[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ukończył GimnazjumXX Marianów na warszawskich Bielanach, maturę złożył w 1935, rozpoczął studia na Wydziale ElektrycznymPolitechniki Warszawskiej.Naukę przerwał wybuch wojny.Od gimnazjum członek Młodzieży Wszechpolskiej.W okresie okupacji niemieckiej w Narodowo-Ludowej Organizacji Walki, następnie od 1942 w dowództwieNSZ jako oficer do zleceń specjalnych, ps. Woynowski .Od maja 1944 inspektor KG NSZ, współtwórcaNZW.Od czerwca 1945 zastępca szefa II wydziału (wywiad) organizacji, a od jesieni tego roku doaresztowania 6 VI 1946 p.o.szef tego wydziału, ps. Wojciech , miał stopień kpt.Współtowarzysze walkipodkreślali jego szybkość orientacji i podejmowania decyzji, odwagę i wierność przyjazni.Sądzony w procesieKG NZW 3 XI 1947 przez WSR w Warszawie i skazany na karę śmierci razem z Janem e�Morawcem iLechosławem e�Roszkowskim.NSW 10 XII 1947 wyrok ten utrzymał w mocy.Bierut nie skorzystał z prawałaski. Gdybym wiedział, jak to się skończy, też robiłbym to, co robiłem powiedział współwięzniom,wychodząc z celi śmierci.Stracony 15 I 1948.SWOW 15 IX 1992 unieważnił wyrok b.WSR w Warszawie.L 2736AIPN, Teczki więzniów 1948, Zawadziński Tadeusz; AWL, WSR w Warszawie, 117/91/1715 1723; W.Bartoszewski,Syndykat zbrodni., s.24; R.Czaplińska Ewa , 3 listopada 1947, Niepodległość i Pamięć 1997, nr 1 (7), z.2, s.177 192;Informator o nielegalnych., wg indeksu; Informator o osobach skazanych., wg indeksu; C.Leopold, K.Lechicki, Więzniowiepolityczni., s.25; Niewinnie Straceni., s.97; A.Socha (M.Turlejska), Te pokolenia żałobami czarne., s.293; M.Szejnert, Zródżywych duchów., wg indeksu; %7łołnierze wyklęci., wg indeksu.Benno ZERBST (1913 1953)Ur.15 XI 1913 w Białymstoku w rodzinie pochodzenia niemieckiego, ale zawsze przyznawał się donarodowości polskiej i obywatelstwa polskiego.Ojciec, Rudolf, był majstrem tkackim.W 1914 rodzinęwywieziono w głąb Rosji, powróciła do Polski po zakończeniu I wojny światowej.Z.naukę rozpocząłw niemieckiej szkole powszechnej, po 2 latach rodzice przenieśli go do szkoły publicznej.Po jej ukończeniuwstąpił do Korpusu Kadetów nr 3 w Rawiczu, maturę złożył w 1934.Następnie uczył się w SzkolePodchorążych Artylerii w Toruniu, a po jej ukończeniu w 1936 w stopniu ppor.artylerii objął dowództwoplutonu w 4.pac w Aodzi.W pierwszych dniach września 1939 doznał ciężkiej kontuzji, ale już w połowie tegomiesiąca objął dowództwo artylerii w zgrupowaniu płk.Leona Koca, walczył m.in.w zwycięskiej bitwie podJanowem Lubelskim.Zatrzymany przez Sowietów w Zamościu, uwolniony, próbował przedostać się doFrancji.Ujęty przez Niemców w czasie przekraczania granicy, w styczniu 1940 podjął ponownie próbęprzedarcia się do wojsk polskich na Zachodzie, tym razem udaną.Przez Budapeszt dotarł do Francji.Objąłstanowisko instruktora Szkoły Podchorążych Artylerii przy 4.DP.W połowie 1940 w Wielkiej Brytanii, służył w Kadrowej Brygadzie Strzelców 1.Korpusu Polskiego.W 1942 podjął naukę w Wyższej Szkole Wojennej,ukończył ją rok pózniej.W 1943 przez Kapsztad, Indie dostał się do 2.Korpusu Polskiego gen.WładysławaAndersa w Iraku.Tu pełnił funkcję oficera zwiadowczego w 2.grupie artylerii.W początkach 1944 dotarł doWłoch, walczył pod Monte Cassino i pod Ankoną.W sierpniu 1944 roku objął dowództwo dywizjonu w 9.pac,walczył pod Bolonią.W kwietniu 1945 objął stanowisko szefa sztabu