[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nastała przerazliwa mściwość zwycięzcy.Cała niemal szlachtaczeska wyginęła na rusztowaniach, dobra jej skonfiskowano i nadano niemieckim oficerom habsburskichwojsk.Przez trzysta lat jakby nie było zgoła narodu czeskiego, gdyż nie było go w historii.Klęska czeskadopomogła do wzmożenia (i to nadzwyczajnego) habsburskiej idei dynastycznej, iście bizantyńskiej,antynarodowej.Czesi zaś cofnęli się pod względem społecznym tak dalece, iż zbliżali się do stanuspołeczności, tak zmalało u nich zróżniczkowanie.Dopiero w drugiej połowie XIX wieku odrodził się tennaród na nowo z korzenia, z ludu wiejskiego i drobnego mieszczaństwa po miasteczkach.Polska odrobiła klęskę cecorską w następnym roku.We wrześniu 1621 nastąpiło słynne oblężenieobozu polskiego, rozłożonego pod Chocimiem, a mieszczącego 66.000 żołnierza, przez armię sułtanaOsmana I, liczącą 300.000 zbrojnych.Zakończono tę wojnę korzystnym rozejmem (pokoju stałego nigdysię z Turkiem nie zawierało).Na wojnę chocimską przywiódł Konaszewicz swoich Kozaków, pod warunkiem, że król uznahierarchię schizmatycką, wyświęconą przez Teofana, a działającą dotychczas tajnie.Zaczyna Kozaczyznastawać pod chorągwią prawosławia, jakoby prześladowanego.Wojny kozackie były atoli także w Rosji.Czy także tam prawosławie było uciskane? Chodziło i tu i tam o kolonizację stepów.Zgoła zaś nie mażadnego związku pomiędzy kozaczyzną a kwestią narodowości ruskiej.Nigdy żaden Kozak nie twierdziło sobie, że jest Rusinem, a wyrazy Ukraina , Ukrainiec" miały znaczenie li tylko geograficzne, w ści- 41 42) J B 158.) Sza. 322słym ograniczeniu do wiadomych każdemu województw ukraińskich" (Kijów, Bracław,Czernichów).Czesi nie wykazali poczucia narodowego, a mieli je posiadać Kozacy?Na wojny polsko-tureckie zwracał baczną uwagę Dubrownik, z nadzieją, że wytryśnie z nich nowezródło odrodzenia katolickiego świata.Na czasy pierwszych dwóch Wazów w Polsce przypadł właśniewiek złoty literatury dubrownickiej.Ileż tam serdecznego uczucia dla Polski! Jakżeż uwielbianokrólewicza Władysława, który był w ogóle szczęśliwym ulubieńcem poetów, opiewanym w kilkujęzykach w różnych stronach Europy.Głównym wyrazicielem kierunku polonofilskiego był Ivan FranjinGundulić (1588-1638).Największym jego dziełem jest poemat epiczny w 20 pieśniach pt. Osman",opiewający wojnę roku 162143).Dubrownik sympatyzował z Polską, bo stanowił obok niej najwyrazniejszą w Słowiańszczyznieostoję cywilizacji łacińskiej.Republika dubrownicka mała przestrzenią, posiadała kulturę wielką iwszechstronną, wcale nie niższą od polskiej.Cywilizacyjne położenie było w Dubrowniku o tylebezpieczniejsze, iż tam napierał tylko bizantynizm wschodni, gdy tymczasem Polska narażoną była naataki obustronne, wschodniego i zachodniego, mając nadto odpierać silny napór cywilizacji turańskiej.Opary bizantyńskie miały się szerzyć na Zachodzie coraz bardziej i do tego stopnia, iż w znacznejczęści Europy zachodniej następowała mechanizacja państw i społeczeństw.Zważmy, że wojna 30-letniatorowała drogę bizantynizmowi.43) Wielką wartość tego eposu podniósł Mickiewicz w swych kursach literatur słowiańskich.Pod jegokierunkiem przetłumaczył Osmana" Karol Brzozowski, lecz rękopis spłonął podczas pożaru w Dreznie wroku 1849.Najstarsza biografia Gundulicia wyszła po włosku w roku 1828 przez pijara dubrownickiegoAppendiniego.W nowszej literaturze najlepsze jest studium Szweda, Jensena: Gundulić und sein OsmanGoteberg 1900).Z Polaków pisał o nim Rząrzeski w roku 1868, a potem jest tylko rozprawka HenrykaGluecka Gundulić w Polsce".Ss styczeń 1906.XIIOSAABIENIE SPOAECZECSTW(1611-1714)Stosunki europejskie tak społeczne, jak i polityczne komplikowały się coraz bardziej, azatem trzeba było coraz więcej wiedzy z zakresu humaniorów, żeby się w nich orientować, a coraz więcejstanowczości cywilizacyjnej, by nimi kierować.Nie można być cywilizowanym na dwa sposoby, amieszanka cywilizacyjna pomniejsza kulturę czynu.Działać pożytecznie można tylko w imię pewnejcywilizacji, trzeba mieć kierunek stały i dbać o ciągłość; inaczej zacznie się plątanina myśl czynów i robisię rzeczy niepotrzebne, wytwarza się chaos.Europa posiadała tylko jedną cywilizację rodzimą, t j.