %7łydów w celu ich zlikwidowania .Adolf Eichmann,który od Hitlera otrzymał zlecenie przeprowadzenia tego programu, szacuje liczbę zabitych%7łydów w rezultacie tej polityki na 6 milionów, z czego 4 miliony uśmiercono w obozachzagłady.Oskarżone organizacjeArt.9 statutu postanawia: W sprawie wszczętej przeciw członkowi jakiejkolwiekgrupy lub organizacji za jego osobistą działalność trybunał może (w związku z jakimkolwiekdziałaniem przestępnym, za które sprawca zostaje skazany osobiście) orzec, że grupa luborganizacja, której sprawca był członkiem, jest organizacją przestępczą .Z art.10 statutu wynika, że uznanie jakiejkolwiek organizacji za przestępczą jestostateczne.Właściwa władza krajowa każdego z sygnatariuszy ma prawo pociągnąć doodpowiedzialności członków tych grup lub organizacji.Trybunał uznał za stosowne poczynićkilka zaleceń, które miałyby zapobiec nadużyciom teorii przestępczości grupy w dalszychprocesach.Akt oskarżenia domaga się uznania przez trybunał za przestępcze następującychorganizacji: Korpus Politycznych Kierowników NSDAP, Gestapo, SD, SS, SA, rząd Rzeszy,Sztab Generalny i Naczelne Dowództwo Sił Zbrojnych.Korpus Politycznych Kierowników NSDAPStruktura i części składowe: Korpus Politycznych Kierowników NSDAP (Das Korpsder Politischen Leiter der Nationalsozialistischen Deutschen Arbeiterpartei) składał sięz oficjalnego aparatu organizacyjnego partii nazistowskiej z Hitlerem na czele.Rzeczywistapraca korpusu była wykonywana przez szefa Kancelarii Partii, któremu pomagałoReichsleitung (krajowe kierownictwo).Szefowi Kancelarii Partii podlegali gauleiterzy.Następnymi szczeblami w hierarchii byli kreisleiterzy, ortsgruppenleiterzy, zellenleiterzyi wreszcie blockleiterzy.Przynależność do kierownictwa partii na wszystkich szczeblachnastępowała dobrowolnie.Wniosek oskarżenia obejmuje grupę co najmniej 600 000 osób.Cele i czynności: Głównym celem Korpusu Politycznych Kierowników NSDAP byłouzyskanie i utrzymanie władzy.Aparat korpusu użyty był do kontrolowania politycznejpostawy narodu niemieckiego.Korpus Politycznych Kierowników partii był szczególnieczynny w czasie plebiscytów, a jego członkowie starali się uzyskać jak największą liczbęgłosów na tak .Kierownicy polityczni różnych szczebli często współpracowali z Gestapoi SD.Działalność przestępcza: Kroki zmierzające do utrzymania kontroli partii nie sązbrodnicze.Zbrodnicze były natomiast tego rodzaju środki podejmowane na tych obszarachokupowanych krajów, które zostały pózniej wcielone do Rzeszy. Korpus Politycznych Kierowników partii odegrał też swoją rolę w prześladowaniu%7łydów.I tak na przykład pogromy z 9 i 10 listopada 1938 roku zostały zorganizowane przywspółpracy gau- i kreisleiterów.Członkowie korpusu byli też do pewnego stopniapoinformowani o sprawie ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej, a to w celuprzeszkodzenia niemieckiej opinii publicznej wyrażenia swego protestu przeciwko temuprogramowi.Aparat politycznego kierownictwa partii odgrywał wielką rolę w przeprowadzaniuprogramu pracy niewolniczej.Zgodnie z dekretem Sauckla traktowanie robotnikówcudzoziemskich było sprawą Korpusu Politycznych Kierowników partii nazistowskiej i jegoczłonkowie - co najmniej od stopnia ortsgruppenleitera - są odpowiedzialni za bezlitosny,a często wręcz nieludzki sposób postępowania wobec tych ludzi.Członkowie korpusuzajmowali się bezpośrednio sprawą traktowania jeńców wojennych.Oficerowie, którzy mielinadzór nad jeńcami wojennymi, mieli nakaz utrzymywania kontaktu z kreisleiteramiw sprawie wydajności pracy.Korpus Politycznych Kierownir ków był również włączony doakcji zachęcania ludności do stosowania linczu wobec zestrzelonych pilotów alianckich.Konkluzja: Bormann i Sauckel wykorzystywali Korpus Politycznych Kierownikówpartii do dokonywania wyżej wymienionych celów przestępczych.Gauleiterzy, kreisleiterzyoraz ortsgruppenleiterzy uczestniczyli w większym lub mniejszym stopniu w wykonaniu tegoprzestępczego programu.Trybunał orzeka, że przestępcza jest grupa osób, które stały na czelebiur Reichsleitung (krajowe kierownictwo), Gauleitung (okręgowe kierownictwo) i Kreis-leitung (obwodowe kierownictwo) oraz tych członków tej organizacji, którzy wiedzielio popełnianiu czynów przestępczych lub osobiście uczestniczyli w popełnianiu takichzbrodni.Powyższa grupa uznana za przestępczą nie może obejmować tych osób, któreustąpiły z zajmowanych wyżej wymienionych stanowisk przed 1 września 1939 roku.Gestapo i SDStruktura i części składowe: Sprawę Geheime Staatspolizei (Gestapo) i Si-cherheitsdienst des Reichsfhrers SS (SD) rozpatrywano wspólnie, gdyż od 26 czerwca 1936roku, po ujednoliceniu policji, zostały one podporządkowane Heydrichowi.ZintegrowanieSicherheitspolizei (Gestapo i Kriminalpolizei) i SD zostało potwierdzone 27 września 1939roku, kiedy to powstał Reichssicherheitshauptamt (Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy -RSHA), w ramach którego scalono kierownictwo pionu państwowej Policji Bezpieczeństwa(Sicherheitspolizei - Sipo) oraz pionu formalnie nadal partyjnej Służby BezpieczeństwaReichsfhrera SS (Sicherheitsdienst des RFSS).RSHA dzielił się na 7 departamentów(Hauptamter): departamenty I i II zajmowały się sprawami administracyjnymi; departamentyIV i V obejmowały działalność Sicherheitspolizei, a mianowicie Departament IV (Gestapo)i Departament V Policję Kryminalną (Kripo); departament III, VI i VII obejmowałydziałalność SD, a mianowicie Departament III - działalność SD wewnątrz kraju, DepartamentVI - działalność SD za granicą i Departament VII - badania światopoglądowe.W krótkimczasie po stworzeniu RSHA zrównano [zglajchszaltowano] Sipo z SS w ten sposób, żewszyscy urzędnicy Gestapo i Policji Kryminalnej zostali odpowiednio do swoich stopniwcieleni do SS [ Pobierz całość w formacie PDF ]