artylerii 2.Dywizji Pancernej.WeWłoszech ożenił się z Polką i za namową rodziny żony wrócił do Polski.22 VII 1947 zamieszkał w Krakowie,a następnie w Aodzi.W pazdzierniku 1947 powołany do wojska, podjął służbę w Biurze Studiów Oddziału IISztabu Generalnego WP.Pozytywnie oceniany przez przełożonych, a mimo to, jak pisano w opinii z 1950: zewzględu na służbę w II Korpusie i przeszłość do pracy w II Oddziale Sztabu Generalnego nie nadaje się .3 IV1950 zwolniony z wojska, 1 XII 1952 aresztowany.Maltretowany fizycznie i psychicznie, przyznał się doniepopełnionych win i spisku w wojsku .NSW 27 IV 1953 skazał go na karę śmierci.Rada Państwa nieskorzystała z prawa łaski.Stracony 21 VIII 1953.Zrehabilitowany 28 IV 1956.Odznaczony dwukrotnieKrzyżem Walecznych, Krzyżem Monte Cassino, złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, medalamipamiątkowymi.L 2750AI MON, NSW, 160/91/858, 951; ibidem, NPW, 161/91/1865 1877; AIPN, Teczki więzniów 1953, Zerbst Benno; J.R.Kubiak, Tajemnice więzienia mokotowskiego.; J.Poksiński, Victis honos., wg indeksu; M.Szejnert, Zród żywych duchów., wgindeksu.Czesław ZIEMBA (1924 1948)Ur.14 IX 1924 w Jarnutach, gm.Czernin, pow.Ostrołęka, syn Jana i Jadwigi z Kozaków, zamieszkaływ Borowem, pow.Ostrołęka.Po 1945 żołnierz NZW w oddziale operującym na terenie pow.Ostrołęka.WSRw Warszawie 15 V 1948 skazał go na karę śmierci.Bierut nie skorzystał z prawa łaski.Stracony 15 VII 1948.L2760AIPN, Teczki więzniów 1948, Ziemba Czesław.Stanisław %7łABICKI (1925 1951)Ur.28 XI 1925 w Rakoszynie, syn Jana i Lucyny z Aomaniuków, kierowca, zamieszkały w Wyszewie, gm.Manowo.WSR w Warszawie w 1951, oskarżając go o działalność szpiegowską pod ps. Wasserleitung ,prowadzoną od 1948 do grudnia 1949, skazał go na karę śmierci.Stracony 31 VIII 1951.L 2784Informator o osobach skazanych., wg indeksu.Halina %7łUROWSKA (1905 1949)Ur.24 VI 1905 w majątku Olszanica, pow.Lesko, córka Wiktora i Władysławy z Gniewoszów, właścicieliliczącego ok.1000 ha majątku ziemskiego.Szkołę powszechną ukończyła w 1914 we Lwowie, a naukękontynuowała w Tarnowie, w szkole klasztornej kończąc gimnazjum, maturę złożyła we Lwowie.Ukończyławyższe studia w Akademii Rolniczej w Dublanach, uzyskując dyplom inżyniera rolnika.Pracowaław Małopolskim Towarzystwie Rolniczym we Lwowie, stacjach doświadczalnych w Starym Brześciu (19291930) i Murzyłowie koło Dobromila.We wrześniu 1939 wróciła do Lwowa, a stąd pieszo, przez góry,przekraczając granicę węgierską, dotarła do Budapesztu.Towarzystwo Polsko-Węgierskie skierowało ją dobazy wojskowej.Wówczas mjr Jan Mazurkiewicz polecił jej przedostać się do Krakowa, gdzie organizowanoZWZ.W Krakowie w ZWZ, a następnie w NOW i AK na terenie Lwowa i Warszawy.Od grudnia 1939 doczerwca 1940 była kurierką grupy dywersyjnej Zagłoba płk.Jana Mazurkiewicza.Grupę zorganizowanow Budapeszcie dla zapewnienia łączności kraju z Naczelnym Wodzem i rządem RP we Francji.1940 1942jedną z najważniejszych dróg kurierskich była trasa Las prowadząca z Ungwaru na Węgrzech, przez Tokcsanlub Kolonicę i Starinę, a po polskiej stronie przez %7łubracze, Baligród, Lesko, Sanok do Krakowa lubWarszawy.Jej wadą był ciężki do sforsowania 70-kilometrowy odcinek w Bieszczadach, szczególnie trudny w okresie śnieżnych zim.Tą właśnie trasą, jako jeden z pierwszych kurierów, od strony węgierskiej chodziła%7ł., Heniek [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Ukończył GimnazjumXX Marianów na warszawskich Bielanach, maturę złożył w 1935, rozpoczął studia na Wydziale ElektrycznymPolitechniki Warszawskiej.Naukę przerwał wybuch wojny.Od gimnazjum członek Młodzieży Wszechpolskiej.W okresie okupacji niemieckiej w Narodowo-Ludowej Organizacji Walki, następnie od 1942 w dowództwieNSZ jako oficer do zleceń specjalnych, ps. Woynowski .Od maja 1944 inspektor KG NSZ, współtwórcaNZW.Od czerwca 1945 zastępca szefa II wydziału (wywiad) organizacji, a od jesieni tego roku doaresztowania 6 VI 1946 p.o.szef tego wydziału, ps. Wojciech , miał stopień kpt.Współtowarzysze walkipodkreślali jego szybkość orientacji i podejmowania decyzji, odwagę i wierność przyjazni.Sądzony w procesieKG NZW 3 XI 1947 przez WSR w Warszawie i skazany na karę śmierci razem z Janem e�Morawcem iLechosławem e�Roszkowskim.NSW 10 XII 1947 wyrok ten utrzymał w mocy.Bierut nie skorzystał z prawałaski. Gdybym wiedział, jak to się skończy, też robiłbym to, co robiłem powiedział współwięzniom,wychodząc z celi śmierci.Stracony 15 I 1948.SWOW 15 IX 1992 unieważnił wyrok b.WSR w Warszawie.L 2736AIPN, Teczki więzniów 1948, Zawadziński Tadeusz; AWL, WSR w Warszawie, 117/91/1715 1723; W.Bartoszewski,Syndykat zbrodni., s.24; R.Czaplińska Ewa , 3 listopada 1947, Niepodległość i Pamięć 1997, nr 1 (7), z.2, s.177 192;Informator o nielegalnych., wg indeksu; Informator o osobach skazanych., wg indeksu; C.Leopold, K.Lechicki, Więzniowiepolityczni., s.25; Niewinnie Straceni., s.97; A.Socha (M.Turlejska), Te pokolenia żałobami czarne., s.293; M.Szejnert, Zródżywych duchów., wg indeksu; %7łołnierze wyklęci., wg indeksu.Benno ZERBST (1913 1953)Ur.15 XI 1913 w Białymstoku w rodzinie pochodzenia niemieckiego, ale zawsze przyznawał się donarodowości polskiej i obywatelstwa polskiego.Ojciec, Rudolf, był majstrem tkackim.W 1914 rodzinęwywieziono w głąb Rosji, powróciła do Polski po zakończeniu I wojny światowej.Z.naukę rozpocząłw niemieckiej szkole powszechnej, po 2 latach rodzice przenieśli go do szkoły publicznej.Po jej ukończeniuwstąpił do Korpusu Kadetów nr 3 w Rawiczu, maturę złożył w 1934.Następnie uczył się w SzkolePodchorążych Artylerii w Toruniu, a po jej ukończeniu w 1936 w stopniu ppor.artylerii objął dowództwoplutonu w 4.pac w Aodzi.W pierwszych dniach września 1939 doznał ciężkiej kontuzji, ale już w połowie tegomiesiąca objął dowództwo artylerii w zgrupowaniu płk.Leona Koca, walczył m.in.w zwycięskiej bitwie podJanowem Lubelskim.Zatrzymany przez Sowietów w Zamościu, uwolniony, próbował przedostać się doFrancji.Ujęty przez Niemców w czasie przekraczania granicy, w styczniu 1940 podjął ponownie próbęprzedarcia się do wojsk polskich na Zachodzie, tym razem udaną.Przez Budapeszt dotarł do Francji.Objąłstanowisko instruktora Szkoły Podchorążych Artylerii przy 4.DP.W połowie 1940 w Wielkiej Brytanii, służył w Kadrowej Brygadzie Strzelców 1.Korpusu Polskiego.W 1942 podjął naukę w Wyższej Szkole Wojennej,ukończył ją rok pózniej.W 1943 przez Kapsztad, Indie dostał się do 2.Korpusu Polskiego gen.WładysławaAndersa w Iraku.Tu pełnił funkcję oficera zwiadowczego w 2.grupie artylerii.W początkach 1944 dotarł doWłoch, walczył pod Monte Cassino i pod Ankoną.W sierpniu 1944 roku objął dowództwo dywizjonu w 9.pac,walczył pod Bolonią.W kwietniu 1945 objął stanowisko szefa sztabu artylerii 