[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Natychmiastpo uwolnieniu Katarzyna wyjechała z Rzymu, znajdując azyl wwolnym mieście Florencji.Ta dzielna kobieta jest autorką zbioru receptur na różnekosmetyki oraz& trucizny, z których przecież Borgiowie częstokorzystali.Była znawczynią trucizn nie gorszą od neronowskiejLokusty.Znała takie, które były w stanie zabić człowieka w ciągusekundy i takie, które mogły męczyć, pod postacią ciężkiejchoroby, tygodniami.Zdrowemu człowiekowi wypadały włosy,paznokcie, zęby, schodziła skóra, lecz najstaranniejsza analizazwłok nie była w stanie odkryć w organizmie śladów zatrucia, coszczególnie było cenne dla Borgiów.Zmarła Katarzyna 28 maja 1589 roku, w wieku czterdziestusześciu lat.Nie zobaczyła już swoich sześciorga dzieci.W 1506 roku Cezar uciekł z więzienia hiszpańskiego wMedina i przyjechał do Ferrary, do swego szwagra i siostryLukrecji.Była niezmiennie rada z przybycia swego ukochanegobrata.Zauważyła, że Cezar jest już zupełnie inny: przygaszony,rozczarowany życiem, i zżarty przez syfilis.Z pięknego, smagłegomłodzieńca przeobraził się w swoją karykaturę: musiał nosićaksamitną maskę i rękawiczki, żeby ukryć ślady syfilitycznych ran.Dosłownie lazł pod strzały i miecze wrogów.Zaczął uczestniczyćw lokalnych potyczkach między miejscowymi książętami, którzycałe lata prowadzili między sobą różne wojenki.Cezar ma jużtrzydzieści lat.Tym razem wojował przeciw hrabiemu de Lerin.Podczas oblężenia Viany, w Nawarze, ruszył do ataku na czele stujezdnych żołnierzy i zmusił wroga do ucieczki.W jakiś amoku(może specjalnie szukał śmierci) wkroczył na terytorium wroga. Został tam zabity 12 marca 1507 roku.Zdjęto z niego zbroję iubranie, nagiego porzucono na ziemi.Tak skończył swój żywotukochany brat Lukrecji.Ona już tak wielu bliskich utraciła! Nie majej dwóch braci, syna, matki Vanozzy, ojca, a ona znowu w ciąży.Alfons nie oszczędzał żony, bodajże co roku czyniąc z niejciężarną kobietę. Giovanni Sforza, pan na PesaroPierwszy mąż Lukrecji, Giovanni Sforza, pan na Pesaro, madwadzieścia sześć lat, jest wdowcem po Magdalenie Gonzaga.Zlub Giovanniego z Lukrecją odbył się 12 czerwca 1493 roku wRzymie.Temu krótkotrwałemu związkowi małżeńskiemu towarzyszyłogromny skandal obyczajowy, o którym było głośno nie tylko wRzymie, lecz w całej Europie.Wesele było skromne: kameralnauczta z udziałem tylko dwudziestu sześciu gości.Z pięćdziesięciusrebrnych kielichów wysypano za dekolty pań cukierki, wzniesionokilka czarek wina i na tym koniec.Małżeńskie życie równieżbędzie skromne i mało udane.Mąż w większej części przebywał wswoim Pesaro, żona w Rzymie, gdyż nie chciała opuszczać tatusia.Wkrótce papież zapragnął rozwieść Lukrecję z jej pierwszymmężem, żeby wydać ją za mąż bardziej intratnie i w duchu jegopolitycznych planów.Pierwszy mąż Lukrecji za żadne skarby świata nie chcerozwodu.Jeśli tak, wyjście jest jedno, zabić opornego.Ale narazie należy go postraszyć.Cezar oznajmił Lukrecji (w obecnościschowanego za krzesłem sługi), że został wydany rozkaz zabiciaGiovanniego Sforzy, by dać jej margrabiego Ferrary.Gdy Cezarwyszedł, Lukrecja powiedziała do sługi Jacomina: Słyszałeś, cozostało powiedziane? Zawiadom o tym mojego męża .Giovannizostał poinformowany, że szykuje się na jego życie zamach inatychmiast uciekł z Rzymu.Galopował przez całą dobę, nigdziesię nie zatrzymując.Kiedy dojechał do Pesaro, koń padł, aleGiovanni był cały i żywy.Tymczasem papież nieustannierozprzestrzeniał pogłoskę o impotencji męża Lukrecji.Papieżowi na gwałt jest potrzebne przymierze z królemNeapolu Alfonsem II.Po rozwodzie Lukrecji z Giovannim papieżzamierza wydać ją za mąż za nieślubnego syna króla Neapolu,Alfonsa d Aragon.Można było tego dokonać, ogłaszając męża Lukrecji, Giovanniego, impotentem