[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jednak wcale nimi nie byli:przedstawili się jako Francois Duvernoy i Antoine Marchais.Gdy usiedliśmy, David Bentley który nalegał, \ebym nazywała go Bentley, gdy\ właśnietak zwracali się do niego przyjaciele" spytał mnie, jak poznałam Camille.Powiedziałam mu, \ewystępowałyśmy razem w przedstawieniu w Marsylii.Uznałam, \e przemilczenie sposobu, wjaki Camille nas opuściła, to prawdziwa uprzejmość z mojej strony.Bentley oplótł nadgarstekCamille palcami i jednym z nich gładził jej półprzezroczystą skórę.Na tej ręce spoczywaładiamentowa bransoletka, znacznie większa i bardziej wyszukana ni\ ta, którą dał jej monsieurGosling.Wystarczyło jedno spojrzenie na zdobioną srebrem suknię Camille i jej etolę z lisów,aby domyślić się, \e miejsce monsieur Goslinga zajął znacznie bogatszy mę\czyzna. Nie powiedziałaś mi, jak zareagował monsieur Dargent na moje odejście powiedziała,odsuwając nadgarstek od badawczych palców Bentleya. Ani czy wybaczyłaś mi to, \enakłoniłam cię do przekazania mojej wiadomości.Trudno było cokolwiek wyczytać z tonu jej głosu, lecz czułam, \e bardziej interesuje ją to, comonsieur Dargent powiedział na temat jej odejścia ni\ to, czy mnie obraziła, czy te\ nie.Powiedziałam, \e nie ma się czym martwić.Skandal dobrze nam zrobił i przedstawienie okazałosię sukcesem.Zacisnęła usta i zdałam sobie sprawę, \e nie takiej odpowiedzi się spodziewała.Zakładała, \e przedstawienie bez jej udziału musiało okazać się kompletną klapą. Sezon byłby lepszy, gdybyś to ty była Szeherezadą. zaczęłam, po czym nagle urwałam.Przedstawienie odniosło sukces kiedy Szeherezadę grałam ja, lecz z jakiegoś powodu niepotrafiłam powiedzieć Camille, \e dostałam tę rolę.Co sprawiało, \e wywoływała we mnie tęsłu\alczość? Bentley zapytał, czy chciałybyśmy napić się szampana. Tak powiedziałaCamille, po czym odwróciła się do mnie i spytała: A co ty robisz w Pary\u? Zpiewam w Cafe des Singes odrzekłam. Ale tylko dwa wieczory w tygodniu.Szukamjeszcze innej pracy.Przyniesiono szampan i Bentley poprosił kelnera, aby nalał nam po kieliszku. Jesteśmy tupo to, \eby świętować sukces Camille powiedział, podsuwając mi kieliszek. Będziewystępowała w Casino de Paris. W Casino de Paris! wykrzyknęłam. To równie wspaniały musie hall jak Folies-Bergere! Lepszy powiedział Bentley, pochylając się w moją stronę. W Casino lepiej śpiewają i tańczą.Folies-Bergere specjalizuje się w widowiskach i nagichdziewczętach.Zrobiło mi się go \al.Był zakochany w Camille, lecz obojętność, z jaką się do niegozwracała, pozwalała przypuszczać, \e pozbędzie się go, kiedy tylko na horyzoncie pojawi sięktoś bogatszy, podobnie jak postąpiła z monsieur Goslingiem. Wznieśmy toast powiedział Francois, unosząc kieliszek. Za Camille.Camille odwróciła się w moją stronę. Nie znalezli nikogo do mej poprzedniej roli wpierwszej połowie przedstawienia powiedziała. Mogłabym porozmawiać z mened\erem, \eby zaprosił cię na przesłuchanie.To tylko jednapiosenka i taniec, ale za to w Casino de Paris.Byłam jej wdzięczna za tę propozycję, lecz po tym, co stało się w Folies-Bergere wątpiłam wto, \e mi się uda.Być mo\e Casino było mniej frywolne ni\ Folies, lecz panujące tam standardypiękna były zapewne takie same. Czas wybrać się gdzieś na kolację powiedział Antoine, dając kelnerowi znak, byprzyniósł rachunek. Co powiecie na Le Boeuf sur Le Toit? Grają tam dobry jazz. Nie powiedział Francois. Tam jest zbyt głośno.Chodzmy do Fouqueta.Bentley potrząsnął głową. Zejdą się tam całe tłumy.Proponuję Tour d'Argent. Ja jestem ju\ po kolacji powiedziałam najmilej jak umiałam.Ju\ wizyta w Rotonde byładla mnie wystarczającym wydatkiem.Mo\e mieszkałam w Pary\u od niedawna, lecz byłamwystarczająco dobrze poinformowana, \eby wiedzieć, i\ wymienili jedne z najdro\szychrestauracji w mieście i pomimo wizji