2.Dywizji Pancernej.WeWłoszech ożenił się z Polką i za namową rodziny żony wrócił do Polski.22 VII 1947 zamieszkał w Krakowie,a następnie w Aodzi.W pazdzierniku 1947 powołany do wojska, podjął służbę w Biurze Studiów Oddziału IISztabu Generalnego WP.Pozytywnie oceniany przez przełożonych, a mimo to, jak pisano w opinii z 1950: zewzględu na służbę w II Korpusie i przeszłość do pracy w II Oddziale Sztabu Generalnego nie nadaje się .3 IV1950 zwolniony z wojska, 1 XII 1952 aresztowany.Maltretowany fizycznie i psychicznie, przyznał się doniepopełnionych win i spisku w wojsku .NSW 27 IV 1953 skazał go na karę śmierci.Rada Państwa nieskorzystała z prawa łaski.Stracony 21 VIII 1953.Zrehabilitowany 28 IV 1956.Odznaczony dwukrotnieKrzyżem Walecznych, Krzyżem Monte Cassino, złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, medalamipamiątkowymi.L 2750AI MON, NSW, 160/91/858, 951; ibidem, NPW, 161/91/1865 1877; AIPN, Teczki więzniów 1953, Zerbst Benno; J.R.Kubiak, Tajemnice więzienia mokotowskiego.; J.Poksiński, Victis honos., wg indeksu; M.Szejnert, Zród żywych duchów., wgindeksu.Czesław ZIEMBA (1924 1948)Ur.14 IX 1924 w Jarnutach, gm.Czernin, pow.Ostrołęka, syn Jana i Jadwigi z Kozaków, zamieszkaływ Borowem, pow.Ostrołęka.Po 1945 żołnierz NZW w oddziale operującym na terenie pow.Ostrołęka.WSRw Warszawie 15 V 1948 skazał go na karę śmierci.Bierut nie skorzystał z prawa łaski.Stracony 15 VII 1948.L2760AIPN, Teczki więzniów 1948, Ziemba Czesław.Stanisław %7łABICKI (1925 1951)Ur.28 XI 1925 w Rakoszynie, syn Jana i Lucyny z Aomaniuków, kierowca, zamieszkały w Wyszewie, gm.Manowo.WSR w Warszawie w 1951, oskarżając go o działalność szpiegowską pod ps. Wasserleitung ,prowadzoną od 1948 do grudnia 1949, skazał go na karę śmierci.Stracony 31 VIII 1951.L 2784Informator o osobach skazanych., wg indeksu.Halina %7łUROWSKA (1905 1949)Ur.24 VI 1905 w majątku Olszanica, pow.Lesko, córka Wiktora i Władysławy z Gniewoszów, właścicieliliczącego ok.1000 ha majątku ziemskiego.Szkołę powszechną ukończyła w 1914 we Lwowie, a naukękontynuowała w Tarnowie, w szkole klasztornej kończąc gimnazjum, maturę złożyła we Lwowie.Ukończyławyższe studia w Akademii Rolniczej w Dublanach, uzyskując dyplom inżyniera rolnika.Pracowaław Małopolskim Towarzystwie Rolniczym we Lwowie, stacjach doświadczalnych w Starym Brześciu (19291930) i Murzyłowie koło Dobromila.We wrześniu 1939 wróciła do Lwowa, a stąd pieszo, przez góry,przekraczając granicę węgierską, dotarła do Budapesztu.Towarzystwo Polsko-Węgierskie skierowało ją dobazy wojskowej.Wówczas mjr Jan Mazurkiewicz polecił jej przedostać się do Krakowa, gdzie organizowanoZWZ.W Krakowie w ZWZ, a następnie w NOW i AK na terenie Lwowa i Warszawy.Od grudnia 1939 doczerwca 1940 była kurierką grupy dywersyjnej Zagłoba płk.Jana Mazurkiewicza.Grupę zorganizowanow Budapeszcie dla zapewnienia łączności kraju z Naczelnym Wodzem i rządem RP we Francji.1940 1942jedną z najważniejszych dróg kurierskich była trasa Las prowadząca z Ungwaru na Węgrzech, przez Tokcsanlub Kolonicę i Starinę, a po polskiej stronie przez %7łubracze, Baligród, Lesko, Sanok do Krakowa lubWarszawy.Jej wadą był ciężki do sforsowania 70-kilometrowy odcinek w Bieszczadach, szczególnie trudny w okresie śnieżnych zim.Tą właśnie trasą, jako jeden z pierwszych kurierów, od strony węgierskiej chodziła%7ł., Heniek [ Pobierz całość w formacie PDF ]