i w ten sposób uzyskaćrozwód.Stąd ta niedorzeczna plotka rozgłaszana przez papieża,że mąż Lukrecji nawet nie zdeflorował swej małżonki.Giovanni zpianą na ustach udowadniał, iż to nieprawda.Ludovico Morozaproponował, żeby sprawdzić potencję Giovanniego w obecnościekspertów i prałata.Postanowiono znalezć prostytutkę i niechbyGiovanni w ciągu dwóch godzin udowodnił, że wypuścił w niąspermę.Przebywający w pobliżu kopulującej pary lekarze, wobecności świadków i innych ciekawskich, potwierdziliby ten fakt.Naturalnie, że Giovanni odmówił, argumentując w ten sposób: niema co sprawdzać jego sprawności seksualnej z prostytutką, jeślizostało udowodnione, że jego pierwsza żona, MagdalenaGonzaga, umarła podczas porodu.Wówczas papież wysuwakolejny argument: dziecko mogło być nie od Giovanniego, tylkood pazia.Miał dobry dowód na to: przykład swej córki Lukrecji,która zaszła w ciążę ze swym pokojowcem Pierrotem Calderonem.W naszym przeelektryzowanym, przekomputerowanym,przeładowanym stresami wieku na sprawę impotencji mężapatrzymy trochę inaczej, niż to czyniono w XVI wieku.Przeprowadzone dziś statystyki mówią, że trzydzieści procentmężczyzn cierpi na impotencję w wieku ponad pięćdziesięciu lat, aco trzecie małżeństwo w wieku ponad sześćdziesięciu lat nieuprawia seksu z powodu niesprawności fizycznej męża.W XVIwieku na impotencję męża patrzono jak na sromotną chorobę inawet Kościół katolicki dopuszczał możliwość rozwodu, jeślizostało udowodnione, że mąż jest impotentem.Ustalmy, Drogi Czytelniku: Giovanni nie jest pierwszy, niejest ostatni, który ma się poddać publicznemu spółkowaniu zkobietą.Był to element kościelnego postępowania sądowego,które miało na celu urzędowe stwierdzenie impotencji małżonka,a więc jego niezdolności do spółkowania.Takie świadectwo byłokonieczne, jeśli małżeństwo miało zostać uznane za niebyłe [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Natychmiastpo uwolnieniu Katarzyna wyjechała z Rzymu, znajdując azyl wwolnym mieście Florencji.Ta dzielna kobieta jest autorką zbioru receptur na różnekosmetyki oraz& trucizny, z których przecież Borgiowie częstokorzystali.Była znawczynią trucizn nie gorszą od neronowskiejLokusty.Znała takie, które były w stanie zabić człowieka w ciągusekundy i takie, które mogły męczyć, pod postacią ciężkiejchoroby, tygodniami.Zdrowemu człowiekowi wypadały włosy,paznokcie, zęby, schodziła skóra, lecz najstaranniejsza analizazwłok nie była w stanie odkryć w organizmie śladów zatrucia, coszczególnie było cenne dla Borgiów.Zmarła Katarzyna 28 maja 1589 roku, w wieku czterdziestusześciu lat.Nie zobaczyła już swoich sześciorga dzieci.W 1506 roku Cezar uciekł z więzienia hiszpańskiego wMedina i przyjechał do Ferrary, do swego szwagra i siostryLukrecji.Była niezmiennie rada z przybycia swego ukochanegobrata.Zauważyła, że Cezar jest już zupełnie inny: przygaszony,rozczarowany życiem, i zżarty przez syfilis.Z pięknego, smagłegomłodzieńca przeobraził się w swoją karykaturę: musiał nosićaksamitną maskę i rękawiczki, żeby ukryć ślady syfilitycznych ran.Dosłownie lazł pod strzały i miecze wrogów.Zaczął uczestniczyćw lokalnych potyczkach między miejscowymi książętami, którzycałe lata prowadzili między sobą różne wojenki.Cezar ma jużtrzydzieści lat.Tym razem wojował przeciw hrabiemu de Lerin.Podczas oblężenia Viany, w Nawarze, ruszył do ataku na czele stujezdnych żołnierzy i zmusił wroga do ucieczki.W jakiś amoku(może specjalnie szukał śmierci) wkroczył na terytorium wroga. Został tam zabity 12 marca 1507 roku.Zdjęto z niego zbroję iubranie, nagiego porzucono na ziemi.Tak skończył swój żywotukochany brat Lukrecji.Ona już tak wielu bliskich utraciła! Nie majej dwóch braci, syna, matki Vanozzy, ojca, a ona znowu w ciąży.Alfons nie