[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Legend, Myth, and Magic in the Image of the Artist: A Historical Experiment.New Haven: Yale University Press, 1979.Kuspit, Donald.„Tragic Beauty and Human Wholeness: Frederick Hart’s Reparation of the Figure.”w: Frederick Hart: The Complete Works, red.Donald Kuspit i Frederick Turner, 1 - 15.Louisville, KY: Butler Books, 2007.Susan JAROSI / Wizerunek artysty.81M.Martel, Richard, red.Art Action 1958 - 1998.Québec: Editions Intervention, 2001.Martin, William.„The Death and Times of Rudolf Schwarzkogler.” Art Criticism 19, nr 2 (2004): 56 - 63.O.O’Dell, Kathy.Contract with the Skin: Masochism, Performance Art, and the 1970s.Minneapolis: University of Minnesota Press, 1998.Orden, Erica.„Herr Zeitgeist.” New York Magazine, 4.01.2010.P.Phelan, Peggy.„The Ontology of Performance: Representation without Reproduction.” w: Unmarked: The Politics of Performance, 146 - 66.New York: Routledge, 1993.R.Ronte, Dieter.„On the Aesthetics of the Photography of Actionism.” w: Blood Orgies: Hermann Nitsch in America, red.Aaron Levy, 15 - 26.Philadelphia: Slought Foundation, 2008.Rossa, Boryana.„The Hole Body: Feminism, Science, Art and Their Myths.” Praca magisterska, Rensselaer Polytechnic Institute, Troy, NY, 2007.S.Sayre, Henry.The Object of Performance: The American Avant-Garde Since 1970.Chicago: University of Chicago Press, 1989.Stiles, Kristine.„Notes on Rudolf Schwarzkogler’s Images of Healing.” WhiteWalls 25 (1990): 11 - 26.———.„Performance and Its Objects.” Arts Magazine 65, nr 3 (November 1990): 35 - 47.———.„Uncorrupted Joy: International Art Actions.” w: Out of Actions: Between Performance and the Object, 1949 - 1979, red.Paul Schimmel, 226 - 329.Los Angeles: The Museum of Contemporary Art, 1998.Kat.wyst.Szeemann, Harald.„Documenta 5: Befragung der Realität Bildwelten heute.” w: Documenta 5, 73 - 74.Kassel: Documenta, 1972.Kat.wyst.V.Vergine, Lea.Body Art and Performance: The Body as Language.Milan: Skira, 1974, 2000.W.Watson, Scott.„Rudolf Schwarzkogler.” w: Rudolf Schwarzkogler, 3-20.Vancouver: University of British Columbia, 1993.Kat.wyst.White, Murray.„Schwarzkogler’s Ear.” The New Yorker, 11.11.1996, 36.82 Sztuka i Dokumentacja / Numer 05 / Jesień 2011Rudolf SCHWARZKOGLERMANIFEST: „PANORAMA I: AKT TOTALNY” [1965]Konstrukcję obrazu wypiera konstrukcja warunków koniecznych do za-istnienia aktu malarskiego jako wyznacznik pola akcji (przestrzeni wokółaktora – realnych obiektów znalezionych w otoczeniu).Sam akt malar-ski zostaje uwolniony od przymusu tworzenia obiektu jako celu działaniabędąc postawionym przed narzędziem reprodukującym, które zapisujeinformacje.Tymczasowość aktu malarskiego i jego wystawienie stająsię tożsame; wystawione obiekty jako elementy PANORAMA poruszają sięi zmieniają w przestrzeni, (konfrontacja, montaż, automatyczny kontaktetc.); akt malarski można rozszerzyć w akt totalny, doświadczalny wszyst-kimi zmysłami.Będąc strukturą osadzoną w czasie i przestrzeni, odkrywaswą formę plastycznemu obrazowi wielokrotnych nagrań wykonanychróżnymi narzędziami.Przekład:Małgorzata KAŹMIERCZAKSusan JAROSI / Wizerunek artysty.83Susan JAROSITRANS-THE IMAGE OF THE ARTIST IN PERFORMANCE ART:THE CASE OF RUDOLF SCHWARZKOGLERLATION“The Image of the Artist in Performance Art: The Case of Rudolf Schwarzkogler” frames an intervention into the scholarly and public discourse on the medium of performance art by revisiting the myth of Austrian artist Rudolf Schwarzkogler’s purported death by auto - castration, which was supposedly ‘documented’ in a series of performances in the mid 1960s.The myth was most famously propagated in 1972 by the Time Magazine critic Robert Hughes, and, despite a public recantation by Hughes in 1996 and a number of scholarly studies and exhibitions that have exposed the myth’s fallacy, it continues to demonstrably inflect the reception not only of Schwarzkogler’s work but also of contemporary performance art more broadly.Jarosi’s central arguments are concerned with examining the perpetuation of the Schwarzkogler myth through a series of examples all drawn from the last five years.Each of the examples revolves around the construction of an image of ‘the performance artist’ and what is determined to be true, proper, or detrimental to the practice of performance art.Together the examples under-score the persistent power of the myth in the representation of contemporary performance – a power that can readily exceed the historical record [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl milosnikstop.keep.pl