łacińską.Turańska i żydowska pochodziły zAzji i nie traciły cech azjatyckich.Bizantyńska wyłoniła się bądz co bądz z orientalizmu i pchnęłachrześcijaństwo na fałszywe drogi.Pozostaje tylko dla Europy cywilizacja łacińska, jako jedyna stosowna,jedyna wiodąca do rozwoju.Przenikanie bizantyńskiej na Zachód było fatalnym, a wzmogło się przezprotestantyzm tak dalece, iż stawało się to z pokolenia w pokolenie coraz bardziej niepowstrzymalnym,jak gdyby ta siła, niestety ujemna, nie miała upaść inaczej, jak tylko z upadkiem protestantyzmu.Na wykolejenia Europy był zawsze jeden środek niezawodny i prosty; nawrót do cywilizacjiłacińskiej i przestrzeganie jej w życiu zbiorowym.Cywilizacje, te największe siły dziejowe, działały zżelazną konsekwencją, lecz nikt nie zdawał sobie sprawy z ich istnienia.Nasuwa się tu zestawienie znaukami przyrodniczymi; np.elektryczność działała zawsze, chociaż nie wiedziano o jej istnieniu,również bakcyle robiły zawsze swoje, jakkolwiek nikomu nieznane.Nieuniknione wyniki walkcywilizacyj 323 przygotowywały się tedy poza świadomością uczestników tych bojów.Można by powiedzieć, żehistoria tworzyła się wśród powszechnej nieświadomości.Nie umiano patrzeć daleko, chwytano się tego,co bezpośrednie i bliskie, co wiodło wyraznie do celów, nastręczanych przez mieszanki cywilizacyjne.Nie orientując się, nie umiejąc opanować zwiększających się coraz bardziej zawiłości, szukanoporady w upraszczaniu spraw i rzeczy [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Nastała przerazliwa mściwość zwycięzcy.Cała niemal szlachtaczeska wyginęła na rusztowaniach, dobra jej skonfiskowano i nadano niemieckim oficerom habsburskichwojsk.Przez trzysta lat jakby nie było zgoła narodu czeskiego, gdyż nie było go w historii.Klęska czeskadopomogła do wzmożenia (i to nadzwyczajnego) habsburskiej idei dynastycznej, iście bizantyńskiej,antynarodowej.Czesi zaś cofnęli się pod względem społecznym tak dalece, iż zbliżali się do stanuspołeczności, tak zmalało u nich zróżniczkowanie.Dopiero w drugiej połowie XIX wieku odrodził się tennaród na nowo z korzenia, z ludu wiejskiego i drobnego mieszczaństwa po miasteczkach.Polska odrobiła klęskę cecorską w następnym roku.We wrześniu 1621 nastąpiło słynne oblężenieobozu polskiego, rozłożonego pod Chocimiem, a mieszczącego 66.000 żołnierza, przez armię sułtanaOsmana I, liczącą 300.000 zbrojnych.Zakończono tę wojnę korzystnym rozejmem (pokoju stałego nigdysię z Turkiem nie zawierało).Na wojnę chocimską przywiódł Konaszewicz swoich Kozaków, pod warunkiem, że król uznahierarchię schizmatycką, wyświęconą przez Teofana, a działającą dotychczas tajnie.Zaczyna Kozaczyznastawać pod chorągwią prawosławia, jakoby prześladowanego.Wojny kozackie były atoli także w Rosji.Czy także tam prawosławie było uciskane? Chodziło i tu i tam o kolonizację stepów.Zgoła zaś nie mażadnego związku pomiędzy kozaczyzną a kwestią narodowości ruskiej.Nigdy żaden Kozak nie twierdziło sobie, że jest Rusinem, a wyrazy Ukraina , Ukrainiec" miały znaczenie li tylko geograficzne, w ści- 41 42) J B 158.) Sza. 322słym ograniczeniu do wiadomych każdemu województw ukraińskich" (Kijów, Bracław,Czernichów).Czesi nie wykazali poczucia narodowego, a mieli je posiadać Kozacy?Na wojny polsko-tureckie zwracał baczną uwagę Dubrownik, z nadzieją, że wytryśnie z nich nowezródło odrodzenia katolickiego świata.Na