[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.PartycypacjaPartycypacjaPoziom partycypacji ma duży wpływ na sposób, w jaki organizacja funkcjonuje i generalnie odnosi się do dwóch kluczowych obszarów, tj.stylu zarządzania i reprezentacji pracowników.Na poziomie makro, uczestnictwo wraz z pracownikami jako zespołem jest sterowane przez procedury konsultacyjne i negocjacyjne z reprezentacją związków zawodowych.Obecnie formą partycypacji pracowników w zarządzaniu są rady pracownicze.Na poziomie mikro, stopień indywidualnego uczestnictwa w decyzjach organizacyjnych będzie zależał od przyjętych stylów zarządzania.Harwardzki model ZZL utrzymuje, że różni „wewnętrzni udziałowcy” (stakeholders) w organizacji powinni być brani pod uwagę w procesach podejmowania decyzji.W skład wewnętrznych udziałowców wchodzą akcjonariusze (shareholders), klienci i pracownicy oraz związki zawodowe.Uważa się, że jeżeli pracownicy i związki zawodowe są włączeni w proces podejmowania decyzji, mają większe poczucie odpowiedzialności za podjęte decyzje i bardziej zaangażują się w ich wdrożenie.Pracownicy będą mieli wyższą motywację do wykonywania zadań wówczas, gdy wniosą większy wkład w określanie celów pracy i sposób, w jaki mają być one osiągnięte.Partycypacja może być postrzegana jako ważny aspekt sposobu, w jakim ZZL może poszukiwać zwiększenia zaangażowania pracowników.Partycypacja pracowników może być postrzegana jako konsultacyjna lub delegacyjna.W partycypacji konsultacyjnej zachęca się personel do wnoszenia swego wkładu w postaci własnych pomysłów i umożliwia się im to, z tym, że kierownictwo zachowuje sobie prawo do podejmowania ostatecznej decyzji.W partycypacji delegatywnej idzie się dalej i pozwala pracownikom na przyjęcie odpowiedzialności za decyzje, które tradycyjnie należały do prerogatyw kierowniczych.Autorytaryzm w zarządzaniu, nawet tam, gdzie istnieją pewne zachowania wskazujące na nadużywanie władzy, niektórzy uznają, za równie wartościowy jak stanowcze zarządzanie.Może on być szczególnie odpowiedni w ramach pewnych kultur organizacji, szczególnie, gdy mają być osiągnięte dobre wyniki handlowe.Inni będą twierdzili, że istnieje raczej płynna granica między tego typu zarządzaniem a tyranizowaniem załogi.Mogłoby się wydawać, że twardy styl zarządzania prawdopodobnie nie będzie popularny w XXI wieku to jednak według Raportu Instytutu Zarządzania (Institute ot Managemant Report 1994), „Rozwój zarządzania podczas wkraczania w nowe millenium", respondenci w badaniu 1200-u kierowników stanowczo utrzymywali, że „autorytarne style zarządzania będą coraz rzadziej stosowne".Respondenci twierdzili również, że w 29 proc.organizacji podejmowano kroki w kierunku stylu nastawionego bardziej „na kooperację", mniej „na przymus” i że w dalszych 39 procentach organizacji, taki styl za rządzenia był częściowo stosowany.Przewiduje się ze w obliczu nowego stulecia kierownik będzie liderem zespołu, pozyskującym szacunek pracowników, a nie przełożonym wydającym polecenia.Stosunkowo nowe spojrzenie na przywództwo kierownicze, np.przywództwo transformacyjne, wydaje się być zgodne ze spojrzeniem ZZL na życic organizacji.Taki rodzaj przywództwa zakłada szacunek dla ludzi i przyznanie im określonych uprawnień.Od liderów oczekuje się, że zademonstrują swoją charyzmę i wpłyną na swoich zwolenników tak, aby podzielali ich inspirujące wizje przyszłych osiągnięć organizacji.Podczas tego procesu liderzy będą starali się wspierać tych, którzy są przedmiotem ich wpływu i będą bardzo chcieli nakłonić ich do tego, aby byli przedsiębiorczy w dostrzeganiu i odważni w chwytaniu możliwości wykorzystania własnych talentów oraz aby wnieśli swój własny wkład w postaci innowacji [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.PartycypacjaPartycypacjaPoziom partycypacji ma duży wpływ na sposób, w jaki organizacja funkcjonuje i generalnie odnosi się do dwóch kluczowych obszarów, tj.stylu zarządzania i reprezentacji pracowników.Na poziomie makro, uczestnictwo wraz z pracownikami jako zespołem jest sterowane przez procedury konsultacyjne i negocjacyjne z reprezentacją związków zawodowych.Obecnie formą partycypacji pracowników w zarządzaniu są rady pracownicze.Na poziomie mikro, stopień indywidualnego uczestnictwa w decyzjach organizacyjnych będzie zależał od przyjętych stylów zarządzania.Harwardzki model ZZL utrzymuje, że różni „wewnętrzni udziałowcy” (stakeholders) w organizacji powinni być brani pod uwagę w procesach podejmowania decyzji.W skład wewnętrznych udziałowców wchodzą akcjonariusze (shareholders), klienci i pracownicy oraz związki zawodowe.Uważa się, że jeżeli pracownicy i związki zawodowe są włączeni w proces podejmowania decyzji, mają większe poczucie odpowiedzialności za podjęte decyzje i bardziej zaangażują się w ich wdrożenie.Pracownicy będą mieli wyższą motywację do wykonywania zadań wówczas, gdy wniosą większy wkład w określanie celów pracy i sposób, w jaki mają być one osiągnięte.Partycypacja może być postrzegana jako ważny aspekt sposobu, w jakim ZZL może poszukiwać zwiększenia zaangażowania pracowników.Partycypacja pracowników może być postrzegana jako konsultacyjna lub delegacyjna.W partycypacji konsultacyjnej zachęca się personel do wnoszenia swego wkładu w postaci własnych pomysłów i umożliwia się im to, z tym, że kierownictwo zachowuje sobie prawo do podejmowania ostatecznej decyzji.W partycypacji delegatywnej idzie się dalej i pozwala pracownikom na przyjęcie odpowiedzialności za decyzje, które tradycyjnie należały do prerogatyw kierowniczych.Autorytaryzm w zarządzaniu, nawet tam, gdzie istnieją pewne zachowania wskazujące na nadużywanie władzy, niektórzy uznają, za równie wartościowy jak stanowcze zarządzanie.Może on być szczególnie odpowiedni w ramach pewnych kultur organizacji, szczególnie, gdy mają być osiągnięte dobre wyniki handlowe.Inni będą twierdzili, że istnieje raczej płynna granica między tego typu zarządzaniem a tyranizowaniem załogi.Mogłoby się wydawać, że twardy styl zarządzania prawdopodobnie nie będzie popularny w XXI wieku to jednak według Raportu Instytutu Zarządzania (Institute ot Managemant Report 1994), „Rozwój zarządzania podczas wkraczania w nowe millenium", respondenci w badaniu 1200-u kierowników stanowczo utrzymywali, że „autorytarne style zarządzania będą coraz rzadziej stosowne".Respondenci twierdzili również, że w 29 proc.organizacji podejmowano kroki w kierunku stylu nastawionego bardziej „na kooperację", mniej „na przymus” i że w dalszych 39 procentach organizacji, taki styl za rządzenia był częściowo stosowany.Przewiduje się ze w obliczu nowego stulecia kierownik będzie liderem zespołu, pozyskującym szacunek pracowników, a nie przełożonym wydającym polecenia.Stosunkowo nowe spojrzenie na przywództwo kierownicze, np.przywództwo transformacyjne, wydaje się być zgodne ze spojrzeniem ZZL na życic organizacji.Taki rodzaj przywództwa zakłada szacunek dla ludzi i przyznanie im określonych uprawnień.Od liderów oczekuje się, że zademonstrują swoją charyzmę i wpłyną na swoich zwolenników tak, aby podzielali ich inspirujące wizje przyszłych osiągnięć organizacji.Podczas tego procesu liderzy będą starali się wspierać tych, którzy są przedmiotem ich wpływu i będą bardzo chcieli nakłonić ich do tego, aby byli przedsiębiorczy w dostrzeganiu i odważni w chwytaniu możliwości wykorzystania własnych talentów oraz aby wnieśli swój własny wkład w postaci innowacji [ Pobierz całość w formacie PDF ]