[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ich racjonalne porady podyktowane są materialnymi korzyściami , których dopatrują się u kobiety.Zrozpaczona matka postanawia wrócić do getta do córki.Autor porównuje tutaj zło reprezentowane przez faszyzm i zło tkwiące w bohaterach , które poniekąd wywodzi się z totalitarnego ustroju faszystowskiego.Porównanie to potęguje tylko okrucieństwa jakich się dopuścili hitlerowcy.Znieczulica społeczna pracowników wydaje się być błahostką przy holokałście - tak bolesnym dla Żydów nawet dziś.Zofia Nałkowska pracowała w Głównej Komisji do Badania Zbrodni Hitlerowskich.Uczestniczyła w przewodach sądowych , oglądała miejsca kaźni, widziała komory przeznaczone do gazowania , krematoria , miała możliwość przesłuchania świadków - więźniów obozów koncentracyjnych , którym udało się przeżyć - aktów ludobójstwa.W ten sposób poznała realia wojenne , z którymi miliony ludzi musiało się pogodzić.Nałkowska pisze:„Ze wstrząsających przeżyć ówczesnych pozostała mi skromna książeczka zatytułowana >>Medaliony<<, dająca wyraz zdumienia , że to >>ludzie ludziom zgotowali ten los<<`'.Każdy medalion jest obrazem losów i przeżyć jednostki , jest dowodem pamięci o zmarłym i zapomnianym więźniu.Książka ta to rodzaj dokumentu , reportażu z tamtych lat , z„czasów Apokalipsy”.Opowiadanie pt.„Profesor Spanner”to relacja jednej z najbardziej odrażających zbrodni dokumentalnych w ramach hitlerowskiego systemu zagłady.Autorka przedstawia to na podstawie zeznań młodego mężczyzny , który pracował przy wyrobie mydła z ludzkich ciał.Całą tą akcją dowodził profesor Spanner.Godność ciała ludzkiego została zatracona przez wykorzystanie go do maksimum.Pozwolili sobie nawet na bezczeszczenie świętości jaką jest ciało ludzkie otaczane po śmierci największym kultem.Młody pracownik wyraża swój podziw dla pomysłowości i praktycyzmu życiowego Niemców , mówiąc że Niemcy „zrobili coś z niczego”.Dla niego człowiek znaczył „nic” , a mydło „coś”.Zbrodnie hitlerowskie w różnym stopniu wpływały na psychikę i osobowość człowieka.Niektórzy przyzwyczajali się do przestępstw popełnianych przez Niemców.Oślepieni postępem niemieckiej techniki , zostali opanowani przez znieczulicę moralną , stali się naiwni , krótkowzroczni.Faszyści świadomie działali tak na psychikę ludzką by zatrzeć w innych głos sumienia.Inne opowiadanie pt.„Dno” ukazuje różnego rodzaju świadectwa zbrodni na ludzkości.Bohaterką opowiadania jest starsza kobieta , która zdaje relację ze swoich losów z czasów wojny.Mówi o eksperymentach wykonywanych na ludziach , o głodzeniu , o ciężkiej pracy w fabryce , o surowym karaniu , o transportach ludzi w wagonach bydlęcych.Natomiast opowiadanie „Dorośli i dzieci w Oświęcimiu” mówi o wypaczeniu psychiki już u najmłodszych.Dzieci bawią się w palenie Żydów i sprawia im to przyjemność.Wojna więc nie oszczędzała również dzieci.One to , do tego stopnia przyzwyczaiły się do patrzenia na śmierć , że naśladowanie morderców nie jest dla nich straszne , lecz pretekstem do wesołej zabawy.W opowiadaniu „Wiza” , rzesze kobiet różnej narodowości wypędzano na łąkę , aby tam przez całe dnie i noce czekały na śmierć.Na nikim nie robiło to już wrażenia.Ludzie stali się nieczuli.Najlepiej świadczy o tym opowiadanie „Przy torze kolejowym”.Młoda Żydówka uciekając z transportu została ranna.Ale nikt nie chciał jej pomóc.Ludzie sparaliżowani byli strachem o własne życie.Kobieta leżała pośród ludzi , ale nie liczyła na pomoc.„Leżała jak zwierze ranne podczas polowania , którego zapomniano dobić”.