.Legend, Myth, and Magic in the Image of the Artist: A Historical Experiment.New Haven: Yale University Press, 1979.Kuspit, Donald.„Tragic Beauty and Human Wholeness: Frederick Hart’s Reparation of the Figure.”w: Frederick Hart: The Complete Works, red.Donald Kuspit i Frederick Turner, 1 - 15.Louisville, KY: Butler Books, 2007.Susan JAROSI / Wizerunek artysty.81M.Martel, Richard, red.Art Action 1958 - 1998.Québec: Editions Intervention, 2001.Martin, William.„The Death and Times of Rudolf Schwarzkogler.” Art Criticism 19, nr 2 (2004): 56 - 63.O.O’Dell, Kathy.Contract with the Skin: Masochism, Performance Art, and the 1970s.Minneapolis: University of Minnesota Press, 1998.Orden, Erica.„Herr Zeitgeist.” New York Magazine, 4.01.2010.P.Phelan, Peggy.„The Ontology of Performance: Representation without Reproduction.” w: Unmarked: The Politics of Performance, 146 - 66.New York: Routledge, 1993.R.Ronte, Dieter.„On the Aesthetics of the Photography of Actionism.” w: Blood Orgies: Hermann Nitsch in America, red.Aaron Levy, 15 - 26.Philadelphia: Slought Foundation, 2008.Rossa, Boryana.„The Hole Body: Feminism, Science, Art and Their Myths.” Praca magisterska, Rensselaer Polytechnic Institute, Troy, NY, 2007.S.Sayre, Henry.The Object of Performance: The American Avant-Garde Since 1970.Chicago: University of Chicago Press, 1989.Stiles, Kristine.„Notes on Rudolf Schwarzkogler’s Images of Healing.” WhiteWalls 25 (1990): 11 - 26.———.„Performance and Its Objects.” Arts Magazine 65, nr 3 (November 1990): 35 - 47.———.„Uncorrupted Joy: International Art Actions.” w: Out of Actions: Between Performance and the Object, 1949 - 1979, red.Paul Schimmel, 226 - 329.Los Angeles: The Museum of Contemporary Art, 1998.Kat.wyst.Szeemann, Harald.„Documenta 5: Befragung der Realität Bildwelten heute.” w: Documenta 5, 73 - 74.Kassel: Documenta, 1972.Kat.wyst.V.Vergine, Lea.Body Art and Performance: The Body as Language.Milan: Skira, 1974, 2000.W.Watson, Scott.„Rudolf Schwarzkogler.” w: Rudolf Schwarzkogler, 3-20.Vancouver: University of British Columbia, 1993.Kat.wyst.White, Murray.„Schwarzkogler’s Ear.” The New Yorker, 11.11.1996, 36.82 Sztuka i Dokumentacja / Numer 05 / Jesień 2011Rudolf SCHWARZKOGLERMANIFEST: „PANORAMA I: AKT TOTALNY” [1965]Konstrukcję obrazu wypiera konstrukcja warunków koniecznych do za-istnienia aktu malarskiego jako wyznacznik pola akcji (przestrzeni wokółaktora – realnych obiektów znalezionych w otoczeniu).Sam akt malar-ski zostaje uwolniony od przymusu tworzenia obiektu jako celu działaniabędąc postawionym przed narzędziem reprodukującym, które zapisujeinformacje.Tymczasowość aktu malarskiego i jego wystawienie stająsię tożsame; wystawione obiekty jako elementy PANORAMA poruszają sięi zmieniają w przestrzeni, (konfrontacja, montaż, automatyczny kontaktetc.); akt malarski można rozszerzyć w akt totalny, doświadczalny wszyst-kimi zmysłami.Będąc strukturą osadzoną w czasie i przestrzeni, odkrywaswą formę plastycznemu obrazowi wielokrotnych nagrań wykonanychróżnymi narzędziami.Przekład:Małgorzata KAŹMIERCZAKSusan JAROSI / Wizerunek artysty.83Susan JAROSITRANS-THE IMAGE OF THE ARTIST IN PERFORMANCE ART:THE CASE OF RUDOLF SCHWARZKOGLERLATION“The Image of the Artist in Performance Art: The Case of Rudolf Schwarzkogler” frames an intervention into the scholarly and public discourse on the medium of performance art by revisiting the myth of Austrian artist Rudolf Schwarzkogler’s purported death by auto - castration, which was supposedly ‘documented’ in a series of performances in the mid 1960s.The myth was most famously propagated in 1972 by the Time Magazine critic Robert Hughes, and, despite a public recantation by Hughes in 1996 and a number of scholarly studies and exhibitions that have exposed the myth’s fallacy, it continues to demonstrably inflect the reception not only of Schwarzkogler’s work but also of contemporary performance art more broadly.Jarosi’s central arguments are concerned with examining the perpetuation of the Schwarzkogler myth through a series of examples all drawn from the last five years.Each of the examples revolves around the construction of an image of ‘the performance artist’ and what is determined to be true, proper, or detrimental to the practice of performance art.Together the examples under-score the persistent power of the myth in the representation of contemporary performance – a power that can readily exceed the historical record [ Pobierz całość w formacie PDF ]