Sandra Brown Mistyfikacja

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Cokolwiek mam do powiedzenia, zakomunikuję to siostrze Gillian.- Ton Chiefa zdradzał z trudemhamowany gniew.�A nie tobie, ty dupku.- Jem, proszę, abyś panował nad sobą - rzekła udręczonym głosem Melina.- Dobrze, uspokoję się, poniewa\ nie chcę uronić ani jednego słowa, które padnie z ust Pana Astronauty.Lawson podjął przesłuchanie, pytając, z jakiego powodu ktośnabazgrał te napisy na ścianie.- Panie Hart, w tym musi tkwić zdzbło prawdy.- Pan mnie o to pyta ?- Panie pułkowniku - wtrącił się Birchman, kładąc rękę naramieniu Chiefa; tym gestem najwyrazniej chciał go wstrzymać od udzielenia odpowiedzi.Hart goodepchnął.- To jest krew, prawda? - Wskazał na fotografie, które oddał detektywowi.- Pan \ąda, abym się z tegotłumaczył? Spodziewa się pan, \e potrafię wyjaśnić, co ten psychol nasmarował na ścianie krwią kobiety,którą tu\ przedtem zamordował? - Roze�śmiał się gorzko - Nie jestem ani psychiatrą, ani pieprzonymdetektywem.Skąd, do diabła, miałbym wiedzieć, dlaczego on to napisał? Kto w ogóle mo\e to odgadnąć?Ktoś, kto dopuścił się czegoś takiego - wskazał ręką na plik zdjęć - jest psychopatą.122To chory osobnik.Jak\e mo\e się pan domagać ode mnie, bym mógł coś wyjaśnić?- Ju\ dobrze, proszę się uspokoić.- Do diabła z tym wszystkim!- Czy poprzedniej nocy odbył pan z Gillian Lloyd stosunekseksualny?- Co panu powiedziałem?- Zaprzeczył pan.- No właśnie.Gillian wyszła ode mnie i.- O której godzinie?- Ju\ mówiłem, \e nie przypominam sobie.Lawson zwrócił się do kobiety:- Melino, kiedy twoja siostra wróciła do domu?- Pózno.Myślę, \e między drugą a trzecią w nocy.Detektyw spojrzał na Harta z ironicznym uśmiechem: - Długo gadaliście.Jem robił wra\enie człowieka, który za chwilę znowu wpadnie w szał.Chief natomiast ani myślał się poddawać.Z nowym przy�pływem energii oświadczył:- Nie pamiętam, która była godzina, gdy Gillian wyszła.Nie mam pojęcia, dlaczego została zamordowana.I tyle.Na tym skończyłem.Wstał, lecz Lawson warknął, \eby nie ruszał się z miejsca.Gdy Birchman zaprotestował, detektyw wdał się z nim w ostry spór.Jem rzucił w stronę Chiefa pełnenienawiści spojrzenie i wycofał się w róg pokoju, stając plecami do pozostałych osób.Tymczasem Christopher Hart utkwił wzrok w Melinie.Jego oczy świeciły jak wiązka promieni laserowych.Cokolwiek czuł w tej chwili - gniew, wyrzuty sumienia, rozpacz, były to emocje w stadium wrzenia.- Jeszcze tylko kilka pytań i myślę, \e skończymy prze�słuchanie pułkownika Harta - rzekł Lawson doprawnika.- Domagam się, \eby ściśle dotyczyły pańskiego dochodzenia w sprawie zabójstwa - odparł sztywnoBirchman.Detektyw znów zwrócił się do Chiefa i spytał, czy zauwa\ył, \e ktoś ich śledził poprzedniej nocy.123Hart siedział z rękami skrzy\owanymi na piersiach.- Nie - odpowiedział.- Ale nie rozglądałem się.Dlaczegomiałbym to robić?- Czy Giłlian telefonowała do kogoś?- Nie w mojej obecności.- Czyli nie przez większość wieczoru.Chief potrząsnął głową.- Chwilami nie byliśmy razem, więc w tym czasie mogła oczywiście do kogoś zadzwonić.Niemniej jednaknie widziałem, by korzystała z telefonu.- A mo\e odebrała czyjś telefon.- Nikt do niej nie dzwonił.- Czy z kimś rozmawiała?- Jasne.Z wieloma osobami.Z odzwiernymi.Z obsługą pa,rkin-gów.Z uczestnikami konferencji prasowej.Z gośćmi na bankiecie.- Czy któryś z jej rozmówców niewzbudził pana podejrzeń?Nie zauwa\ył pan nikogo, kto by wyró\niał się w tłumie 'wy�glądem lub zachowaniem?- Nie.- A mo\e przypadkowo ktoś na nią wpadł? Kolega ze szkoły?Dawna sympatia? Sąsiad lub znajomy?Chief kilkakrotnie zaprzeczył ruchem głowy.- Nie, nie, nie.- Czy w ciągu minionego wieczoru Gillian posprzeczała sięz kimś? Przypomina pan sobie coś takiego?- Nie.Melino.- Hart znienacka zwrócił się do kobiet y�spodziewałaś się, \e naprowadzę na jakieśposzlaki.Przykro mi, ale nic mi nie przychodzi do głowy.- Jeśli zdarzyło się coś godnego zapamiętania, pewnie byś sobie teraz przypomniał.- Uśmiechnęła się zesmutkiem.�Nawet gdyby nastąpił jakiś nieprzyjemny incydent, mogłeś go nie zauwa\yć.Gillian doskonalesobie radziła w takich sytu�acjach.- Nie, nic takiego sobie nie przypominam.- Nagle zawiesił głos.- Zaraz, chwileczkę.Melina pochyliła się w jego kierunku.- Pułkowniku.124- Owszem, coś zapamiętałem.- Milczał przez parę sekund, zbierając myśli, podczas gdy pozostali utkwiliw nim wzrok.Spojrzał na Lawsona.- Był taki facet.W meksykańskiej jadło�dajni.Właśnie wychodził,kiedy myśmy wchodzili.Coś do niej powiedział.Zwrócił się do niej po imieniu.Nazwał ją "Gillian".Popatrzył na Melinę.- Ona fantastycznie grała swoją rolę, udając ciebie.Facet wykrzyknął jej własne imię, a mimo to wcale jejnie zaskoczył.Kiedy zapytałem, dlaczego zwrócił się do niej "GiIIian", odparła, \e przypuszczalnie wziął jąza jej siostrę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne