[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Port, jak widać, odcięty jest od morza wysokim falochronem.W sektorze b planszywystaje zza niego coś w rodzaju spłaszczonego garbu, co może łatwo ujść uwagiobserwatora patrzącego na basen portowy z odległości paru mil.To wybrzuszenie,które może być nadbudówką dużej barki, jakiegoś statku pomocniczego, wszystkim,co obsługuje ruch portowy, jest tajną bronią Hitlera na morzu, największym okrętempodwodnym świata, który, wbrew przypuszczeniom, uszedł naszym bombom.Okręt, którego pomost wystaje zza falochronu, już następnego dnia jako U-1852zniknie z Gdyni, aby w niespełna dwa miesiące pózniej dać się we znaki naszej żegludze na Oceanie Indyjskim, a następnie na Pacyfiku.Materiał, jaki teraz zaprezentujemy, stanowi swego rodzaju ewenement w pracywywiadów i przedstawia wartość nie tylko dla sprawy będącej przedmiotem naszejkonferencji.Uwaga!Na ekranie pojawia się jasny blondyn w mundurze niemieckiej marynarki wojennej.Na rękawach galony komandora porucznika, na bluzie mnóstwo baretek.Wiązaniekrawata zakrywa najwyższe odznaczenie bojowe Niemiec  Krzyż Rycerski doKrzyża %7łelaznego z Liśćmi Dębowymi i Brylantami.W dużych inteligentnych oczachpustka zmęczonego życiem człowieka.Narrator: Oto dowódca U-1852, komandor porucznik Kurt Hacke, urodzony w listopadzietysiąc dziewięćset dwudziestego roku w Gdańsku, syn Ottona Rudigera i Liselottyzamieszkałej w Gdańsku przy Bierstrasse dziewiętnaście, absolwent Szkoły OkrętówPodwodnych w Neustadt.Przebieg służby bojowej: operując z bazy w La Rochelle,zatopił na Atlantyku dwadzieścia cztery statki handlowe o łącznej pojemności stopięćdziesiąt tysięcy brutto rejestrowanych ton, a wsławił się zatopieniem naszegolotniskowca Gallant.Do jego największych wyczynów bojowych zalicza się jednakstoczenie bezprecedensowej walki nawodnej z naszym niszczycielem na Atlantyku,po której, pomimo ciężkich uszkodzeń, zdołał doprowadzić swój zdemolowany okrętdo bazy.W uznaniu jego zasług generał admirał von Friedeburg powierzył mudowództwo tego okrętu.W lipcu i sierpniu bieżącego roku, operując z nie znanej namdotąd bazy znajdującej się gdzieś w Azji południowo-wschodniej, zatopił na OceanieIndyjskim jedenaście statków o łącznej pojemności siedemdziesiąt jeden tysięcybrutto rejestrowanych ton, a zatem więcej niżeli cała flotylla japońskich okrętów pod-wodnych operująca na tym obszarze w ciągu półrocza.Już tylko to  niezależnie odwybitnych walorów dowódczych Kurta Hackego  świadczy o tym, jak grozną,trudną do zwalczenia bronią jest ten okręt.Zmiana planszy: na ekranie wnętrze mieszkania.,,Ten sam, poznajemy go po jasnej czuprynie, na rok przed wybuchem wojny, wotoczeniu matki, ojca  nadradcy gauleitera Gdańska, obecnego wielkorządcyPomorza, aktywnego SA-mana, poległego w pierwszym dniu wojny w walkach o We-sterplatte  oraz trójki swoich braci, esesmanów, poległych już na frontach.Cechy charakteru: nieustraszony, zdyscyplinowany, wymagajacy wobecpodwładnych, zdecydowany w działaniu; do negatywnych cech należy zaliczyćnieumiejętność nawiązywania kontaktów z ludzmi, zamknięcie się w sobie.Przynależność polityczna: do matury  w Hitlerjugend, pózniej członek NSDAP.Zmiana planszy. Akt dekoracji komandora porucznika Hackego Krzyżem Rycerskim do %7łelaznegoKrzyża z Liśćmi Dębowymi i Brylantami.Czas: marzec 1944.Miejsce: żelbetowe blokhauzy kwatery głównej Hitlera w Kętrzynie; osoby naplanszy: wyprostowany na strunę Hacke, zgarbiony w pałąk Hitler, szefOberkommando der Wehrmacht feldmarszałek Keitel, komenderujący