[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podobno wsiądą one na statki razem z trzecim pułkiem, któregonazwy nie wiem.Wiadomość o cofnięciu się Francuzów za Wezerę i o opuszczeniu przez nich całegoHannoweru doszła tu przed ośmiu albo dziesięciu dniami; a wszystkie pózniejsze wieścipotwierdzają tę wiadomość w sposób dla nich niekorzystny.Wręczono wczoraj posłowi szwedzkiemu pismo, noszące tytuł deklaracyi, ale będącetylko projektem umowy, mocą której Rosya na wypadek wysłania przez Anglię eskadry namorze Bałtyckie zobowiązuje się posłać 16 okrętów liniowych i 4 fregaty swoje do pewnegomiejsca, położonego za cieśniną Sund, pod warunkiem, iż Szwecya przyłączy do nich 14okrętów liniowych i 4 fregaty; dowództwo całej tej floty ma należeć do tego z admirałówrównej rangi, który starszym będzie w służbie; starać się mają nie zbliżać się nadto do żadnejduńskiej fortecy, a umowę podpiszą ministrowie obu dworów, które ją pózniej ratyfikowaćmają.Coraz większe robią grzeczności bawiącemu tutaj ministrowi duńskiemu, przyrzekającmu, że cesarzowa postara się nakłonić teraz w.księcia do zamiany i utrzymują, że cała tasprawa wstrętną była dla niej, póki ją popierał były kanclerz.Tak wszystko bez dowodówzwala się na tego biednego ministra i nietylko przypisuje się mu rzeczy, w których nie miałudziału, ale nawet na złe tłómaczy się te, w których istotne oddal usługi.Hr.Esterhazyodebrał nowy rozkaz, aby nie przyrzekać niczego co do Wschodniej Fryzyi, chybaby sprawazamiany już była ułożoną, a do tego bardzo jeszcze daleko.Nic w tem niema dziwnego, kiedyprzez niepojętą sprzeczność jednocześnie coraz większe okazują tu względy osobom, które w.księcia odwodzą od każdej dobrej myśli.Jego wielki szambelan Brockdorff otrzymał dopiero 52co od cesarzowej pensyę 200 rubli miesięcznie, chociaż nie przestawał nigdy i dotąd nieprzestaje utrzymywać w.księcia w uczuciach prusofilskich.Ale nieprzyjaciele staregowyjednali mu tę pensyę za to, iż potrafił skłonić w.księcia do popierania ich zamiarów.Wyglądam niecierpliwie hr.Einsiedla, aby módz przez niego uwiadomić W.Ekscelencyę o prawdziwym stanie rzeczy, którego nietylko opisywać, ale nawet zrozumiećniepodobna, nie będąc na miejscu.Nic zresztą stanowczego nie da się jeszcze powiedzieć olosie uwięzionych, a uboczne wiadomości o nich z różnych stron często są sprzeczne.-Stambke, niepewny także, co go spotka, musi pilnować domu; zdaje się jednak, że wnajgorszym razie odeślą go tylko do Holsztynu i, według wszelkiego prawdopodobieństwa,sprowadzą tu na jego miejsce pana de Westphale.Chcianoby zmienić wszystkich posłówdawniejszych przy dworach zagranicznych, którzy sprzyjali byłemu kanclerzowi i byli dońprzywiązani, a mianowicie hr.Kayserlinga w Wiedniu, Panina w Sztokholmie, Korffa wKopenhadze, Grossa i ks.Wołkońskiego u nas; zaczynają od przesłania ostatniemu rozkazu,aby odbył kampanię przy wojsku austryackiem, ale są w wielkim kłopocie co do wyboruzastępców, bo w rzeczy samej wielki tu brak uzdolnionych do tego ludzi."List do tegoż z dnia 25 marca 1758 roku. Korzystam z odjazdu kuryera, którego ambasador francuski wysyła dzisiaj, abyprzesłać W.E.załączone tutaj trzy noty, które wicekanclerz kazał mi oddać przez p.Ogrodzkiego, gdy ten, z powodu mojej choroby, był dzisiaj przed południem u niego.Pierwsza dotyczy miasta Elbląga i spodziewają się tutaj, że potrafi ona uspokoićwszystkie z tego powodu obawy.Druga mówi o Gdańsku, który chcą także obsadzić wojskiem rosyjskiem, udają się ztem wszakże do Króla i dworów sprzymierzonych z prośbą, aby te przyczyniły się doskłonienia ku temu mieszkańców, poręczając ze swej strony deklaracyę Cesarzowej w tejmierzeTrzecia odnosi się do handlu, który ma być prowadzony na dawnej stopie nietylko zPrusami, ale nawet ze wszystkiemi posiadłościami króla pruskiego.Na list kanclerza wielkiego i biskupa kijowskiego wicekanclerz odpowiedział tylko, żewspomniana nota o Elblągu przekonywa dostatecznie o najlepszem usposobieniu cesarzowejwzględem króla i Rzplitej, i że pogróżki króla pruskiego nie powinny robić