oszczędzał żony, bodajże co roku czyniąc z niejciężarną kobietę. Giovanni Sforza, pan na PesaroPierwszy mąż Lukrecji, Giovanni Sforza, pan na Pesaro, madwadzieścia sześć lat, jest wdowcem po Magdalenie Gonzaga.Zlub Giovanniego z Lukrecją odbył się 12 czerwca 1493 roku wRzymie.Temu krótkotrwałemu związkowi małżeńskiemu towarzyszyłogromny skandal obyczajowy, o którym było głośno nie tylko wRzymie, lecz w całej Europie.Wesele było skromne: kameralnauczta z udziałem tylko dwudziestu sześciu gości.Z pięćdziesięciusrebrnych kielichów wysypano za dekolty pań cukierki, wzniesionokilka czarek wina i na tym koniec.Małżeńskie życie równieżbędzie skromne i mało udane.Mąż w większej części przebywał wswoim Pesaro, żona w Rzymie, gdyż nie chciała opuszczać tatusia.Wkrótce papież zapragnął rozwieść Lukrecję z jej pierwszymmężem, żeby wydać ją za mąż bardziej intratnie i w duchu jegopolitycznych planów.Pierwszy mąż Lukrecji za żadne skarby świata nie chcerozwodu.Jeśli tak, wyjście jest jedno, zabić opornego.Ale narazie należy go postraszyć.Cezar oznajmił Lukrecji (w obecnościschowanego za krzesłem sługi), że został wydany rozkaz zabiciaGiovanniego Sforzy, by dać jej margrabiego Ferrary.Gdy Cezarwyszedł, Lukrecja powiedziała do sługi Jacomina: Słyszałeś, cozostało powiedziane? Zawiadom o tym mojego męża .Giovannizostał poinformowany, że szykuje się na jego życie zamach inatychmiast uciekł z Rzymu.Galopował przez całą dobę, nigdziesię nie zatrzymując.Kiedy dojechał do Pesaro, koń padł, aleGiovanni był cały i żywy.Tymczasem papież nieustannierozprzestrzeniał pogłoskę o impotencji męża Lukrecji.Papieżowi na gwałt jest potrzebne przymierze z królemNeapolu Alfonsem II.Po rozwodzie Lukrecji z Giovannim papieżzamierza wydać ją za mąż za nieślubnego syna króla Neapolu,Alfonsa d Aragon.Można było tego dokonać, ogłaszając męża Lukrecji, Giovanniego, impotentem i w ten sposób uzyskaćrozwód.Stąd ta niedorzeczna plotka rozgłaszana przez papieża,że mąż Lukrecji nawet nie zdeflorował swej małżonki.Giovanni zpianą na ustach udowadniał, iż to nieprawda.Ludovico Morozaproponował, żeby sprawdzić potencję Giovanniego w obecnościekspertów i prałata.Postanowiono znalezć prostytutkę i niechbyGiovanni w ciągu dwóch godzin udowodnił, że wypuścił w niąspermę.Przebywający w pobliżu kopulującej pary lekarze, wobecności świadków i innych ciekawskich, potwierdziliby ten fakt.Naturalnie, że Giovanni odmówił, argumentując w ten sposób: niema co sprawdzać jego sprawności seksualnej z prostytutką, jeślizostało udowodnione, że jego pierwsza żona, MagdalenaGonzaga, umarła podczas porodu.Wówczas papież wysuwakolejny argument: dziecko mogło być nie od Giovanniego, tylkood pazia.Miał dobry dowód na to: przykład swej córki Lukrecji,która zaszła w ciążę ze swym pokojowcem Pierrotem Calderonem.W naszym przeelektryzowanym, przekomputerowanym,przeładowanym stresami wieku na sprawę impotencji mężapatrzymy trochę inaczej, niż to czyniono w XVI wieku.Przeprowadzone dziś statystyki mówią, że trzydzieści procentmężczyzn cierpi na impotencję w wieku ponad pięćdziesięciu lat, aco trzecie małżeństwo w wieku ponad sześćdziesięciu lat nieuprawia seksu z powodu niesprawności fizycznej męża.W XVIwieku na impotencję męża patrzono jak na sromotną chorobę inawet Kościół katolicki dopuszczał możliwość rozwodu, jeślizostało udowodnione, że mąż jest impotentem.Ustalmy, Drogi Czytelniku: Giovanni nie jest pierwszy, niejest ostatni, który ma się poddać publicznemu spółkowaniu zkobietą.Był to element kościelnego postępowania sądowego,które miało na celu urzędowe stwierdzenie impotencji małżonka,a więc jego niezdolności do spółkowania.Takie świadectwo byłokonieczne, jeśli małżeństwo miało zostać uznane za niebyłe [ Pobierz całość w formacie PDF ]