„Medaliony”, to zaledwie kilkanaście kartek prozy „o dniu zwykłym szalonego koszmaru”, o mechanizmach mordowania człowieka i o zabijaniu jego nadziei , o technice ludobójstwa.To kilka nagrobkowych medalionów , które ocaleni przekazują żyjącemu światu.Mówią one o imieniu milionów zgładzonych w obozach koncentracyjnych, dając świadectwo o koszmarze , który istniał [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Ich racjonalne porady podyktowane są materialnymi korzyściami , których dopatrują się u kobiety.Zrozpaczona matka postanawia wrócić do getta do córki.Autor porównuje tutaj zło reprezentowane przez faszyzm i zło tkwiące w bohaterach , które poniekąd wywodzi się z totalitarnego ustroju faszystowskiego.Porównanie to potęguje tylko okrucieństwa jakich się dopuścili hitlerowcy.Znieczulica społeczna pracowników wydaje się być błahostką przy holokałście - tak bolesnym dla Żydów nawet dziś.Zofia Nałkowska pracowała w Głównej Komisji do Badania Zbrodni Hitlerowskich.Uczestniczyła w przewodach sądowych , oglądała miejsca kaźni, widziała komory przeznaczone do gazowania , krematoria , miała możliwość przesłuchania świadków - więźniów obozów koncentracyjnych , którym udało się przeżyć - aktów ludobójstwa.W ten sposób poznała realia wojenne , z którymi miliony ludzi musiało się pogodzić.Nałkowska pisze:„Ze wstrząsających przeżyć ówczesnych pozostała mi skromna książeczka zatytułowana >>Medaliony<<, dająca wyraz zdumienia , że to >>ludzie ludziom zgotowali ten los<<`'.Każdy medalion jest obrazem losów i przeżyć jednostki , jest dowodem pamięci o zmarłym i zapomnianym więźniu.Książka ta to rodzaj dokumentu , reportażu z tamtych lat , z„czasów Apokalipsy”.Opowiadanie pt.„Profesor Spanner”to relacja jednej z najbardziej odrażających zbrodni dokumentalnych w ramach hitlerowskiego systemu zagłady.Autorka przedstawia to na podstawie zeznań młodego mężczyzny , który pracował przy wyrobie mydła z ludzkich ciał.Całą tą akcją dowodził profesor Spanner.Godność ciała ludzkiego została zatracona przez wykorzystanie go do maksimum.Pozwolili sobie nawet na bezczeszczenie świętości jaką jest ciało ludzkie otaczane po śmierci największym kultem.Młody pracownik wyraża swój podziw dla pomysłowości i praktycyzmu życiowego Niemców , mówiąc że Niemcy „zrobili coś z niczego”.Dla niego człowiek znaczył „nic” , a mydło „coś”.Zbrodnie hitlerowskie w różnym stopniu wpływały na psychikę i osobowość człowieka.Niektórzy przyzwyczajali się do przestępstw popełnianych przez Niemców.Oślepieni postępem niemieckiej techniki , zostali opanowani przez znieczulicę moralną , stali się naiwni , krótkowzroczni.Faszyści świadomie działali tak na psychikę ludzką by zatrzeć w innych głos sumienia.Inne opowiadanie pt.„Dno” ukazuje różnego rodzaju świadectwa zbrodni na ludzkości.Bohaterką opowiadania jest starsza kobieta , która zdaje relację ze swoich losów z czasów wojny.Mówi o eksperymentach wykonywanych na ludziach , o głodzeniu , o ciężkiej pracy w fabryce , o surowym karaniu , o transportach ludzi w wagonach bydlęcych.Natomiast opowiadanie „Dorośli i dzieci w Oświęcimiu” mówi o wypaczeniu psychiki już u najmłodszych.Dzieci bawią się w palenie Żydów i sprawia im to przyjemność.Wojna więc nie oszczędzała również dzieci.One to , do tego stopnia przyzwyczaiły się do patrzenia na śmierć , że naśladowanie morderców nie jest dla nich straszne , lecz pretekstem do wesołej zabawy.W opowiadaniu „Wiza” , rzesze kobiet różnej narodowości wypędzano na łąkę , aby tam przez całe dnie i noce czekały na śmierć.Na nikim nie robiło to już wrażenia.Ludzie stali się nieczuli.Najlepiej świadczy o tym opowiadanie „Przy torze kolejowym”.Młoda Żydówka uciekając z transportu została ranna.Ale nikt nie chciał jej pomóc.Ludzie sparaliżowani byli strachem o własne życie.Kobieta leżała pośród ludzi , ale nie liczyła na pomoc.„Leżała jak zwierze ranne podczas polowania , którego zapomniano dobić”.„Medaliony”, to zaledwie kilkanaście kartek prozy „o dniu zwykłym szalonego koszmaru”, o mechanizmach mordowania człowieka i o zabijaniu jego nadziei , o technice ludobójstwa.To kilka nagrobkowych medalionów , które ocaleni przekazują żyjącemu światu.Mówią one o imieniu milionów zgładzonych w obozach koncentracyjnych, dając świadectwo o koszmarze , który istniał [ Pobierz całość w formacie PDF ]