najmniejszegowrażenia.Dodał, że odebrał także list o tem od wielkiego hetmana koronnego, który kazałprzetłómaczyć, aby go przełożyć cesarzowej.List ten przywiózł oficer, którego nazwiska niewiem, wysłany jako kuryer przez w.hetmana do posła francuskiego i który miał także listy doniego.Co do artykułu kapitulacyi królewieckiej, którego skasowania W.E.sobie życzy, dlaodjęcia królowi pruskiemu pozoru do użycia odwetu w Saksonii i nałożenia sekwestru nadobra mieszkańców nieobecnych lub noszących broń przeciw niemu, wicekanclerz zwrócił nato uwagę, kiedy mu p.Prasse te obawy przekładał, i można mieć nadzieję, że się temuzaradzi.Odwołując się zresztą do mojej wczorajszej depeszy, i dodając tylko, że z byłymkanclerzem obchodzą się coraz łagodniej, kończę etc."List do tegoż z dnia 28 marca 1758 roku.Odebrałem onegdaj, d.26, list z d.15 b.m., którym W.E.zaszczycić mnie raczyłeś.Pierwszy raz dnia tego, po ciężkiej dosyć chorobie, wyjechałem do wicekanclerza, aby muprzedstawić przybyłego dniem przedtem p.starostę warszawskiego, przyczem mówiłem mu oElblągu i wręczyłem pięć listów, przysłanych mi przez W.E.razem z kopią noty wielkiegokanclerza koronnego, tyczącej się deklaracyi, jaką sekretarz ambasady króla pruski ego, p. 53Benoit, złożył u wielkiego hetmana koronnego.Mówiłem z nim o tem po raz drugi, ipowiedział mi, że Król pisał do generała Fermora o ewakuacyę tego wniosku, ale że tenjenerał w raporcie swoim uważa to za rzecz niemożebną ze względów wojskowych.Ponieważmi kilka chwil przedtem powiedział, że oddziały, wysyłane przez jen.Fermora dla powzięciajęzyka, niczego się o nieprzyjacielu dowiedzieć nie mogły, nalegałem więc, aby miwytłómaczył, jakie to być mogły względy wojskowe, kiedy o nieprzyjacielu nawet niesłyszano? Wobec takich pytań zmuszony był powiedzieć mi, iż mają wiadomości, że królpruski znaczne siły zgromadza około Stolpe Słyszeliśmy wprawdzie, że je zbierał podKistrzynem, ale w tej chwili wicekanclerz wolał, żeby się to działo pod Stolpe, więc umieściłje tam [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Podobno wsiądą one na statki razem z trzecim pułkiem, któregonazwy nie wiem.Wiadomość o cofnięciu się Francuzów za Wezerę i o opuszczeniu przez nich całegoHannoweru doszła tu przed ośmiu albo dziesięciu dniami; a wszystkie pózniejsze wieścipotwierdzają tę wiadomość w sposób dla nich niekorzystny.Wręczono wczoraj posłowi szwedzkiemu pismo, noszące tytuł deklaracyi, ale będącetylko projektem umowy, mocą której Rosya na wypadek wysłania przez Anglię eskadry namorze Bałtyckie zobowiązuje się posłać 16 okrętów liniowych i 4 fregaty swoje do pewnegomiejsca, położonego za cieśniną Sund, pod warunkiem, iż Szwecya przyłączy do nich 14okrętów liniowych i 4 fregaty; dowództwo całej tej floty ma należeć do tego z admirałówrównej rangi, który starszym będzie w służbie; starać się mają nie zbliżać się nadto do żadnejduńskiej fortecy, a umowę podpiszą ministrowie obu dworów, które ją pózniej ratyfikowaćmają.Coraz większe robią grzeczności bawiącemu tutaj ministrowi duńskiemu, przyrzekającmu, że cesarzowa postara się nakłonić teraz w.księcia do zamiany i utrzymują, że cała tasprawa wstrętną była dla niej, póki ją popierał były kanclerz.Tak wszystko bez dowodówzwala się na tego biednego ministra i nietylko przypisuje się mu rzeczy, w których nie miałudziału, ale nawet na złe tłómaczy się te, w których istotne oddal usługi.Hr.Esterhazyodebrał nowy rozkaz, aby nie przyrzekać niczego co do Wschodniej Fryzyi, chybaby sprawazamiany już była ułożoną, a do tego bardzo jeszcze daleko.Nic w tem niema dziwnego, kiedyprzez niepojętą sprzeczność jednocześnie coraz większe okazują tu względy osobom, które w.księcia odwodzą od każdej dobrej myśli.Jego wielki szambelan Brockdorff otrzymał dopiero 52co od cesarzowej pensyę 200 rubli miesięcznie, chociaż nie przestawał nigdy i dotąd nieprzestaje utrzymywać w.księcia w uczuciach prusofilskich.Ale nieprzyjaciele staregowyjednali mu tę pensyę za to, iż potrafił skłonić w.księcia do popierania ich zamiarów.Wyglądam niecierpliwie hr.Einsiedla, aby módz przez niego uwiadomić W.Ekscelencyę o prawdziwym stanie rzeczy, którego nietylko opisywać, ale nawet zrozumiećniepodobna, nie będąc na miejscu.Nic zresztą stanowczego nie da się jeszcze powiedzieć olosie uwięzionych, a uboczne wiadomości o nich z różnych stron często są sprzeczne.-Stambke, niepewny także, co go spotka, musi pilnować domu; zdaje się jednak, że wnajgorszym razie odeślą go tylko do Holsztynu i, według wszelkiego prawdopodobieństwa,sprowadzą tu na jego miejsce pana de Westphale.Chcianoby zmienić wszystkich posłówdawniejszych przy dworach zagranicznych, którzy sprzyjali byłemu kanclerzowi i byli dońprzywiązani, a mianowicie hr.Kayserlinga w Wiedniu, Panina w Sztokholmie, Korffa wKopenhadze, Grossa i ks.Wołkońskiego u nas; zaczynają od przesłania ostatniemu rozkazu,aby odbył kampanię przy wojsku austryackiem, ale są w wielkim kłopocie co do wyboruzastępców, bo w rzeczy samej wielki tu brak uzdolnionych do tego ludzi."List do tegoż z dnia 25 marca 1758 roku. Korzystam z odjazdu kuryera, którego ambasador francuski wysyła dzisiaj, abyprzesłać W.E.załączone tutaj trzy noty, które wicekanclerz kazał mi oddać przez p.Ogrodzkiego, gdy ten, z powodu mojej choroby, był dzisiaj przed południem u niego.Pierwsza dotyczy miasta Elbląga i spodziewają się tutaj, że potrafi ona uspokoićwszystkie z tego powodu obawy.Druga mówi o Gdańsku, który chcą także obsadzić wojskiem rosyjskiem, udają się ztem wszakże do Króla i dworów sprzymierzonych z prośbą, aby te przyczyniły się doskłonienia ku temu mieszkańców, poręczając ze swej strony deklaracyę Cesarzowej w tejmierzeTrzecia odnosi się do handlu, który ma być prowadzony na dawnej stopie nietylko zPrusami, ale nawet ze wszystkiemi posiadłościami króla pruskiego.Na list kanclerza wielkiego i biskupa kijowskiego wicekanclerz odpowiedział tylko, żewspomniana nota o Elblągu przekonywa dostatecznie o najlepszem usposobieniu cesarzowejwzględem króla i Rzplitej, i że pogróżki króla pruskiego nie powinny robić najmniejszegowrażenia.Dodał, że odebrał także list o tem od wielkiego hetmana koronnego, który kazałprzetłómaczyć, aby go przełożyć cesarzowej.List ten przywiózł oficer, którego nazwiska niewiem, wysłany jako kuryer przez w.hetmana do posła francuskiego i który miał także listy doniego.Co do artykułu kapitulacyi królewieckiej, którego skasowania W.E.sobie życzy, dlaodjęcia królowi pruskiemu pozoru do użycia odwetu w Saksonii i nałożenia sekwestru nadobra mieszkańców nieobecnych lub noszących broń przeciw niemu, wicekanclerz zwrócił nato uwagę, kiedy mu p.Prasse te obawy przekładał, i można mieć nadzieję, że się temuzaradzi.Odwołując się zresztą do mojej wczorajszej depeszy, i dodając tylko, że z byłymkanclerzem obchodzą się coraz łagodniej, kończę etc."List do tegoż z dnia 28 marca 1758 roku.Odebrałem onegdaj, d.26, list z d.15 b.m., którym W.E.zaszczycić mnie raczyłeś.Pierwszy raz dnia tego, po ciężkiej dosyć chorobie, wyjechałem do wicekanclerza, aby muprzedstawić przybyłego dniem przedtem p.starostę warszawskiego, przyczem mówiłem mu oElblągu i wręczyłem pięć listów, przysłanych mi przez W.E.razem z kopią noty wielkiegokanclerza koronnego, tyczącej się deklaracyi, jaką sekretarz ambasady króla pruski ego, p. 53Benoit, złożył u wielkiego hetmana koronnego.Mówiłem z nim o tem po raz drugi, ipowiedział mi, że Król pisał do generała Fermora o ewakuacyę tego wniosku, ale że tenjenerał w raporcie swoim uważa to za rzecz niemożebną ze względów wojskowych.Ponieważmi kilka chwil przedtem powiedział, że oddziały, wysyłane przez jen.Fermora dla powzięciajęzyka, niczego się o nieprzyjacielu dowiedzieć nie mogły, nalegałem więc, aby miwytłómaczył, jakie to być mogły względy wojskowe, kiedy o nieprzyjacielu nawet niesłyszano? Wobec takich pytań zmuszony był powiedzieć mi, iż mają wiadomości, że królpruski znaczne siły zgromadza około Stolpe Słyszeliśmy wprawdzie, że je zbierał podKistrzynem, ale w tej chwili wicekanclerz wolał, żeby się to działo pod Stolpe, więc umieściłje tam [ Pobierz całość w formacie PDF ]