admirałokrętów podwodnych generał admirał von Friedenburg, generał pułkownik Jodl, szefsztabu generalnego generał pułkownik Guderian; nastrój: od Hitlera do Hackego poza fryzjersko uśmiechniętym Keitlem  grobowy.Zmiana planszy. Rok 1941: Hacke na molo w Sopocie.W tym wysokim, szczupłym porucznikumarynarki nikt by nie rozpoznał postrachu atlantyckich konwojów.Zmiana planszy. Rok 1942: Hacke na tle Wieży Eiffla, Paryż. Zmiana planszy. Rok 1943: Hacke w zniszczonym bombami Hamburgu.Na ekranie kadr czystego światła; głos narratora: Nie prezentujemy oficerów U-1852 w kolejności, według stopni wojskowych ipełnionych funkcji.Robimy to celowo.Dlaczego? Pózniej się to wyjaśni.Następnymczłonkiem załogi, należącym do tak zwanego ścisłego dowództwa okrętu, będzie.Na ekranie gruszkowata twarz z wyłupiastymi oczami, na bluzie marynarki wojennejmnóstwo baretek, Krzyż %7łelazny Pierwszej i Drugiej Klasy..dowódca artylerii okrętu porucznik Gustaw Wenk, urodzony w styczniu tysiącdziewięćset dziewiętnastego roku w Duisburgu, syn urzędnika pocztowego Emila iHelgi, wykształcenie średnie realne, ochotniczo w u-bootwaffe.Od początku wojnydo zamustrowania na U-1852  udział w zwalczaniu konwojów na Atlantyku iTrasie Murmańskiej.Cechy charakteru: odważny, zdyscyplinowany, fanatycznie oddany sprawie WielkichNiemiec.Przynależność polityczna: do matury  Hitlerjugend, pózniej członek NSDAP.Zmiana planszy.Na ekranie dobrodusznie uśmiechnięta twarz łysiejącego szatyna wśród odznaczeńbojowych z Krzyżem %7łelaznym Pierwszej i Drugiej Klasy Złota Odznaka Partyjna.Narrator: Nawigator i zastępca dowódcy okrętu do spraw pokładowych, kapitan Hans Strelov,urodzony w kwietniu tysiąc dziewięćset czternastego roku w Kónigsbergu, synhandlarza starzyzny Erwina i Sybilli; karierę zawodową zaczyna jako chłopiecokrętowy na statkach Hapag-Lloyd; w u-bootwaffe ochotniczo od trzydziestegoszóstego roku; za wdarcie się do zatoki Scapa Flow nawigowanego przez niego U-74i storpedowanie pancernika Ark of Westminster awansowany do stopniaoficerskiego; służbę w morzu przeplata licznymi oddelegowaniami na kursy szkole-niowe na lądzie.Charakterystyka: samouk, fanatycznie oddany Hitlerowi, skrajny nacjonalista.Brakiwiedzy nadrabia cichą współpracą ze służbą bezpieczeństwa i gestapo; podejrzany odonos, w którego wyniku rozstrzelany został jego ostatni przełożony,korwettenkapitan Dietrich graf von Wittelsbach za rzekome zniesławienie wodzaNiemiec.Ma ambicje dowodzenia okrętem podwodnym, z bliżej nie znanychpowodów nie spełnione.Działalność polityczna: członek NSDAP od czasu przejęcia władzy przez Hitlera;bojówkarz w okresie przed i po pożarze Reichstagu.Zmiana planszy.Na ekranie urodziwy brunet w mundurze kapitana marynarki wojennej zemblematami inżyniera okrętowego; na bluzie liczne odznaczenia bojowe, z wiązaniakrawata zwisa Krzyż Rycerski; w myślących oczach zagadkowy uśmiech.Narrator: Oto główny inżynier U-1852, kapitan Ulrich Ihna, urodzony w lipcu tysiącdziewięćset dziewiętnastego roku, w Burgdorfie koło Hanoweru, syn inżynieraagronoma.Osobie jego, jako nietypowej wśród obsady oficerskiej tego okrętu,poświęcamy nieco więcej uwagi.Wyróżniający się student wydziału maszynowego w Technische Hochschule wHanowerze, dwa lata przed wybuchem wojny zostaje wysłany, w ramach wymianystudentów, do Royal Maritime Enginering College w Londynie, gdzie  pozawybitnymi uzdolnieniami do nauk ścisłych  wykazuje się niej nieprzeciętnąznajomością literatury angielskiej [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • milosnikstop.keep.pl