rozkręcającej się kariery nadal miałam pewne ograniczenia. Więc zje pani jeszcze jedną roześmiał się Francois, celując we mnie palcem. Parędodatkowych kilogramów dobrze pani zrobi. Bentley zapłaci szepnęła do mnie Camille. Nadal myślę, \e powinniśmy pójść gdzieś, gdzie coś grają powiedział Antoine. W Le Boeuf sur Le Toit kręci się mnóstwo południowoamerykańskich playboyów.Ostrzegam was, zabiorą nam mademoiselle Fleurier oznajmił Bentley.Ryknęli śmiechem.Ja te\ się uśmiechnęłam, chocia\ nie zrozumiałam dowcipu.Wcisnęliśmy się do taksówki: Camille i Bentley jechali z przodu, a ja siedziałam z tyłu,pomiędzy Antoine i Francois.Nasze płaszcze, szaliki, kapelusze i rękawiczki gniotły sięnawzajem, upodabniając nas do góry ubrań przewo\onych w cię\arówce krawca.Taksówkaprzejechała na prawy brzeg Sekwany.Minęliśmy Egipski Obelisk na placu Zgody. To tutaj stracono Ludwika XVI powiedział Antoine, stukając palcem w szybę. A potemrównie\ królową Marię Antoninę i Robespierre'a. Nie wygląda na miejsce, w którym mogło wydarzyć się coś takiego powiedziałam.Wyobraziłam sobie rewolucyjny tłum zebrany na bruku, który potrząsa pięściami i woła: Zciąćim głowy!". Rzeczywiście, ani trochę powiedział Bentley. Kiedy spogląda się na te śliczne światła,łatwo zapomnieć o krwawej przeszłości Pary\a.Dotarliśmy do Rue Boissy d'Anglas i jedno za drugim weszliśmy do Le Boeuf sur Le Toit.Wewnątrz nocnego klubu było tak tłoczno, \e ledwie mogliśmy się ruszać.Myślałam, \e na dobre utkniemy przy drzwiach, lecz kelnerowi udało się znalezć dla nas stolik.Inny podającywino przyniósł szampana w wiaderku z lodem.W moich uszach huczał jazz.Z naszego miejscawidzieliśmy występujący na scenie zespół i jego lśniące puzony, klarnety i saksofony. Dziś są tu dosłownie wszyscy powiedziała Camille. Spójrz, tam jest Coco Chanel! Podą\yłam za jej wzrokiem i ujrzałam ciemnowłosą kobietę o szerokich, zmysłowych ustach [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Jednak wcale nimi nie byli:przedstawili się jako Francois Duvernoy i Antoine Marchais.Gdy usiedliśmy, David Bentley który nalegał, \ebym nazywała go Bentley, gdy\ właśnietak zwracali się do niego przyjaciele" spytał mnie, jak poznałam Camille.Powiedziałam mu, \ewystępowałyśmy razem w przedstawieniu w Marsylii.Uznałam, \e przemilczenie sposobu, wjaki Camille nas opuściła, to prawdziwa uprzejmość z mojej strony.Bentley oplótł nadgarstekCamille palcami i jednym z nich gładził jej półprzezroczystą skórę.Na tej ręce spoczywaładiamentowa bransoletka, znacznie większa i bardziej wyszukana ni\ ta, którą dał jej monsieurGosling.Wystarczyło jedno spojrzenie na zdobioną srebrem suknię Camille i jej etolę z lisów,aby domyślić się, \e miejsce monsieur Goslinga zajął znacznie bogatszy mę\czyzna. Nie powiedziałaś mi, jak zareagował monsieur Dargent na moje odejście powiedziała,odsuwając nadgarstek od badawczych palców Bentleya. Ani czy wybaczyłaś mi to, \enakłoniłam cię do przekazania mojej wiadomości.Trudno było cokolwiek wyczytać z tonu jej głosu, lecz czułam, \e bardziej interesuje ją to, comonsieur Dargent powiedział na temat jej odejścia ni\ to, czy mnie obraziła, czy te\ nie.Powiedziałam, \e nie ma się czym martwić.Skandal dobrze nam zrobił i przedstawienie okazałosię sukcesem.Zacisnęła usta i zdałam sobie sprawę, \e nie takiej odpowiedzi się spodziewała.Zakładała, \e przedstawienie bez jej udziału musiało okazać się kompletną klapą. Sezon byłby lepszy, gdybyś to ty była Szeherezadą. zaczęłam, po czym nagle urwałam.Przedstawienie odniosło sukces kiedy Szeherezadę grałam ja, lecz z jakiegoś powodu niepotrafiłam powiedzieć Camille, \e dostałam tę rolę.Co sprawiało, \e wywoływała we mnie tęsłu\alczość? Bentley zapytał, czy chciałybyśmy napić się szampana. Tak powiedziałaCamille, po czym odwróciła się do mnie i spytała: A co ty robisz w Pary\u? Zpiewam