czasy pierwszych dwóch Wazów w Polsce przypadł właśniewiek złoty literatury dubrownickiej.Ileż tam serdecznego uczucia dla Polski! Jakżeż uwielbianokrólewicza Władysława, który był w ogóle szczęśliwym ulubieńcem poetów, opiewanym w kilkujęzykach w różnych stronach Europy.Głównym wyrazicielem kierunku polonofilskiego był Ivan FranjinGundulić (1588-1638).Największym jego dziełem jest poemat epiczny w 20 pieśniach pt. Osman",opiewający wojnę roku 162143).Dubrownik sympatyzował z Polską, bo stanowił obok niej najwyrazniejszą w Słowiańszczyznieostoję cywilizacji łacińskiej.Republika dubrownicka mała przestrzenią, posiadała kulturę wielką iwszechstronną, wcale nie niższą od polskiej.Cywilizacyjne położenie było w Dubrowniku o tylebezpieczniejsze, iż tam napierał tylko bizantynizm wschodni, gdy tymczasem Polska narażoną była naataki obustronne, wschodniego i zachodniego, mając nadto odpierać silny napór cywilizacji turańskiej.Opary bizantyńskie miały się szerzyć na Zachodzie coraz bardziej i do tego stopnia, iż w znacznejczęści Europy zachodniej następowała mechanizacja państw i społeczeństw.Zważmy, że wojna 30-letniatorowała drogę bizantynizmowi.43) Wielką wartość tego eposu podniósł Mickiewicz w swych kursach literatur słowiańskich.Pod jegokierunkiem przetłumaczył Osmana" Karol Brzozowski, lecz rękopis spłonął podczas pożaru w Dreznie wroku 1849.Najstarsza biografia Gundulicia wyszła po włosku w roku 1828 przez pijara dubrownickiegoAppendiniego.W nowszej literaturze najlepsze jest studium Szweda, Jensena: Gundulić und sein OsmanGoteberg 1900).Z Polaków pisał o nim Rząrzeski w roku 1868, a potem jest tylko rozprawka HenrykaGluecka Gundulić w Polsce".Ss styczeń 1906.XIIOSAABIENIE SPOAECZECSTW(1611-1714)Stosunki europejskie tak społeczne, jak i polityczne komplikowały się coraz bardziej, azatem trzeba było coraz więcej wiedzy z zakresu humaniorów, żeby się w nich orientować, a coraz więcejstanowczości cywilizacyjnej, by nimi kierować.Nie można być cywilizowanym na dwa sposoby, amieszanka cywilizacyjna pomniejsza kulturę czynu.Działać pożytecznie można tylko w imię pewnejcywilizacji, trzeba mieć kierunek stały i dbać o ciągłość; inaczej zacznie się plątanina myśl czynów i robisię rzeczy niepotrzebne, wytwarza się chaos.Europa posiadała tylko jedną cywilizację rodzimą, t j.łacińską.Turańska i żydowska pochodziły zAzji i nie traciły cech azjatyckich.Bizantyńska wyłoniła się bądz co bądz z orientalizmu i pchnęłachrześcijaństwo na fałszywe drogi.Pozostaje tylko dla Europy cywilizacja łacińska, jako jedyna stosowna,jedyna wiodąca do rozwoju.Przenikanie bizantyńskiej na Zachód było fatalnym, a wzmogło się przezprotestantyzm tak dalece, iż stawało się to z pokolenia w pokolenie coraz bardziej niepowstrzymalnym,jak gdyby ta siła, niestety ujemna, nie miała upaść inaczej, jak tylko z upadkiem protestantyzmu.Na wykolejenia Europy był zawsze jeden środek niezawodny i prosty; nawrót do cywilizacjiłacińskiej i przestrzeganie jej w życiu zbiorowym.Cywilizacje, te największe siły dziejowe, działały zżelazną konsekwencją, lecz nikt nie zdawał sobie sprawy z ich istnienia.Nasuwa się tu zestawienie znaukami przyrodniczymi; np.elektryczność działała zawsze, chociaż nie wiedziano o jej istnieniu,również bakcyle robiły zawsze swoje, jakkolwiek nikomu nieznane.Nieuniknione wyniki walkcywilizacyj 323 przygotowywały się tedy poza świadomością uczestników tych bojów.Można by powiedzieć, żehistoria tworzyła się wśród powszechnej nieświadomości.Nie umiano patrzeć daleko, chwytano się tego,co bezpośrednie i bliskie, co wiodło wyraznie do celów, nastręczanych przez mieszanki cywilizacyjne.Nie orientując się, nie umiejąc opanować zwiększających się coraz bardziej zawiłości, szukanoporady w upraszczaniu spraw i rzeczy [ Pobierz całość w formacie PDF ]