w Cafe des Singes odrzekłam. Ale tylko dwa wieczory w tygodniu.Szukamjeszcze innej pracy.Przyniesiono szampan i Bentley poprosił kelnera, aby nalał nam po kieliszku. Jesteśmy tupo to, \eby świętować sukces Camille powiedział, podsuwając mi kieliszek. Będziewystępowała w Casino de Paris. W Casino de Paris! wykrzyknęłam. To równie wspaniały musie hall jak Folies-Bergere! Lepszy powiedział Bentley, pochylając się w moją stronę. W Casino lepiej śpiewają i tańczą.Folies-Bergere specjalizuje się w widowiskach i nagichdziewczętach.Zrobiło mi się go \al.Był zakochany w Camille, lecz obojętność, z jaką się do niegozwracała, pozwalała przypuszczać, \e pozbędzie się go, kiedy tylko na horyzoncie pojawi sięktoś bogatszy, podobnie jak postąpiła z monsieur Goslingiem. Wznieśmy toast powiedział Francois, unosząc kieliszek. Za Camille.Camille odwróciła się w moją stronę. Nie znalezli nikogo do mej poprzedniej roli wpierwszej połowie przedstawienia powiedziała. Mogłabym porozmawiać z mened\erem, \eby zaprosił cię na przesłuchanie.To tylko jednapiosenka i taniec, ale za to w Casino de Paris.Byłam jej wdzięczna za tę propozycję, lecz po tym, co stało się w Folies-Bergere wątpiłam wto, \e mi się uda.Być mo\e Casino było mniej frywolne ni\ Folies, lecz panujące tam standardypiękna były zapewne takie same. Czas wybrać się gdzieś na kolację powiedział Antoine, dając kelnerowi znak, byprzyniósł rachunek. Co powiecie na Le Boeuf sur Le Toit? Grają tam dobry jazz. Nie powiedział Francois. Tam jest zbyt głośno.Chodzmy do Fouqueta.Bentley potrząsnął głową. Zejdą się tam całe tłumy.Proponuję Tour d'Argent. Ja jestem ju\ po kolacji powiedziałam najmilej jak umiałam.Ju\ wizyta w Rotonde byładla mnie wystarczającym wydatkiem.Mo\e mieszkałam w Pary\u od niedawna, lecz byłamwystarczająco dobrze poinformowana, \eby wiedzieć, i\ wymienili jedne z najdro\szychrestauracji w mieście i pomimo wizji rozkręcającej się kariery nadal miałam pewne ograniczenia. Więc zje pani jeszcze jedną roześmiał się Francois, celując we mnie palcem. Parędodatkowych kilogramów dobrze pani zrobi. Bentley zapłaci szepnęła do mnie Camille. Nadal myślę, \e powinniśmy pójść gdzieś, gdzie coś grają powiedział Antoine. W Le Boeuf sur Le Toit kręci się mnóstwo południowoamerykańskich playboyów.Ostrzegam was, zabiorą nam mademoiselle Fleurier oznajmił Bentley.Ryknęli śmiechem.Ja te\ się uśmiechnęłam, chocia\ nie zrozumiałam dowcipu.Wcisnęliśmy się do taksówki: Camille i Bentley jechali z przodu, a ja siedziałam z tyłu,pomiędzy Antoine i Francois.Nasze płaszcze, szaliki, kapelusze i rękawiczki gniotły sięnawzajem, upodabniając nas do góry ubrań przewo\onych w cię\arówce krawca.Taksówkaprzejechała na prawy brzeg Sekwany.Minęliśmy Egipski Obelisk na placu Zgody. To tutaj stracono Ludwika XVI powiedział Antoine, stukając palcem w szybę. A potemrównie\ królową Marię Antoninę i Robespierre'a. Nie wygląda na miejsce, w którym mogło wydarzyć się coś takiego powiedziałam.Wyobraziłam sobie rewolucyjny tłum zebrany na bruku, który potrząsa pięściami i woła: Zciąćim głowy!". Rzeczywiście, ani trochę powiedział Bentley. Kiedy spogląda się na te śliczne światła,łatwo zapomnieć o krwawej przeszłości Pary\a.Dotarliśmy do Rue Boissy d'Anglas i jedno za drugim weszliśmy do Le Boeuf sur Le Toit.Wewnątrz nocnego klubu było tak tłoczno, \e ledwie mogliśmy się ruszać.Myślałam, \e na dobre utkniemy przy drzwiach, lecz kelnerowi udało się znalezć dla nas stolik.Inny podającywino przyniósł szampana w wiaderku z lodem.W moich uszach huczał jazz.Z naszego miejscawidzieliśmy występujący na scenie zespół i jego lśniące puzony, klarnety i saksofony. Dziś są tu dosłownie wszyscy powiedziała Camille. Spójrz, tam jest Coco Chanel! Podą\yłam za jej wzrokiem i ujrzałam ciemnowłosą kobietę o szerokich, zmysłowych ustach [ Pobierz całość w formacie PDF ]